Juhaska Turnia (Tatry Wysokie)
Juhaska Turnia (słow. Ovčiarska veža, niem. Jolánspitze, węg. Jolán-csúcs) – turnia o wysokości ok. 2490 m n.p.m. znajdująca się w słowackich Tatrach Wysokich. Leży w długiej południowo-wschodniej grani Wyżniego Baraniego Zwornika. Od Spiskiej Grzędy (dokładniej od Spiskiej Igły) oddziela ją Juhaska Przełączka, a od Pięciostawiańskiej Turni – Pięciostawiańska Przełączka. Podobnie jak na inne okoliczne obiekty, nie prowadzi na jej szczyt żaden znakowany szlak turystyczny, do wierzchołka mają dostęp jedynie taternicy. Najłatwiej osiągnąć go od strony Pięciostawiańskiej Przełączki[1], natomiast w stronę Juhaskiej Przełączki turnia opada urwistym uskokiem[2].
 Juhaska Turnia (wśród podpisanych formacji) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
ok. 2490 m n.p.m. |
| Pierwsze wejście |
6 września 1902 r. |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°11′56″N 20°12′11″E/49,198889 20,203056
| |
Nazwy niemiecka i węgierska zostały nadane po 1902 r. na cześć pierwszej zdobywczyni, Jolán Adriányi[3]. W tym czasie nazywano ją również Turnią Spiską. Polską nazwę Juhaskiej Turni nadał w 1910 r. Stanisław Eljasz-Radzikowski[4], nazwa słowacka Ovčiarska veža jest kalką nazwy polskiej (ovčiar = pasterz). Pierwsze wejścia:
- Jolán Adriányi i przewodnik Johann Glatz, 6 września 1902 r. – letnie,
- G. Schmidt, 6 kwietnia 1916 r. – zimowe[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XX. Baranie Rogi – Durny Szczyt. Warszawa: Sport i Turystyka, 1976, s. 104-105.
- ↑ Grzegorz Barczyk, Ryszard Jakubowski (red.), Adam Piechowski, Grażyna Żurawska: Bedeker tatrzański. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 407. ISBN 83-01-13184-5.
- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ Józef Nyka: Nazewnicze nagrobki w Tatrach [w:] "Wierchy" R. 82 (2016), Centralny Ośrodek Turystyki Górskiej PTTK, Kraków 2019, ISSN 0137-6829, s. 109-110
