Wikipedia

Jennifer Capriati

tenisistka amerykańska

Jennifer Capriati (ur. 29 marca 1976 w Nowym Jorku), tenisistka amerykańska, mistrzyni US Open z 1989 roku w grze pojedynczej dziewcząt, mistrzyni olimpijska 1992, zwyciężczyni trzech turniejów wielkoszlemowych w grze pojedynczej.

Jennifer Capriati
Ilustracja
Państwo

 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

29 marca 1976
Nowy Jork

Wzrost

174 cm

Gra

praworęczna

Status profesjonalny

1990

Zakończenie kariery

2004

Trener

Heinz Gunthardt

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

14

Najwyżej w rankingu

1 (15 października 2001)

Australian Open

W (2001, 2002)

Roland Garros

W (2001)

Wimbledon

SF (1991, 2001)

US Open

SF (1991, 2001, 2003, 2004)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

1

Najwyżej w rankingu

28 (2 marca 1992)

Australian Open

3R (2000)

Roland Garros

3R (2000, 2001)

Wimbledon

3R (1991, 2000)

US Open

QF (2001)

Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
złoto Barcelona 1992 tenis ziemny
singel
Multimedia w Wikimedia Commons

Kariera tenisowa edytuj

Trenowana przez ojca Stefano (pochodzenia włoskiego), rozpoczęła karierę w młodym wieku. Jako 13-latka osiągnęła pierwszy finał w tenisie zawodowym (w Hilton Head) i pokonała klasyfikowaną w czołowej dziesiątce na świecie Czeszkę Heleną Sukovą (1990). W ciągu kolejnych miesięcy 1990 została najmłodszą w historii zawodniczką notowaną w najlepszej dziesiątce rankingu światowego (nr 8 na koniec sezonu), a także najmłodszą półfinalistką wielkoszlemową (French Open) oraz najmłodszą rozstawioną zawodniczką na Wimbledonie. Wygrała również pierwszy turniej (Portoryko), pokonując w finale Amerykankę Zinę Garrison.

Odnosiła liczne sukcesy przez kolejne dwa lata. Była m.in. w półfinale Wimbledonu (pokonała w ćwierćfinale Martinę Navrátilovą, dla której była to najszybsza porażka w tym turnieju od 14 lat), trzech ćwierćfinałach wielkoszlemowych w 1992 oraz zdobyła złoto na igrzyskach olimpijskich w Barcelonie 1992 w grze pojedynczej, po zwycięstwie w finale nad Niemką Steffi Graf w trzech setach.

W 1993 nastąpiło załamanie kariery Capriati. Do słabszych wyników sportowych doszły problemy osobiste – oskarżenie o kradzież i posiadanie marihuany. W styczniu 1994 wypadła z czołowej dziesiątki na świecie, w 1995 w ogóle nie brała udziału w turniejach cyklu zawodowego WTA Tour.

Podjęła próbę powrotu do zawodowego tenisa w 1996. W styczniu 2000 dotarła do półfinału Australian Open (przegrała z Lindsay Davenport), we wrześniu t.r. wygrała turniej w Luksemburgu. W styczniu 2001 zdobyła po raz pierwszy mistrzostwo wielkoszlemowe – Australian Open – po pokonaniu w finale Szwajcarki Martiny Hingis. W czerwcu 2001 wygrała również French Open, pokonując w decydującym meczu Belgijkę Kim Clijsters. 15 października 2001, po dotarciu do półfinałów kolejnych turniejów wielkoszlemowych (Wimbledon i US Open) została liderką rankingu światowego. Ostatni turniej wielkoszlemowy wygrała w styczniu 2002, broniąc z powodzeniem tytułu w Australian Open; w dramatycznym meczu finałowym ponownie okazała się lepsza od Hingis (4:6, 7:6, 6:2), broniąc kilku piłek meczowych.

W kolejnych latach wygrała m.in. turniej w New Haven (2003), utrzymując się nadal w czołowej dziesiątce. W 2004 była w półfinałach French Open i US Open oraz w ćwierćfinale Wimbledonu (z powodu kontuzji nie startowała w Australian Open). Do końca 2004 wygrała 14 turniejów w grze pojedynczej oraz 1 w grze podwójnej (w parze z Monicą Seles triumfowała w Italian Open w Rzymie w 1991).

Wycofała się z Australian Open w 2005 roku i 27 stycznia przeszła operację kontuzjowanego ramienia. Żmudna rehabilitacja wykluczyła ją z kolejnych turniejów i w efekcie nie wystartowała do końca roku. W ostatnim rankingu sezonu, który ukazał się 6 listopada, została sklasyfikowana na miejscu dziesiątym (specjalny ranking dla czołowych zawodników kontuzjowanych). Od tego momentu ani razu nie pojawiła się na światowych kortach. W styczniu 2007 roku Jennifer przyznała, że nie ma nadziei na powrót do zawodowego tenisa. Pierwszy powód to wiek – trzydzieści lat, kolejny – następna operacja.

W 2013 roku oskarżono ją o prześladowanie oraz pobicie swojego byłego chłopaka[1].

Finały wielkoszlemowe w grze pojedynczej edytuj

Wygrane (3) edytuj

Rok Turniej Przeciwniczka w finale Wynik
2001 Australian Open   Martina Hingis 6:4, 6:3
2001 French Open   Kim Clijsters 1:6, 6:4, 12:10
2002 Australian Open (2)   Martina Hingis 4:6, 7:6, 6:2

Historia występów wielkoszlemowych edytuj

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

      A, brak startu

     NH, turniej się nie odbył

Występy w grze pojedynczej edytuj

Turniej 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 Tytuły Z–P
Australian Open A A QF QF A A A 1R A 2R SF W W 1R A 2 / 8 28 – 6
French Open SF 4R QF QF A A 1R A A 4R 1R W SF 4R SF 1 / 11 39 – 10
Wimbledon 4R SF QF QF A A A A 2R 2R 4R SF QF QF QF 0 / 11 38 – 11
US Open 4R SF 3R 1R A A 1R 1R 1R 4R 4R SF QF SF SF 0 / 13 35 – 13
Ranking na koniec roku 8 6 7 9 – – 24 66 101 23 14 2 3 6 10 3 / 43 140 – 40

Występy w grze podwójnej edytuj

Turniej 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A A 2R A A 3R 2R A A A 0 / 3 4 – 3
French Open 1R A A A A A A A A A 3R 3R A A A 0 / 3 4 – 3
Wimbledon 2R 3R A A A A A A A A 3R A 2R A A 0 / 4 6 – 4
US Open 1R A A A A A A A 1R 1R 2R QF A A A 0 / 5 4 – 5
Ranking na koniec roku 122 33 156 263 – – – – 854 199 58 68 166 – – 0 / 15 18 – 15

Występy w grze mieszanej edytuj

Turniej 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A A 2R A A A A A A A 0 / 1 1 – 1
French Open A A A A A A A A A A A A 1R A A 0 / 1 0 – 1
Wimbledon A A QF A A A A A A A 2R 1R A A 2R 0 / 4 5 – 4
US Open A A A A A A A A A A A 1R A A A 0 / 1 0 – 1
0 / 7 6 – 7

Finały turniejów WTA edytuj

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988
–
2008
Kategoria I
Kategoria II
Kategoria III
Kategoria IV
Kategoria V

Gra pojedyncza 31 (14–17) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 1. 11 marca 1990 Boca Raton Twarda   Gabriela Sabatini 4:6, 5:7
Finalistka 2. 8 kwietnia 1990 Hilton Head Ceglana   Martina Navrátilová 2:6, 4:6
Zwyciężczyni 1. 28 października 1990 Dorado Twarda   Zina Garrison 5:7, 6:4, 6:2
Zwyciężczyni 2. 4 sierpnia 1991 San Diego Twarda   Monica Seles 4:6, 6:1, 7:6(2)
Zwyciężczyni 3. 11 sierpnia 1991 Toronto Twarda   Katerina Maleewa 6:2, 6:3
Finalistka 3. 17 listopada 1991 Filadelfia Dywanowa (hala)   Monica Seles 5:7, 1:6
Zwyciężczyni 4. 2 sierpnia 1992 Barcelona Ceglana   Steffi Graf 3:6, 6:3, 6:4
Zwyciężczyni 5. 30 sierpnia 1992 San Diego Dywanowa   Conchita Martínez 6:3, 6:2
Finalistka 4. 22 sierpnia 1993 Toronto Twarda   Steffi Graf 1:6, 6:0, 3:6
Finalistka 5. 3 listopada 1993 Chicago Dywanowa (hala)   Jana Novotná 4:6, 6:3, 1:6
Finalistka 6. 12 stycznia 1997 Sydney Twarda   Martina Hingis 1:6, 7:5, 1:6
Zwyciężczyni 7. 22 maja 1999 Strasburg Ceglana   Jelena Lichowcewa 6:1, 6:3
Zwyciężczyni 8. 7 listopada 1999 Québec Dywanowa (hala)   Chanda Rubin 4:6, 6:1, 6:2
Zwyciężczyni 9. 1 października 2000 Luksemburg Dywanowa (hala)   Magdalena Maleewa 4:6, 6:1, 6:4
Finalistka 7. 5 listopada 2000 Québec Dywanowa (hala)   Chanda Rubin 4:6, 2:6
Zwyciężczyni 10. 28 stycznia 2001 Australian Open Twarda   Martina Hingis 6:4, 6:3
Finalistka 8. 25 lutego 2001 Oklahoma City Twarda (hala)   Monica Seles 3:6, 7:5, 2:6
Finalistka 9. 31 marca 2001 Miami Twarda   Venus Williams 6:4, 1:6, 6:7(4)
Zwyciężczyni 11. 22 kwietnia 2001 Charleston Ceglana   Martina Hingis 6:0, 4:6, 6:4
Finalistka 10. 13 maja 2001 Berlin Ceglana   Amélie Mauresmo 4:6, 6:2, 3:6
Zwyciężczyni 12. 9 czerwca 2001 French Open Ceglana   Kim Clijsters 1:6, 6:4, 12:10
Finalistka 11. 19 sierpnia 2001 Toronto Twarda   Serena Williams 1:6, 7:6(7), 3:6
Zwyciężczyni 13. 27 stycznia 2002 Australian Open Twarda   Martina Hingis 4:6, 7:6(7), 6:2
Finalistka 12. 3 marca 2002 Scottsdale Twarda   Serena Williams 2:6, 6:4, 4:6
Finalistka 13. 1 kwietnia 2002 Miami Twarda   Serena Williams 5:7, 6:7(4)
Finalistka 14. 18 sierpnia 2002 Montreal Twarda   Amélie Mauresmo 4:6, 1:6
Finalistka 15. 29 marca 2003 Miami Twarda   Serena Williams 6:4, 4:6, 1:6
Finalistka 16. 27 lipca 2003 Stanford Twarda   Kim Clijsters 6:4, 4:6, 2:6
Zwyciężczyni 14. 22 sierpnia 2003 New Haven Twarda   Lindsay Davenport 6:2, 4:0 krecz
Finalistka 17. 16 maja 2004 Rzym Ceglana   Amélie Mauresmo 6:3, 3:6, 6:7(6)

Gra podwójna 2 (1–1) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 12 maja 1991 Rzym Ceglana   Monica Seles   Nicole Bradtke
  Elna Reinach 		7:5, 6:2
Finalistka 1. 16 czerwca 2003 Eastbourne Trawiasta   Magüi Serna   Lindsay Davenport
  Lisa Raymond 		3:6, 2:6

Występy w Turnieju Mistrzyń edytuj

W grze pojedynczej edytuj

Rok Rezultat Rywalka Wynik
1990 I runda   Steffi Graf 3:6, 7:5, 3:6
1991 Ćwierćfinał   Gabriela Sabatini 1:6, 4:6
1992 I runda   Gabriela Sabatini 1:6, 6:3, 4:6
2000 I runda   Anna Kurnikowa 4:6, 4:6
2001 Ćwierćfinał   Sandrine Testud 3:6, 6:4, 3:6
2002 Półfinał   Serena Williams 6:2, 4:6, 4:6
2003 Półfinał   Kim Clijsters 6:4, 3:6, 0:6

Występy w turnieju WTA Doubles Championships edytuj

Rok Rezultat Partnerka Przeciwniczki Wynik
1992 Półfinał   Gigi Fernández   Łarysa Neiland
  Jana Novotná		 2:6, 5:7

Występy w igrzyskach olimpijskich edytuj

Gra pojedyncza edytuj

Runda Przeciwniczka Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Barcelonie 1992, reprezentując państwo   Stany Zjednoczone [3]
I runda   Południowa Afryka: Elna Reinach [WC] 6:1, 6:0
II runda   Argentyna: Patricia Tarabini 6:4, 6:1
III runda   Indonezja: Yayuk Basuki 6:3, 6:4
Ćwierćfinał   Niemcy: Anke Huber [7] 6:3, 7:6(1)
Półfinał   Hiszpania: Arantxa Sánchez Vicario [2] 6:3, 3:6, 6:1
O złoty medal   Niemcy: Steffi Graf [1] 3:6, 6:3, 6:4

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych edytuj

Gra pojedyncza (2) edytuj

Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 1989   French Open Ceglana   Eva Švíglerová 6:4, 6:0
Zwyciężczyni 1989   US Open Twarda   Rachel McQuillan 6:2, 6:3

Gra podwójna (2) edytuj

Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 1989   Wimbledon Trawiasta   Meredith McGrath   Andrea Strnadová
  Eva Sviglerova 		6:4, 6:2
Zwyciężczyni 1989   US Open Twarda   Meredith McGrath   Jo-Anne Faull
  Rachel McQuillan 		6:0, 6:3

Przypisy edytuj

  1. ↑ Eurosport: W grudniu proces byłej "jedynki" Jennifer Capriati. eurosport.onet.pl, 2013-08-17. [dostęp 2013-08-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-20)]. (pol.).

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jennifer_Capriati&oldid=72127302”