Karabin maszynowy Brixia M1920
6,5 mm karabin maszynowy Brixia wz. 1920 – ciężki karabin maszynowy konstrukcji włoskiej[1].
| Państwo | |
|---|---|
| Dane techniczne | |
| Kaliber |
6,5 mm |
| Nabój | |
| Magazynek |
pudełkowy[1] |
| Wymiary | |
| Długość |
1020 mm[1] |
| Długość lufy |
553 mm[1] |
| Masa | |
| broni |
15,5 kg[1] |
| podstawy |
9 kg[1] |
| lufy |
1,4 kg[1] |
| Inne | |
| Szybkostrzelność teoretyczna |
560 strz./min.[1] |
Karabin wzorowany na ciężkim karabinie maszynowym Fiat–Revelli wz. 1914. Dostosowany do karabinowego naboju Mannlicher–Carcano o kalibrze 6,5 mm[1].
Jest to broń samoczynno–samopowtarzalna, która działa na zasadzie krótkiego odrzutu lufy. Ryglowana odbywa się przez obrót zamka. Chłodzenie lufy jest wodne (pojemność chłodnicy 4 l.). Zasilany z magazynka pudełkowego o pojemności 30 lub 50 nabojów, a przyłącza się go z prawej strony broni. Celownik krzywiznowy. Szybkostrzelność regulowana. Do strzelania osadzano ją na ciężkiej podstawie trójnożnej[1].
Przypisy edytuj
Bibliografia edytuj
- Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo „WIS”, 1994, s. 33. ISBN 83-86028-01-7.