Javier Sánchez

hiszpański tenisista

Javier Sánchez Vicario (ur. 1 lutego 1968 w Pampelunie) – hiszpański tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Seulu (1988).

Javier Sánchez
Państwo

 Hiszpania

Data i miejsce urodzenia

1 lutego 1968
Pampeluna

Wzrost

178 cm

Gra

praworęczna

Status profesjonalny

1986

Zakończenie kariery

2000

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

4

Najwyżej w rankingu

23 (6 czerwca 1994)

Australian Open

3R (1990)

Roland Garros

4R (1990)

Wimbledon

2R (1991, 1992, 1997)

US Open

QF (1991, 1996)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

26

Najwyżej w rankingu

9 (30 kwietnia 1990)

Australian Open

QF (1993, 1998)

Roland Garros

QF (1989)

Wimbledon

1R (1988, 1991, 1999)

US Open

QF (1993, 1996, 1998)

Życie prywatne edytuj

Javier Sánchez pochodzi z rodziny o tradycjach tenisowych. Starszy brat Emilio odnosił sukcesy w singlu, a w grze podwójnej oprócz zwycięstw w turniejach wielkoszlemowych, był liderem rankingu deblowego. Ma również młodszą siostrę, Arantxę, która wygrywała rozgrywki wielkoszlemowe w singlu oraz deblu i była liderką rankingu obu konkurencji.

Kariera tenisowa edytuj

Jako junior Sánchez wygrał US Open 1986 zarówno w grze pojedynczej, jak i podwójnej. W singlu wygrał pojedynek finałowy 6:2, 6:2 z Franco Davínem, natomiast w deblu pokonał wynikiem 6:4, 1:6, 6:1, wspólnie z Tomásem Carbonellem parę Jeff TarangoDavid Wheaton.

Karierę profesjonalną zapoczątkował w 1986, a zakończył w roku 2000. W singlu wygrał 4 turnieje wchodzące w skład cyklu ATP World Tour oraz uczestniczył w 8 finałach.

W grze podwójnej wygrał łącznie 26 turniejów rangi ATP World Tour, a także przegrał w 18 finałach.

W latach 1987–1989 i 1997–1998 reprezentował Hiszpanię w Pucharze Davisa. Rozegrał dla drużyny przez ten okres 9 meczów – w singlu wygrał 3 pojedynki i 3 przegrał, a deblu poniósł porażkę w 4 spotkaniach nie wygrywając żadnego.

W 1988 zagrał w konkurencji gry pojedynczej na igrzyskach olimpijskich w Seulu, dochodząc do 3 rundy w której został wyeliminowany przez Paolo Canè.

Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów był na 23. miejscu na początku czerwca 1994 roku, z kolei w zestawieniu deblistów pod koniec kwietnia 1990 roku zajmował 9. pozycję.

Finały w turniejach ATP World Tour edytuj

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra pojedyncza (4–8) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Finalista 1. 20 września 1987 Madryt Ceglana   Emilio Sánchez 3:6, 6:3, 2:6
Zwycięzca 1. 13 listopada 1988 Buenos Aires Ceglana   Guillermo Pérez Roldán 6:2, 7:6
Zwycięzca 2. 18 czerwca 1989 Bolonia Ceglana   Franco Davín 6:1, 6:0
Finalista 2. 12 listopada 1989 São Paulo Dywanowa   Martín Jaite 6:7, 3:6
Finalista 3. 19 maja 1991 Umag Ceglana   Dmitrij Polakow 4:6, 4:6
Finalista 4. 15 września 1991 Brasília Dywanowa   Andrés Gómez 4:6, 6:3, 3:6
Finalista 5. 19 kwietnia 1992 Nicea Ceglana   Gabriel Markus 4:6, 4:6
Finalista 6. 8 sierpnia 1993 Kitzbühel Ceglana   Thomas Muster 3:6, 5:7, 4:6
Zwycięzca 3. 22 maja 1994 Bolonia Ceglana   Alberto Berasategui 7:6(3), 4:6, 6:3
Finalista 7. 6 sierpnia 1995 Praga Ceglana   Bohdan Ulihrach 2:6, 2:6
Finalista 8. 15 października 1995 Tel Awiw-Jafa Twarda   Ján Krošlák 3:6, 4:6
Zwycięzca 4. 20 października 1996 Tel Awiw-Jafa Twarda   Marcos Ondruska 6:4, 7:5

Gra podwójna (26–18) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 2 sierpnia 1987 Båstad Ceglana   Emilio Sánchez   Stefan Edberg
  Anders Järryd
6:7, 3:6
Zwycięzca 1. 20 września 1987 Madryt Ceglana   Carlos di Laura   Sergio Casal
  Emilio Sánchez
6:3, 3:6, 7:6
Finalista 2. 25 października 1987 Wiedeń Twarda (hala)   Emilio Sánchez   Mel Purcell
  Tim Wilkison
3:6, 5:7
Zwycięzca 2. 16 listopada 1987 São Paulo Twarda   Gilad Blum   Tomás Carbonell
  Sergio Casal
6:3, 6:7, 6:4
Zwycięzca 3. 12 czerwca 1988 Bolonia Ceglana   Emilio Sánchez   Rolf Hertzog
  Marc Walder
6:1, 7:6
Finalista 3. 6 listopada 1988 São Paulo Twarda   Ricardo Acuña   Jay Berger
  Horacio de la Peña
7:5, 4:6, 3:6
Zwycięzca 4. 13 listopada 1988 Buenos Aires Ceglana   Carlos Costa   Eduardo Bengoechea
  José Luis Clerc
6:3, 3:6, 6:3
Zwycięzca 5. 7 maja 1989 Monachium Ceglana   Balázs Taróczy   Peter Doohan
  Laurie Warder
7:6, 6:7, 7:6
Zwycięzca 6. 14 maja 1989 Hamburg Ceglana   Emlio Sánchez   Boris Becker
  Eric Jelen
6:4, 6:1
Zwycięzca 7. 18 czerwca 1989 Bolonia Ceglana   Sergio Casal   Tomas Nydahl
  Jörgen Windahl
6:2, 6:3
Finalista 4. 25 czerwca 1989 Bari Ceglana   Sergio Casal   Simone Colombo
  Claudio Mezzadri
6:0, 3:6, 3:6
Zwycięzca 8. 6 sierpnia 1989 Kitzbühel Ceglana   Emilio Sánchez   Petr Korda
  Tomáš Šmíd
7:5, 7:6
Zwycięzca 9. 15 kwietnia 1990 Barcelona Ceglana   Andrés Gómez   Sergio Casal
  Emilio Sánchez
7:6, 7:5
Finalista 5. 29 kwietnia 1990 Monte Carlo Ceglana   Andrés Gómez   Petr Korda
  Tomáš Šmíd
4:6, 6:7
Finalista 6. 6 maja 1990 Madryt Ceglana   Andrés Gómez   Juan Carlos Báguena
  Omar Camporese
4:6, 6:3, 3:6
Finalista 7. 15 lipca 1990 Gstaad Ceglana   Omar Camporese   Sergio Casal
  Emilio Sánchez
3:6, 6:3, 5:7
Zwycięzca 10. 5 sierpnia 1990 Kitzbühel Ceglana   Éric Winogradsky   Francisco Clavet
  Horst Skoff
7:6, 6:2
Zwycięzca 11. 7 października 1990 Ateny Ceglana   Sergio Casal   Tom Kempers
  Richard Krajicek
6:4, 6:3
Zwycięzca 12. 10 marca 1991 Indian Wells Twarda   Jim Courier   Guy Forget
  Henri Leconte
7:6, 3:6, 6:3
Zwycięzca 13. 19 maja 1991 Umag Ceglana   Gilad Blum   Richey Reneberg
  David Wheaton
7:6, 2:6, 6:1
Zwycięzca 14. 25 sierpnia 1991 Schenectady Twarda   Todd Woodbridge   Andrés Gómez
  Emilio Sánchez
3:6, 7:6, 7:6
Finalista 8. 29 września 1991 Palermo Ceglana   Emilio Sánchez   Jacco Eltingh
  Tom Kempers
6:3, 3:6, 3:6
Zwycięzca 15. 12 kwietnia 1992 Barcelona Ceglana   Andrés Gómez   Ivan Lendl
  Karel Nováček
6:4, 6:4
Finalista 9. 24 maja 1992 Bolonia Ceglana   Javier Frana   Luke Jensen
  Laurie Warder
4:6, 6:7
Finalista 10. 19 lipca 1992 Stuttgart Ceglana   Marc Rosset   Glenn Layendecker
  Byron Talbot
6:4, 3:6, 4:6
Finalista 11. 14 listopada 1993 Antwerpia Dywanowa (hala)   Wayne Ferreira   Grant Connell
  Patrick Galbraith
3:6, 6:7
Finalista 12. 10 kwietnia 1994 Barcelona Ceglana   Jim Couruer   Jewgienij Kafielnikow
  David Rikl
7:5, 1:6, 4:6
Zwycięzca 16. 17 kwietnia 1994 Nicea Ceglana   Mark Woodforde   Hendrik Jan Davids
  Piet Norval
7:5, 6:3
Finalista 13. 15 maja 1994 Rzym Ceglana   Wayne Ferreira   Jewgienij Kafielnikow
  David Rikl
1:6, 5:7
Zwycięzca 17. 9 października 1994 Ateny Ceglana   Luis Lobo   Cristian Brandi
  Federico Mordegan
5:7, 6:1, 6:4
Finalista 14. 15 stycznia 1995 Auckland Twarda   Luis Lobo   Grant Connell
  Patrick Galbraith
4:6, 3:6
Finalista 15. 5 marca 1995 Scottsdale Twarda   Luis Lobo   Trevor Kronemann
  David Macpherson
6:4, 3:6, 4:6
Finalista 16. 30 kwietnia 1995 Monte Carlo Ceglana   Luis Lobo   Jacco Eltingh
  Paul Haarhuis
3:6, 4:6
Finalista 17. 7 maja 1995 Monachium Ceglana   Luis Lobo   Trevor Kronemann
  David Macpherson
3:6, 4:6
Zwycięzca 18. 16 lipca 1995 Gstaad Ceglana   Luis Lobo   Arnaud Boetsch
  Marc Rosset
6:7, 7:6, 7:6
Zwycięzca 19. 27 sierpnia 1995 Umag Ceglana   Luis Lobo   David Ekerot
  László Markovits
6:4, 6:0
Zwycięzca 20. 21 kwietnia 1996 Barcelona Ceglana   Luis Lobo   Neil Broad
  Piet Norval
6:1, 6:3
Finalista 18. 5 maja 1996 Praga Ceglana   Luis Lobo   Jewgienij Kafielnikow
  Daniel Vacek
3:6, 7:6, 3:6
Zwycięzca 21. 12 stycznia 1997 Sydney Twarda   Luis Lobo   Paul Haarhuis
  Jan Siemerink
6:4, 6:7, 6:3
Zwycięzca 22. 9 marca 1997 Scottsdale Twarda   Luis Lobo   Jonas Björkman
  Rick Leach
6:3, 6:3
Zwycięzca 23. 11 maja 1997 Hamburg Ceglana   Luis Lobo   Neil Broad
  Piet Norval
6:3, 7:6
Zwycięzca 24. 28 września 1997 Bukareszt Ceglana   Luis Lobo   Hendrik Jan Davids
  Daniel Orsanic
7:5, 7:5
Zwycięzca 25. 30 sierpnia 1998 Long Island Twarda   Julián Alonso   Brandon Coupe
  Dave Randall
6:4, 6:4
Zwycięzca 26. 1 sierpnia 1999 Umag Ceglana   Mariano Puerta   Massimo Bertolini
  Cristian Brandi
3:6, 6:2, 6:3

Bibliografia edytuj