Klasztor Albertynów na Śpiącej Górze
Klasztor Albertynów na Śpiącej Górze lub klasztor Albertynów na Kalatówkach – zespół klasztorno-pustelniczy męskiego zakonu albertynów (Zgromadzenie Braci Albertynów III Zakonu Regularnego św. Franciszka z Asyżu) na Kalatówkach w Zakopanem. Położony jest w obrębie Tatr (Dolina Bystrej) na tzw. Śpiącej Górze na zalesionym grzbiecie Szerokiego Kalackiego. Prowadzi do niego droga dojazdowa zaczynająca się tuż przy klasztorze Albertynek na Kalatówkach[1][2]. Klasztor ze wszystkich stron otoczony jest lasem[3].
Zespół klasztorny został wybudowany w 1912 pod kierownictwem brata Alberta, czyli Adama Chmielowskiego. Teren pod budowę obiektu ofiarował hrabia Władysław Zamoyski. Później klasztor był jeszcze wielokrotnie rozbudowywany pod kierownictwem brata Leona, brata Anioła i brata Bonawentury. W 1926 wybudowano kaplicę pod wezwaniem Matki Bożej Nieustającej Pomocy. 17 września 1977 r. w wyniku pożaru klasztor i kaplica całkowicie spłonęły[4]. W 1984 ukończono budowę nowego klasztoru.
Klasztor jest pustelnią albertynów. W ciszy i odosobnieniu, modląc się i kontemplując, odpoczywają tutaj bracia pracujący w schroniskach dla bezdomnych. Oprócz tego od 2004 w klasztorze odbywa się również dwuletni nowicjat kandydatów przygotowujących się do złożenia ślubów zakonnych[2].
Szlaki turystyczne edytuj
– żółty od klasztoru Albertynek na Kalatówkach. Czas przejścia 35 min, ↓ 25 min[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Józef Nyka, Tatry Słowackie. Przewodnik, wyd. 2, Latchorzew: Wydawnictwo Trawers, 1998, s. 81, ISBN 83-901580-8-6.
- ↑ a b Zgromadzenie Braci Albertynów [online] [dostęp 2024-01-05].
- ↑ Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 0234-01-05].
- ↑ Spłonął klasztor Albertynów, „Dziennik Polski” (212), 19 września 1977, s. 1–2.
