Karol de Luynes
Charles d’Albert de Luynes (ur. 5 sierpnia 1578, zm. 15 grudnia 1621) – faworyt króla Francji, Ludwika XIII, mianowany parem Francji oraz konetablem Francji.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
5 sierpnia 1578 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
15 grudnia 1621 |
| Przyczyna śmierci | |
| Narodowość |
francuska |
| Tytuł naukowy | |
| Wyznanie | |
| Rodzice |
Honore d’Albert |
| Małżeństwo |
Marie de Rohan |
Był pierwszym synem Honore d’Alberta de Luynes, będącego na usługach trzech ostatnich Walezjuszów i Henryka IV Burbona. Na początku XVII wieku Charles rozpoczął służbę u przyszłego króla Francji, Ludwika XIII. Dzięki jego zamiłowaniu do myślistwa, podzielanego przez Ludwika, szybko stał się faworytem królewskiego następcy. W roku 1615, w okresie regencji Marii Medycejskiej i Concino Conciniego, został mianowany zarządcą Luwru oraz doradcą. Wraz z grupą spiskowców doprowadził do zamachu na Conciniego i w rezultacie przejęcia władzy w kraju przez Ludwika XIII. Nowy król pozostawał jednak pod wpływem Luynesa. W kolejnych latach Karol poślubił Marie de Rohan i rozpoczął kampanię przeciwko hugenotom. Zmarł na szkarlatynę 15 grudnia 1621 r. po nieudanym oblężeniu Montauban.
Bibliografia edytuj
- Jan Baszkiewicz: Richelieu. Państwowy Instytut Wydawniczy, 1984. ISBN 83-06-01128-7.
- Hugh Chisholm: Encyklopedia Brittanica (11. wydanie). Oxford University Press, 1911.