Katarina Milovuk, właśc. Ekaterina Đorđević, cyr. Екатерина Ђорђевић (ur. 28 sierpnia 1844 w Nowym Sadzie, zm. 27 września 1913 w Belgradzie[1]) – serbska pisarka, nauczycielka, działaczka feministyczna.

Katarina Milovuk
Екатерина Ђорђевић
Ilustracja
Katarina Milovuk (ok. 1900)
Imię i nazwisko

Ekaterina Đorđević

Data i miejsce urodzenia

28 sierpnia 1844
Nowy Sad

Data i miejsce śmierci

27 września 1913
Belgrad

Zawód, zajęcie

pisarka, nauczycielka, feministka

Narodowość

serbska

Odznaczenia
Kawaler Orderu Świętego Sawy (Serbia)

Życiorys edytuj

 
Budynek Wyższej Szkoły Kobiet w Belgradzie, zbudowany w 1860 roku i zburzony w 1930 roku
 
Zdjęcie Katariny Milovuk z jej podpisem

Była córką porucznika armii austriackiej Jovana i Jelisavety. Wraz z rodziną i ojcem (który porzucił służbę w armii austriackiej) przeniosła się do Belgradu[2]. W 1861 ukończyła gimnazjum w Nikołajewsku, a następnie podjęła studia pedagogiczne w Odessie[1].

W 1863 za zgodą ministra oświaty Ljubomira Nenadovicia Katarina otworzyła szkołę dla kobiet w Belgradzie, której została pierwszą dyrektorką i nauczycielką języka francuskiego[1]. Była to pierwsza w dziejach Serbii szkoła wyższa przeznaczona dla kobiet – początkowo trzyletnia, a od 1866 czteroletnia. Funkcję dyrektorki szkoły Katarina Milovuk pełniła do 1893. W czasie wojny rosyjsko-tureckiej, a także wojny serbsko-bułgarskiej służyła w armii jako pielęgniarka. W latach 1904–1907 organizowała serbską szkołę dla kobiet w Salonikach[2]. Była autorką podręczników z zakresu metodyki kształcenia[2].

 
Zarząd Belgradzkiego Związku Kobiet

W 1875 należała do grona założycielek pierwszej w dziejach Serbii organizacji kobiecej – Belgradzkiego Związku Kobiet (Београдско женско друштво), który do 1903 był jedyną tego typu organizacją w państwie serbskim[2]. Związek wydawał czasopismo Domaćica i koncentrował się na rozwoju dobroczynności – zwłaszcza pomocy ubogim kobietom i ich dzieciom, a także sierotom wojennym[1].

W 1877 została uhonorowana Orderem Zasługi Serbskiego Czerwonego Krzyża, a w 1905 Orderem Świętego Sawy III klasy[1].

Życie prywatne edytuj

W 1865 wyszła za mąż za starszego o 19 lat historyka i dyrektora Szkoły Realnej w Belgradzie Milana Milovuka[2]. Małżeństwo było bezdzietne.

Publikacje edytuj

  • 1866: Pedagogika
  • 1866: Metodika
  • 1871: Istorija sveta u kratkom pregledu, za ženskinje

Pamięć edytuj

Imię Katariny Milovuk nosi jedna z ulic w belgradzkiej dzielnicy Zvezdara.

Przypisy edytuj

  1. a b c d e Heroine duha – Katarina Milovuk. rts.rs. [dostęp 2019-02-03]. (serb.).
  2. a b c d e Katarina Milovuk. knjizenstvo.etf.bg.ac.rs. [dostęp 2019-02-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-04)]. (serb.).

Bibliografia edytuj