Keke Rosberg
Keijo Erik „Keke” Rosberg (ur. 6 grudnia 1948 w Solnie) – fiński kierowca wyścigowy, mistrz Formuły 1 z 1982 roku. Ojciec Nico Rosberga.
 Rosberg na Grand Prix Holandii 1982 | |
| Imię i nazwisko |
Keijo Erik "Keke" Rosberg |
|---|---|
| Państwo | |
| Data i miejsce urodzenia | |
| Sukcesy | |
Życiorys edytuj
Keke miał stosunkowo późny start w Formule 1. Zadebiutował tam w 1978 w wieku 29 lat po występach w Formule 2. W debiutanckim sezonie występów w najwyższej formule wyścigowej jeździł dla zespołu Theodore. Fin wygrał niezaliczany do klasyfikacji mistrzostw świata wyścig na torze Brands Hatch. Jednakże po tym wydarzeniu Rosberg nie był w stanie kwalifikować się do wyścigów. Theodore poprawiał swój niedopracowany bolid, w związku z czym Rosberg przeszedł na 3 wyścigi do innego bardzo słabego zespołu – ATS.
Keke powrócił do Theodore'a po wypożyczeniu przez nich od zespołu Wolf podwozia, jednak praca nie układała się dobrze i Rosberg wrócił do ATS gdzie pozostał do końca sezonu.
Keke pojawił się w połowie sezonu 1979 w zespole Wolf. Zespół miał problemy z wypłacalnością, a Rosberg w ukańczaniu wyścigów. Keke znowu musiał przenieść się gdzie indziej. Dołączył do zespołu Émersona Fittipaldiego. W dwóch pierwszych wyścigach zajął 5. miejsce, jednak najczęściej nie kończył wyścigów lub nie kwalifikował się. Następny rok był jeszcze gorszy – nie zdobył ani jednego punktu.
Pomimo tego Williams wykazywał zainteresowanie Finem, gdyż zwolniło się miejsce po odejściu od wyścigów Alana Jonesa. Otrzymując konkurencyjny bolid, Rosberg stał się rewelacją roku i został mistrzem świata. Konsekwentnie zdobywał punkty i zdobył pierwszą wygraną w karierze w GP Szwajcarii rozgrywaną wtedy na francuskim torze Dijon-Prenois. Pierwszy pamiętny sezon Fina przyszedł w roku, kiedy żaden z kierowców nie wygrał więcej niż dwa wyścigi (chociaż spowodowane to było w dużym stopniu śmiercią Gilles'a Villeneuve'a i poważnym wypadkiem Didiera Pironiego). Rosberg używał popularnego wcześniej silnika Ford-Cosworth V8 w przeciwieństwie do reszty stawki, która miała silniki turbo.
Późniejsze lata startów Rosberga były niezbyt udane z powodu niekonkurencyjnego podwozia Williamsa i mocnego, ale zawodnego silnika Hondy. Nieszczęśliwie dla Fina silniki Hondy poprawiły się zaraz po jego związaniu się z McLarenem w połowie sezonu 1985. Williams z silnikami Hondy zdominował na 30 miesięcy świat Formuły 1. Obaj kierowcy Williamsa – Nelson Piquet i Nigel Mansell skorzystali na pracy Fina nad rozwojem silnika. W tym czasie Rosberg przeniósł się do McLarena na sezon 1986. Wydawało się, że Keke jest w mistrzowskim bolidzie, jednak został dotkliwie pokonany przez kolegę z zespołu – Alaina Prosta. Po tym Rosberg przeszedł na sportową emeryturę. Fin później przyznawał, że zbyt szybko zdecydował się na odejście.
Pod koniec lat 80. Rosberg startował w wyścigach długodystansowych, później przeszedł do serii DTM, gdzie reprezentował barwy Mercedesa i Opla. Oficjalnie zakończył czynną karierę w 1995 roku.
Rosberg spędził później dłuższy czas przy kierowaniu karierą przyszłego mistrza świata – Miki Häkkinena oraz Jyrkiego Järvilehto. Jego syn – Nico ścigał się w Formule 3 i Formule 3000. Odbył testy dla Williamsa, a w listopadzie 2005 roku i został potwierdzony jako kierowca wyścigowy tego zespołu w sezonie 2006. W 2016 zdobył tytuł mistrza świata Formuły 1 z zespołem Mercedesa.
Wyniki edytuj
Podsumowanie edytuj
| Sezon | Zespół | Konstruktor | Zgł. | PKT | P. | P1 | P2 | P3 | Punkt. | PP | NO | NS | DK | NZ | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1986 | Marlboro McLaren International | McLaren-TAG | 16 | 22 | 6 | - | 1 | - | 7 | 1 | - | 8 | - | - | ||||
| 1985 | Canon Williams Honda Team | Williams-Honda | 16 | 40 | 3 | 2 | 2 | 1 | 7 | 2 | 3 | 7 | ||||||
| 1984 | Williams Grand Prix Engineering | Williams-Honda | 16 | 20,5 | 8 | 1 | 1 | - | 5 | - | - | 10 | - | - | ||||
| 1983 | Podsumowanie | 15 | 27 | 5 | 1 | 1 | - | 7 | 1 | - | 4 | 1 | - | |||||
| TAG Williams Team | Williams-Honda | 1 | 2 | - | - | - | 1 | - | - | - | - | - | ||||||
| TAG Williams Team | Williams-Ford | 14 | 25 | 1 | 1 | - | 6 | 1 | - | 4 | 1 | - | ||||||
| 1982 | TAG Williams Team | Williams-Ford | 15 | 44 | MŚ | 1 | 3 | 2 | 10 | 1 | - | 4 | 1 | - | ||||
| 1981 | Fittipaldi Automotive | Fittipaldi-Ford | 9 | - | NS | - | - | - | - | - | - | 6 | - | 5 | ||||
| 1980 | Skol Fittipaldi Team | Fittipaldi-Ford | 11 | 6 | 10 | - | - | 1 | 2 | - | - | 4 | - | 3 | ||||
| 1979 | Olympus Cameras Wolf Racing | Wolf-Ford | 7 | - | NS | - | - | - | - | - | - | 6 | - | 1
| ||||
| 1978 | Podsumowanie | 9 | - | NS | - | - | - | - | - | - | 6 | - | 5 | |||||
| Theodore Racing Hongkong | Wolf-Ford | 3 | - | - | - | - | - | - | - | 2 | - | 1 | ||||||
| ATS Racing Team | ATS-Ford | 5 | - | - | - | - | - | - | - | 3 | - | - | ||||||
| Theodore Racing Hongkong | Theodore-Ford | 1 | - | - | - | - | - | - | - | 1 | - | 4 | ||||||
| Razem | 9 | 7 | 114 | 159,5 | 1xMŚ | 5 | 8 | 4 | 38 | 5 | 3 | 53 | 2 | 14 | ||||
| Sezon | Zespół | Konstruktor | Zgł. | PKT | P. | P1 | P2 | P3 | Punkt. | PP | NO | NS | DK | NZ | ||||
| ||||||||||||||||||
