Karina Habšudová (ur. 2 sierpnia 1973 w Bojnicach) – słowacka tenisistka, reprezentantka kraju w Fed Cup, olimpijka z Atlanty (1996) i Sydney (2000).

Karina Habšudová
Państwo

 Słowacja

Data i miejsce urodzenia

12 sierpnia 1973
Bojnice

Wzrost

170 cm

Gra

praworęczna, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

1989

Zakończenie kariery

2003

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

1 WTA, 6 ITF

Najwyżej w rankingu

10 (10 lutego 1997)

Australian Open

4R (1991, 1995, 1997)

Roland Garros

QF (1996)

Wimbledon

2R (1991, 1999, 2001)

US Open

4R (1996, 1997)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

6 WTA, 2 ITF

Najwyżej w rankingu

32 (28 maja 2001)

Australian Open

3R (1995, 1997)

Roland Garros

QF (1998)

Wimbledon

3R (1993, 2001)

US Open

3R (1992, 1999)

Kariera tenisowa edytuj

Jako juniorka została mistrzynią US Open 1991 w grze pojedynczej dziewcząt. W grze podwójnej triumfowała w Australian Open 1991 z Barbarą Rittner oraz w Wimbledonie 1990 w parze z Andreą Strnadovą.

Habšudová pojawiła się na światowych kortach w 1989 roku. Na turnieju w Filderstadt w 1994, jako 61. zawodniczka świata i kwalifikantka, wygrała z Conchitą Martínez. Została najniżej sklasyfikowaną zawodniczką, która wygrała z mistrzynią Wimbledonu (od 1975 roku). Jej rekord poprawiła w 1999 roku Ľudmila Cervanová (pokonała Janę Novotną w Budapeszcie). Dwa lata później Habšudová odniosła serię zwycięstw nad czołowymi zawodniczkami świata. W drodze do ćwierćfinału French Open 1996 wygrała z Martiną Hingis oraz z Anke Huber, ulegając dopiero Arantxy Sánchez Vicario. Została pierwszą Słowaczką, która osiągnęła tak wysoki pułap turnieju wielkoszlemowego. Zaliczyła pierwszy zawodowy finał w Berlinie. Wygrała tam z Mary Pierce, przegrała ze Steffi Graf. Jako jedna z szesnastu najlepszych tenisistek świata, zakwalifikowała się do imprezy kończącej sezon. W 1997 awansowała, jako pierwsza Słowaczka, do czołowej dziesiątki rankingu kobiet. W sezonie 1998 osiągnęła sukcesy w rywalizacji drużynowej, zdobywając Puchar Hopmana i awansując z reprezentacją do grupy światowej Fed Cup. Jedyny tytuł singlowy wygrała w 1999 roku w Pörtschach. Zwyciężyła tam również imprezę deblową (wówczas jako jedna z pięciu zawodniczek dokonała takiej sztuki, obok Martiny Hingis, Lindsay Davenport, Arantxy Sánchez Vicario i Sereny Williams). Kolejny finał zawodowy osiągnęła w Sopocie, ponosząc porażkę w decydującym meczu z Conchitą Martínez. Awansowała ponadto z zespołem narodowym do półfinału Fed Cup, wygrywając mecze singlowe i deblowy przeciwko Szwajcarii. W 2000 roku w Bratysławie doszła do półfinału singla (wygrała m.in. z Henrietą Nagyovą i Kremer), oraz wywalczyła tytuł debla. Pokonując Nathalie Tauziat w Indian Wells, po raz pierwszy od czterech lat pokonała zawodniczkę z pierwszej dziesiątki rankingu.

Habšudová dwukrotnie startowała na igrzyskach olimpijskich, w Atlancie (1996) i Sydney (2000). W konkurencji gry pojedynczej w obu edycjach osiągnęła trzecią rundę, natomiast w grze podwójnej przegrała w pierwszej rundzie w Atlancie i drugiej rundzie w Sydney[1].

W 2001 roku zakwalifikowała się do drugiej rundy w Berlinie, przegrywając z Venus Williams. Doszła do półfinału miksta na londyńskich kortach Wimbledonu. Na US Open odpadła w drugiej rundzie z Jeleną Diemientiewą.

Finały turniejów WTA edytuj

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988

2008
Kategoria I
Kategoria II
Kategoria III
Kategoria IV
Kategoria V

Gra pojedyncza (1–4) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 1. 19 maja 1996 Berlin Ceglana   Steffi Graf 6:4, 2:6, 5:7
Finalistka 2. 27 października 1996 Luksemburg Dywanowa   Anke Huber 3:6, 0:6
Finalistka 3. 16 lutego 1997 Linz Dywanowa   Chanda Rubin 4:6, 2:6
Zwyciężczyni 1. 11 lipca 1999 Pörtschach Ceglana   Silvija Talaja 2:6, 6:4, 6:4
Finalistka 4. 18 lipca 1999 Sopot Ceglana   Conchita Martínez 1:6, 1:6

Gra podwójna (6–6) edytuj

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 24 maja 1992 Lucerna Ceglana   Marianne Werdel   Amy Frazier
  Elna Reinach
5:7, 2:6
Finalistka 2. 31 lipca 1994 Maria Lankovitz Ceglana   Alexandra Fusai   Anna-Maria Cecchini
  Patricia Tarabini
5:7, 5:7
Zwyciężczyni 1. 15 września 1996 Karlowe Wary Ceglana   Helena Suková   Eva Martincová
  Elena Pampoulova
3:6, 6:3, 6:2
Finalistka 3. 22 czerwca 1997 Rosmalen Trawiasta   Florencia Labat   Helena Vildová
  Eva Melicharová
3:6, 6:7
Zwyciężczyni 2. 20 lipca 1997 Praga Ceglana   Ruxandra Dragomir   Eva Martincová
  Helena Vildová
6:1, 5:7, 6:2
Zwyciężczyni 3. 12 lipca 1998 Praga Ceglana   Silvia Farina Elia   Michaela Paštiková
  Květa Peschke
2:6, 6:1, 6:2
Zwyciężczyni 4. 19 lipca 1998 Warszawa Ceglana   Olga Lugina   Liezel Huber
  Karin Kschwendt
7:6, 7:5
Zwyciężczyni 5. 11 lipca 1999 Pörtschach Ceglana   Silvia Farina Elia   Olga Lugina
  Laura Montalvo
6:4, 6:4
Finalistka 4. 20 lutego 2000 Hanower Twarda   Silvia Farina Elia   Åsa Carlsson
  Natalla Zwierawa
3:6, 4:6
Finalistka 5. 22 czerwca 2000 ’s-Hertogenbosch Trawiasta   Catherine Barclay   Erika de Lone
  Nicole Pratt
6:7, 3:4 krecz
Zwyciężczyni 6. 29 października 2000 Bratysława Twarda   Daniela Hantuchová   Petra Mandula
  Patricia Wartusch
walkower
Finalistka 6. 24 lutego 2001 Dubaj Twarda   Åsa Carlsson   Yayuk Basuki
  Caroline Vis
0:6, 6:4, 2:6

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych edytuj

Gra pojedyncza (1–0) edytuj

Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 1991 US Open Twarda   Anne Mall 6:1, 6:3

Gra podwójna (2–0) edytuj

Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 1990 Wimbledon Trawiasta   Andrea Strnadová   Nicole Pratt
  Kirrily Sharpe
6:3, 6:2
Zwyciężczyni 1991 Australian Open Twarda   Barbara Rittner   Joanne Limmer
  Angie Woolcock
6:2, 6:0

Przypisy edytuj

  1. Karina Habšudová Bio, Stats, and Results [online], Olympics at Sports-Reference.com [dostęp 2017-09-27] [zarchiwizowane z adresu 2009-06-02] (ang.).

Bibliografia edytuj