Kalendarium historii Mongolii

Kalendarium historii Mongolii

Czyngis-chan
Imperium Mongolskie za panowania Mongkego

Czasy najdawniejsze edytuj

  • IV w. p.n.e. – na terenach współczesnej Mongolii powstało silne państwo Xiongnu, którego mieszkańcy przez wielu naukowców uważani są za przodków Hunów[1].
  • XI w. – władzę nad stepami przejął protomongolski szczep Kitanów[1].
  • 1125 – Kitanów podbił tunguski szczep Dżurdżenów, którego sprzymierzeńcem byli Tatarzy[1].

Imperium Mongolskie edytuj

  • 1206Temudżyn został obrany chanem wszystkich Mongołów (Czyngis-chanem). Siły mongolskie podbiły północne Chiny i całą Azję Centralną sprowadzając do swojej stepowej stolicy Karakorum przebogate łupy. Następcy Temudżyna zagarnęli Ruś, dzisiejsze: Afganistan, Iran i Irak, resztę Chin oraz Tybet, tworząc tym samym jedno z największych państw w historii świata – imperium mongolskie[1].
  • 1227 – wprowadzenie w imperium papierowego pieniądza, śmierć Temudżyna[2].
  • 1229Ugedej wybrany Wielkim Chanem[2].
  • 1246 – 1248 – panowanie Gujuka[3].
  • 1250 – pierwszy kurułtaj, na którym obrano władcą Mongkego[4].
  • 1259 – śmierć Mongkego, Wielkim Chanem Kubilaj[4].
  • 1261 – podział imperium mongolskiego[1].
  • 1368 – Mongołowie tracą władzę w Chinach[1].

Nowożytność edytuj

 
Bogda Chan
  • 1626-1636 – Mongolię Wewnętrzną opanowali Mandżurowie[1].
  • druga połowa XVII wieku – Mandżurowie podbijają Mongolię Zewnętrzną. Uzyskała ona status federacji plemion pod protektoratem chińskim[1].
  • początek XX wieku – Chiny zaczęły zacieśniać swoją kontrolę nad Mongolią Zewnętrzną i rozpoczęły jej kolonizację[1].
  • 1911 – gdy w Chinach wybuchła antycesarska rewolucja. Korzystając z zamętu Mongolia Zewnętrzna ogłosiła przy wsparciu Rosji niepodległość. Utworzono teokratyczny rząd na czele z Bogda Chanem[1].
  • 1915 – po rosyjsko-chińskich negocjacjach Mongolia Zewnętrzna została w 1915 na mocy traktatu kiachtańskiego uznana za część Chin, jednak rząd chiński zgodził się na jej autonomię[1].
  • 1919 – do Mongolii wkraczają wojska chińskie i obalają Bogda Chana[1].

Mongolska Republika Ludowa edytuj

  • 1921 – armia antybolszewickich Rosjan pod wodzą von Ungern-Sternberga wraz z nielicznymi oddziałami książąt mongolskich zdobyła stolicę kraju Urgę (obecnie Ułan Bator) i opanowała większość kraju. W lipcu 1921 Armia Czerwona wspomagając rewolucję mongolską zajęła Mongolię Zewnętrzną rozbijając wojska Ungerna i chińskie. Ustanowiony został rząd komunistyczny, jednak zachowano ustrój teokratyczny i władzę Bogda Chana[1].
  • 1921-22 – odsunięcie od władzy najbardziej radykalnej części rewolucjonistów[5].
  • 1924 – po śmierci Bogda Chana, proklamowano utworzenie Mongolskiej Republiki Ludowej. Umocnienie wpływów radzieckich na sytuację wewnętrzną.
  • połowa lat 20. – władzę w państwie obejmują zwolennicy NEP.
  • początek lat 30. – przyśpieszenie radykalnych reform gospodarczych w tym kolektywizacji[1].
  • 1932 – nieudany bunt wojskowych, ograniczenie reform i odsunięcie od władzy większości ich inicjatorów. Premierem zostaje skonfliktowany ze Związkiem Radzieckim Peldżidijn Genden[6].
  • 1934 – nasilenie sporu Gendena i ZSRR. Premier próbował wykorzystać napięcia na linii ZSRR-Japonia na korzyść Mongolii i uwolnienia się spod dominacji radzieckiej[7].
 
Damdin Suche Bator i Chorlogijn Czojbalsan
  • 1936 – rząd radziecki doprowadził do aresztowania Gendena pod zarzutem szpiegostwa na rzecz Japonii. Władzę objął Chorlogijn Czojbalsan. Początek czystek dokonywanych przez NKWD na które bardzo niewielki wpływ mieli sami Mongołowie[8].
  • 1939 – Mongolię zaatakowały z terytorium Mandżurii wojska japońskie. W ciągu kilku miesięcy połączone siły radziecko-mongolskie pod dowództwem Gieorgija Żukowa pokonały Japończyków.
  • 1941 – po inwazji III Rzeszy na ZSRR Mongolia poparła radziecki wysiłek wojenny. W ramach pomocy wysłano do ZSRR pomoc w postaci surowców, zaopatrzenia, żywności czy odzieży wojskowej.
  • II wojna światowa – w trakcie wojny miało miejsce zastąpienie alfabetu mongolskiego cyrylicą oraz ostateczna kolektywizacja rolnictwa[9][10].
  • 1945 – Mongolia wypowiedziała wojnę Japonii i przyłączyła się do radzieckiego ataku na wojska japońskie w północnych Chinach (operacja kwantuńska). W trakcie kampanii rząd liczył na zjednoczenie wszystkich Mongołów w ramach republiki ludowej. Koniec wojny nie doprowadził jednak do zjednoczenia mongolskich ziem ze względu na zbyt silną pozycję Chin[11].
  • połowa lat 40. – rozłam Czojbalsan-Stalin. Konflikt spowodowany był brakiem wsparcia Stalina dla zjednoczeniowych i panmongolskich pomysłów Czojbalsana[12].
  • 1952 – władzę obejmuje Jumdżaagijn Cedenbal. Cedenbal potępił niedawne rządy Czojbalsana oraz zakończył okres samoizolacji Mongolii[1].
  • 1962 – Mongolia przystępuje do RWPG[1].
  • 1984 – władzę obejmuje Dżambyn Batmönch[1].

Czasy współczesne edytuj

 
Prezydent Cachiagijn Elbegdordż i mongolskie wojska pokojowe w Sudanie

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s Mongolia. Historia, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2017-08-11].
  2. a b Dan Jones, Świt królestw, Jakub Jedliński (tłum.), Kraków: Znak Horyzont, 2021, ISBN 978-83-240-8821-8 [dostęp 2024-01-21] (pol.).
  3. Güyük, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2024-01-21] (ang.).
  4. a b Christopher Pratt Atwood, Encyclopedia of Mongolia and the Mongol empire, New York, NY : Facts On File, 2004, ISBN 978-0-8160-4671-3 [dostęp 2024-01-21].
  5. Baabar (1999). History of Mongolia. Cambridge: Monsudar Publishing. s. 231. ISBN 978-99929-0-038-3.
  6. Becker, Jasper (1992). Lost Country, Mongolia Revealed. London: Hodder and Stoughton. s. 123. ISBN 0-340-55665-X.
  7. Baabar, B., History of Mongolia, 1999, ISBN 978-99929-0-038-3, OCLC 515691746. s. 322
  8. Baabar, B., History of Mongolia, 1999, ISBN 978-99929-0-038-3, OCLC 515691746. s. 348
  9. Economic Gradualism and National Defense, 1932-45. countrystudies.us. [dostęp 2017-08-11]. (ang.).
  10. Ginsburgs,, G (1961). "Mongolia's "Socialist" Constitution". Pacific Affairs
  11. Sergey Radchenko: Carving up the Steppes: Borders, Territory and Nationalism in Mongolia, 1943-1949. borderstudies.jp. [dostęp 2017-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-12)]. (ang.).
  12. Kenneth Christie, Robert Cribb, Robert B. Cribb (2002). Historical Injustice and Democratic Transition in Eastern Asia and Northern Europe: Ghosts at the Table of Democracy. Psychology Press. s. 162. ISBN 0-7007-1599-1.
  13. Г. Нэргүй, Зэвсэгт хүчний 084 дүгээр ангийг Цэргийн гавьяаны одонгоор шагналаа | News.MN, News.MN - Мэдээллийн эх сурвалж, 30 listopada 1 [dostęp 2024-01-21] (mong.).
  14. Oyungerel.org THE SHAME OF MONGOLIAN POLICE [online], web.archive.org, 7 czerwca 2019 [dostęp 2024-01-21] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-07].
  15. Mongolia confirms its first coronavirus case in French worker - Reuters [online], web.archive.org, 27 marca 2020 [dostęp 2024-01-21] [zarchiwizowane z adresu 2020-03-27].