Wikipedia

Kaarel Nurmsalu

estoński kombinator norweski i skoczek narciarski

Kaarel Nurmsalu (ur. 30 kwietnia 1991 w Tamsalu) – estoński kombinator norweski i skoczek narciarski, trzykrotny brązowy medalista Mistrzostw Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2011 w Otepää (w kombinacji norweskiej i skokach narciarskich), mistrz Estonii w skokach narciarskich w 2010, 2011 i 2012 roku.

Kaarel Nurmsalu
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

30 kwietnia 1991
Tamsalu

Klub

Skiclub Telemark

Reprezentacja

 Estonia

Debiut w PŚ

27 listopada 2011 w Ruce (43. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

16 lutego 2013 w Oberstdorfie (26. miejsce)

Rekord życiowy

213,0 m na Letalnicy w Planicy (23 marca 2017)[1]

Dorobek medalowy
Skoki
Mistrzostwa świata juniorów
Brąz
2011
Otepää		 Skocznia HS-100
indywidualnie
Kombinacja
Mistrzostwa świata juniorów
Brąz
2011
Otepää		 Gundersen
Brąz
2011
Otepää		 Sprint
Multimedia w Wikimedia Commons

Przebieg kariery edytuj

Kombinacja norweska edytuj

Po raz pierwszy na międzynarodowej arenie wystartował 14 marca 2007 podczas konkursu kombinacji norweskiej na mistrzostwach świata juniorów w Tarvisio. Zajął wówczas 56. miejsce w biegu na 10 kilometrów. W rywalizacji drużynowej uplasował się na 12. miejscu, a w sprincie indywidualnym na miejscu 62.

W 2009 roku zadebiutował w konkursie Pucharu Świata w kombinacji norweskiej, zajmując 42. miejsce w zawodach w Klingenthal. W tym samym roku uczestniczył w mistrzostwach świata w Libercu. W konkurencji drużynowej (sztafeta 4x5 km) uplasował się na dziewiątej pozycji.

We wrześniu 2010 na skoczni Tehvandi Nurmsalu zdobył tytuł mistrza Estonii w skokach narciarskich[2]. 26 listopada tego samego roku w Ruce po raz pierwszy w karierze zdobył punkty do klasyfikacji Pucharu Świata w kombinacji norweskiej, zajmując 30. lokatę.

15 stycznia 2011 w Klingenthal wygrał konkurs Pucharu Kontynentalnego w kombinacji, a dzień później był siódmy. W styczniu 2011 podczas rozgrywanych w Otepää mistrzostw świata juniorów w narciarstwie klasycznym dwukrotnie stanął na najniższym stopniu podium. Najpierw 27 stycznia w konkursie kombinacji norweskiej, a dzień później w skokach narciarskich.

Skoki narciarskie edytuj

12 marca 2011 zadebiutował w Pucharze Świata w skokach narciarskich w konkursie drużynowym. Reprezentacja Estonii zajęła wtedy ostatnie, dziewiąte miejsce[3].

W kwietniu 2011 postanowił startować wyłącznie w zawodach w skokach narciarskich[4]. 13 sierpnia 2011 został ponownie mistrzem Estonii na skoczni K-90 Tehvandi w Otepää, oddając skoki na odległość 93 m i 98 m[5]. Swój rekord życiowy w długości lotu (będący zarazem rekordem kraju) ustanowił 24 lutego 2012 na Vikersundbakken w Vikersund, gdzie podczas anulowanej serii konkursowej mistrzostw świata w lotach narciarskich uzyskał 204 metry[6]. W chwili przerwania konkursu zajmował 25. pozycję, ostatnią gwarantującą awans do kolejnych serii. W powtórzonym konkursie indywidualnym zajął 37. miejsce.

16 lutego 2013 na mamuciej skoczni Heini-Klopfer-Skiflugschanze w Oberstdorfie po raz pierwszy w karierze zdobył punkty Pucharu Świata w skokach narciarskich, zajmując 26. miejsce[7]. Tę samą pozycję zajął na MŚ 2013 w konkursach na skoczni normalnej i na skoczni dużej. Kolejne punkty PŚ zdobył w Lahti, gdzie również był 26. Na Holmenkollbakken był 21. Jednak najlepszy wynik osiągnął w zawodach w Planicy, gdzie na mamuciej skoczni zajął 13. pozycję po skokach na 194,5 m i 200,5 m[8]. W swoim pierwszym punktowanym sezonie PŚ zajął 49. miejsce w klasyfikacji generalnej, ex aequo z Romanem Koudelką, z 40 punktami. W klasyfikacji lotników był 35. z dorobkiem 25 punktów.

Przed rozpoczęciem rywalizacji w Letniej Grand Prix 2013, Nurmsalu wystartował w zawodach z cyklu Finlandia Veikkaus Cup na obiekcie HS 100 w Rovaniemi. Odniósł w nich zwycięstwo, pokonując czołowych zawodników fińskich po skokach na 94 m i 93 m[9]. Następny konkurs tego cyklu rozegrano na dużym obiekcie w Ruce – tam Nurmsalu był piąty, przegrywając o 35 pkt ze zwycięzcą Laurim Asikainenem. W ostatnim konkursie, na normalnej skoczni w Vuokatti zajął trzecie miejsce, oddając skoki na 92 m i 87 m[10]. Na tej samej pozycji uplasował się w klasyfikacji generalnej Veikkaus Cup, z dorobkiem 205 pkt, o 20 mniejszym niż zwycięzcy Janne Ahonena[11].

W sezonie 2013/2014 w Pucharze Świata zdobył 52 pkt, najlepszy występ notując w Oslo, gdzie był szósty. Reprezentował swój kraj także na Igrzyskach w Soczi.

Po zakończeniu kariery sportowej edytuj

Przed sezonem letnim 2014 ogłosił zakończenie kariery zawodniczej ze względu na brak odpowiedniego wsparcia finansowego[12]. Po zakończeniu kariery sportowej skupił się na studiach na Uniwersytecie Technicznym w Tallinnie i rozpoczął pracę jako sprzedawca[13]. 5 marca 2016 wziął udział w Mistrzostwach Estonii w skokach narciarskich, które wygrał z przewagą 25 punktów nad drugim zawodnikiem[14].

Wznowienie kariery sportowej edytuj

W połowie sezonu 2016/2017 powrócił do skoków narciarskich po ponad dwuletniej przerwie. W piątej próbie po powrocie zdobył pierwszy punkt Pucharu Świata za 30. miejsce na skoczni do lotów narciarskich w Oberstdorfie[15] oraz w próbie przedolimpijskiej w Pjongczangu. Po sezonie 2016/2017 ponownie zakończył karierę z powodów zdrowotnych. Przyznał, że w celu utrzymania wagi ciała musiał się głodzić i stało się to niebezpieczne dla jego zdrowia[16].

31 marca 2018 wziął udział w Mistrzostwach Estonii w skokach narciarskich, gdzie zajął 5. miejsce. Były czołowy estoński zawodnik startował jednak amatorsko, bez wcześniejszego treningu oraz z nadwagą[17].

Osiągnięcia w kombinacji norweskiej edytuj

Mistrzostwa świata edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
48. 20 lutego 2009   Liberec Start masowy HS100/10 km 276.0 pkt -147.0 pkt   Todd Lodwick
35. 22 lutego 2009   Liberec Gundersen HS100/10 km 24:22.3 min +4:11.0 min   Todd Lodwick
9. 26 lutego 2009   Liberec Sztafeta HS134/4x5 km[a] 48:32.3 min +5:19.2 min   Japonia
50. 28 lutego 2009   Liberec Gundersen HS134/10 km 23:36.6 min +5:15.6 min   Bill Demong
DNS 26 lutego 2011   Oslo Gundersen HS106/10 km 25:19.2 min –   Eric Frenzel
31. 2 marca 2011   Oslo Gundersen HS134/10 km 25:31.6 min +3:10.1 min   Jason Lamy Chappuis

Mistrzostwa świata juniorów edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
56. 14 marca 2007   Tarvisio Gundersen HS109/10 km 33:26.7 min +13:37.1 min   Anssi Koivuranta
12. 16 marca 2007   Tarvisio Sztafeta HS109/4x5 km[b] 1:05:35.0 h +9:16.5 min   Austria
62. 18 marca 2007   Tarvisio Sprint HS109/5 km 15:01.3 min +2:38.8 min   Eric Frenzel
47. 27 lutego 2008   Zakopane Gundersen HS94/10 km ? +9:17.1 min   Alessandro Pittin
12. 28 lutego 2008   Zakopane Sztafeta HS94/4x5 km[c] 59:32.9 min +7:11.6 min   Niemcy
58. 29 lutego 2008   Zakopane Sprint HS94/5 km ? +5:27.4 min   Tomaz Druml
19. 5 lutego 2009   Štrbské Pleso Sprint HS100/5 km 13:26.0 min +1:08.9 min   Alessandro Pittin
11. 7 lutego 2009   Štrbské Pleso Sztafeta HS100/4x5 km[d] 53:17.3 min +4:17.0 min   Niemcy
26. 9 lutego 2009   Štrbské Pleso Gundersen HS100/10 km 28:31.7 min +3:27.4 min   Alessandro Pittin
16. 27 stycznia 2010   Hinterzarten Sprint HS106/5 km 12:55.4 min +58.7 s   Junshirō Kobayashi
7. 29 stycznia 2010   Hinterzarten Sztafeta HS106/4x5 km[e] 53:00.1 min +4:17.0 min   Niemcy
18. 31 stycznia 2010   Hinterzarten Gundersen HS106/10 km 29:43.5 min +2:05.6 min   Ole Christian Wendel
3.  27 stycznia 2011   Otepää Gundersen HS100/10 km 26:37.7 min +1:02.5 min   Johannes Rydzek
3.  29 stycznia 2011   Otepää Sprint HS100/5 km 12:44.5 min +36.1 s   Marjan Jelenko

Puchar Świata edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata edytuj

Sezon 2008/2009
                                              punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - 42 - - - - 0
Sezon 2009/2010
                                      punkty
38 - 61 47 45 35 - - - 51 53 50 48 - - - - - - 0
Sezon 2010/2011
                          punkty
30 34 34 45 39 42 - - - - - 34 dns 1
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się DNF – zawodnik nie ukończył biegu
DNS – zawodnik nie wystartował do biegu

Puchar Kontynentalny edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego edytuj

Sezon 2007/2008
                                      punkty
- 70 dns 62 67 - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2008/2009
                                          punkty
35 27 23 23 - - - - - - - - dq 29 - - - - 19 19 - 49
Sezon 2010/2011
                                      punkty
- - - - - - 1 7 - - - - - - - - - - - 136
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się DNF – zawodnik nie ukończył biegu
DNS – zawodnik nie wystartował do biegu

Miejsca na podium chronologicznie edytuj

Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 15 stycznia 2011   Klingenthal Gundersen HS140/10 km 28:53.9 min 1. - -

Letnie Grand Prix edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

  • 2007: niesklasyfikowany
  • 2008: nie brał udziału
  • 2009: nie brał udziału
  • 2010: 40.

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP edytuj

2007
        punkty
57 52 47 - 0
2010
        punkty
43 - 25 - 6
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
- – zawodnik nie wystartował
q – zawodnik nie zakwalifikował się
DNF – zawodnik nie ukończył biegu
DNS – zawodnik nie wystartował do biegu

Osiągnięcia w skokach narciarskich edytuj

Igrzyska olimpijskie edytuj

Indywidualnie edytuj

2014   Soczi/Krasnaja Polana – 38. miejsce (K-95), 41. miejsce (K-125)

Starty K. Nurmsalu na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
38. 9 lutego 2014   Krasnaja Polana Russkije Gorki K-95 HS-106 indywid. 95,0 m — 113,3 pkt 164,7 pkt Kamil Stoch
41. 15 lutego 2014   Krasnaja Polana Russkije Gorki K-125 HS-140 indywid. 124,5 m — 105,9 pkt 172,8 pkt Kamil Stoch

Mistrzostwa świata edytuj

Indywidualnie edytuj

2013   Val di Fiemme/Predazzo – 26. miejsce (K-95), 26. miejsce (K-120)
2017   Lahti – 48. miejsce (K-90), 45. miejsce (K-116)

Starty K. Nurmsalu na mistrzostwach świata – szczegółowo edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
26. 23 lutego 2013   Predazzo Trampolino Dal Ben K-95 HS-106 indywid. 95,0 m 94,0 m 219,2 pkt 33,4 pkt Anders Bardal
26. 28 lutego 2013   Predazzo Trampolino Dal Ben K-120 HS-134 indywid. 121,0 m 122,5 m 259,4 pkt 36,4 pkt Kamil Stoch
48. 25 lutego 2017   Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. 83,0 m — 97,8 pkt 173,0 pkt Stefan Kraft
45. 2 marca 2017   Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 indywid. 103,5 m — 87,4 pkt 191,9 pkt Stefan Kraft

Mistrzostwa świata w lotach narciarskich edytuj

Indywidualnie edytuj

2012   Vikersund – 37. miejsce
2014   Harrachov – 37. miejsce

Starty K. Nurmsalu na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Skok 3 Skok 4 Nota Strata Zwycięzca
37. 24-25 lutego 2012   Vikersund Vikersundbakken K-195 HS-225 indywid. 142,5 m — —[f] —[f] 92,6 pkt 316,1 pkt Robert Kranjec
37. 14-15 marca 2014   Harrachov Čerťák K-185 HS-205 indywid. 161,0 m — —[f] —[f] 137,3 pkt 253,7 pkt Severin Freund

Mistrzostwa świata juniorów edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
3.  28 stycznia 2011   Otepää Tehvandi K-90 HS-100 indywid. 93,5 m 96,0 m 249,0 pkt 6,0 pkt Władimir Zografski
10. 30 stycznia 2011   Otepää Tehvandi K-90 HS-100 druż.[g] 94,5 m – 366,5 pkt 554,0 pkt Austria

Puchar Świata edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[18]
2012/2013 49.
2013/2014 59.
2016/2017 69.

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata edytuj

Opracowano na podstawie materiału źródłowego:[19]

Sezon 2011/2012
                                                    punkty
43 - - 46 32 32 47 q q q 53 - - - - q q - - - 39 q 49 q q - 0
Sezon 2012/2013
                                                      punkty
q q 36 38 47 47 49 q q q q 42 40 - - 37 38 - - 34 26 26 46 39 21 13 - 40
Sezon 2013/2014
                                                        punkty
- - - - - - - - q q q - q q - q - - 40 27 28 36 46 q 46 6 26 - 52
Sezon 2016/2017
                                                    punkty
- - - - - - - - - - - q 45 q - 40 30 q 48 39 30 q 46 q q - 2
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Skoczni edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj
Sezon Miejsce
2011/2012 66.[18]

Raw Air edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj
Sezon Miejsce[18]
2017 60.

Puchar Świata w lotach edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[18]
2011/2012 niesklasyfikowany
2012/2013 35.
2016/2017 45.

Letnie Grand Prix edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce[20]
2011 80.
2012 70.
2013 74.

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP edytuj

Opracowano na podstawie materiału źródłowego:[19]

2011
                      punkty
- - - - - - 36 29 28 q 39 5
2012
                  punkty
- - - - - - - 22 q 9
2013
                      punkty
q 37 35 39 - - - - - - 19 12
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Puchar Kontynentalny w skokach narciarskich edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce
2011/2012 83.[21]

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego edytuj

Opracowano na podstawie materiału źródłowego:[19]

Sezon 2011/2012
                                                      punkty
21 17 - - - - - - - - 35 30 27 - - - - - - - - - - - - - - 29
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce
2011 36.[22]

Miejsca na podium konkursów Letniego Pucharu Kontynentalnego edytuj

  1.   Klingenthal – 25 września 2011 (3. miejsce)

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego edytuj

Opracowano na podstawie materiału źródłowego:[19]

2011
                    punkty
- - - - 61 29 - - 32 3 62
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

FIS Cup edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce
2011/2012 77.[23]

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup edytuj

Opracowano na podstawie materiału źródłowego:[19]

Sezon 2008/2009
                                            punkty
- - - - 49 - - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2011/2012
                                              punkty
10 4 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 76
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Uwagi edytuj

  1. ↑ Skład drużyny: Kail Piho, Aldo Leetoja, Karl-August Tiirmaa, Kaarel Nurmsalu
  2. ↑ Skład drużyny: Kaarel Piho, Tanel Levkoi, Kaarel Nurmsalu, Karl-August Tiirmaa
  3. ↑ Skład drużyny: Kail Piho, Kaarel Nurmsalu, Karl-August Tiirmaa, Tanel Levkoi
  4. ↑ Skład drużyny: Kaarel Nurmsalu, Kail Piho, Karl-August Tiirmaa, Tanel Levkoi
  5. ↑ Skład drużyny: Kaarel Nurmsalu, Tanel Levkoi, Han-Hendrik Piho, Kail Piho
  6. ↑ a b c d Seria konkursowa została odwołana.
  7. ↑ Skład drużyny: Kaarel Nurmsalu, Kristjan Ilves, Siim-Tanel Sammelselg, Martti Nõmme

Przypisy edytuj

  1. ↑ Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2017-03-23]. (pol.).
  2. ↑ Paweł Guzik: Skoki Narciarskie: Sardyko Mistrzem Rosji, a Nurmsalu Mistrzem Estonii!. skijumping.pl, 7 września 2010. [dostęp 2011-01-28]. (pol.).
  3. ↑ World Cup - Men's Team HS130 12.03.2011 [online], data.fis-ski.com [dostęp 2017-11-24] (ang.).
  4. ↑ Kaarel Nurmsalu oficjalnie przenosi się do skoków. kombinacjanorweska.dbv.pl, 2011-04-13. [dostęp 2011-09-21]. (pol.).
  5. ↑ Adrian Dworakowski: Kaarel Nutmsalu Mistrzem Estonii. Skijumping.pl, 2011-08-15. [dostęp 2011-08-15]. (pol.).
  6. ↑ Andrzej Mysiak: Skoki Narciarskie - MŚ Vikersund: 11 rekordów życiowych podczas odwołanej serii. skokinarciarskie.pl, 24 lutego 2012. [dostęp 2012-02-24]. (pol.).
  7. ↑ Andrzej Mysiak: PŚ Oberstdorf: Freitag zwycięża, Biegun punktuje. skokinarciarskie.pl, 2013-02-16. [dostęp 2013-02-16].
  8. ↑ OFFICIAL RESULTS 22.03.2013 Race codex: 3905 Planica (SLO) World Cup Men's HS215. FIS. [dostęp 2013-07-16]. (ang.).
  9. ↑ Tadeusz Mieczyński: Kaarel Nurmsalu wygrywa w Rovaniemi, Ahonen piąty!. Skijumping.pl, 2013-07-15. [dostęp 2013-07-16]. (pol.).
  10. ↑ Adrian Dworakowski: Ahonen wygrywa po raz pierwszy po powrocie!. Skijumping.pl, 2013-07-17. [dostęp 2013-07-17]. (pol.).
  11. ↑ Finlandia Veikkaus Cup Tour 2013 overall standings. Ski Jumping Team Finland. Facebook, 2013-07-18. [dostęp 2013-07-17]. (ang.).
  12. ↑ Dominik Formela: Kaarel Nurmsalu kończy karierę. Skijumping.pl, 2014-06-04. [dostęp 2014-06-04]. (pol.).
  13. ↑ Roald Johannson: Kaarel Nurmsalu "Pealtnägijas": olen 100% kindel, et ma oma tippu kätte ei saanud. sport.err.ee, 2014-10-08. [dostęp 2014-10-11]. (est.).
  14. ↑ Kaarel Nurmsalu wrócił na skocznię i zwyciężył w mistrzostwach Estonii. skijumping.pl, 2016-03-05. [dostęp 2016-06-16]. (pol.).
  15. ↑ Nurmsalu Kaarel - Biogrpahy. fis-ski.com, 2017-02-16. [dostęp 2017-02-16]. (ang.).
  16. ↑ Dramatyczne wyznanie skoczka: Głodziłem się. sportowefakty.wp.pl, 2017-06-26. [dostęp 2017-07-25].
  17. ↑ Kubbex, Artti Aigro mistrzem Estonii, piąte miejsce Kaarela Nurmsalu [online] [dostęp 2018-04-01].
  18. ↑ a b c d NURMSALU Kaarel - Athlete Information - World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2022-11-22]. (ang.).
  19. ↑ a b c d e Adam Kwieciński: NURMSALU Kaarel. [dostęp 2022-11-22].
  20. ↑ NURMSALU Kaarel - Athlete Information - Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2022-11-22]. (ang.).
  21. ↑ NURMSALU Kaarel - Athlete Information - Continental Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2022-11-22]. (ang.).
  22. ↑ FIS Continental Cup Ski Jumping - Cup Standings 2011. fis-ski.com, 2011-09-25. [dostęp 2022-11-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-25)]. (ang.).
  23. ↑ NURMSALU Kaarel - Athlete Information - FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2022-11-22]. (ang.).

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kaarel_Nurmsalu&oldid=72581406”