Konkurs Piosenki Eurowizji 1964
9. Konkurs Piosenki Eurowizji 1964 został zorganizowany 21 marca 1964 w Tivolis Koncertsal w Kopenhadze, dzięki zwycięstwu Grethe i Jørgen Ingmannów, reprezentantów Danii w finale konkursu w 1963.
| |||||
| Informacje ogólne | |||||
| Finał |
21 marca 1964 | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Miejsce | |||||
| Nadawca |
Danmarks Radio (DR) | ||||
| Prowadzący |
Lotte Wæver | ||||
| Informacje dodatkowe | |||||
| Reżyser |
Poul Leth Sørensen | ||||
| Główny dyrygent |
Kai Mortensen | ||||
| Występ interwałowy |
Balet „Harlekinada” | ||||
| Uczestnicy | |||||
| Debiut | |||||
| Rezygnacja | |||||
| Łącznie |
16 reprezentacji | ||||
| |||||
| Głosowanie | |||||
| Każdy kraj wyznaczał 10 jurorów, którzy mieli do dyspozycji po trzy punkty, które mogli podzielić na jedną, dwie lub trzy piosenki. Po zsumowaniu punktów pierwsze, drugie i trzecie miejsce otrzymywało, kolejno 5, 3 i 1 pkt. Jeśli tylko jedna piosenka otrzyma od jurorów punkty, dostawała 9 pkt, a jeśli wyróżnione zostały dwa utwory – 6 i 3 pkt. | |||||
| Zero punktów | |||||
| Zwycięzca | |||||
| Reprezentant | |||||
| Piosenka | |||||
| Muzyka |
Mario Panzeri | ||||
| Tekst |
Nicola Salerno | ||||
| Konkurs Piosenki Eurowizji | |||||
| |||||
Koncert finałowy prowadziła Lotte Wæver. Konkurs wygrała Gigliola Cinquetti, reprezentantka Włoch z utworem „Non ho l’età”, za który otrzymała 49 punktów, tj. prawie trzy razy więcej, niż zdobywca drugiego miejsca[1].
Lokalizacja edytuj
Na miejsce organizacji konkursu wybrano Tivolis Koncertsal, mieszczącą się w popularnym wesołym miasteczku i parku Tivoli Gardens, stworzonym przez Geogra Carstensena[2], „Tivoli” nawiązujące do Jardin de Tivoli w Paryżu oraz „Vauxhall” nawiązujące do Vauxhall Gardens w Londynie.
Przebieg konkursu edytuj
Pomimo bojkotu konkursu przez Szwecję krajowa telewizja transmitowała koncert finałowy, podczas którego miał miejsce incydent będący politycznym protestem Szwedów. Po występie reprezentanci Szwajcarii na scenie wbiegł mężczyzna, trzymając baner z napisem Bojkot Franco i Salazara. Telewidzowie mogli usłyszeć uderzenie w tablicę wyników, a gdy mężczyznę usunięto ze sceny, konkurs kontynuowano[1].
W wyniku pożaru w studiu Danmarks Radio, do którego doszło w latach 70., nie zachowało się żadne nagranie wideo z koncertu, poza skrótem występu eurowizyjnego Cinquetti. Żaden inny nadawca nie nagrał koncertu, a jego fragmenty istnieją w archiwach niemieckiej telewizji Norddeutscher Rundfunk (NDR). Istnieje natomiast dźwiękowe nagranie konkursu[1].
Kraje uczestniczące edytuj
Do rywalizacji stanęli reprezentanci 16 krajów, w tym debiutująca w stawce telewizji z Portugalii. Nadawca ze Szwecji zrezygnował z udziału w konkursie w ramach bojkotu konkursu przez rodzimych artystów[1].
W konkursie po raz drugi wystąpiła Anita Traversi, która reprezentowała Szwajcarię w finale konkursu w 1960.
Dyrygenci edytuj
- Kai Mortensen
- Johannes Fehring
- Henri Segers
- George de Godzinsky
- Franck Pourcel
- Radivoj Spasić
- Rafael de Ibarbia Serra
- Dolf van der Linden
- Jacques Denjean
- Willy Berking
- Michel Colombier
- Karsten Andersen
- Fernando Paggi
- Harry Rabinowitz
- Gianfranco Monaldi
Wyniki edytuj
Legenda:
1. miejsce
- Tabela wyników
| Wyniki | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Luksemburg | Holandia | Norwegia | Dania | Finlandia | Austria | Francja | Wielka Brytania | Niemcy | Monako | Portugalia | Włochy | Jugosławia | Szwajcaria | Belgia | Hiszpania | |||||||||||||||||||||||||||||
| Uczestnicy konkursu | Luksemburg | 3 | – | – | – | – | 3 | – | 5 | – | – | 3 | – | – | – | – | ||||||||||||||||||||||||||||
| Holandia | – | – | 1 | – | – | – | 1 | – | – | – | – | – | – | – | – | |||||||||||||||||||||||||||||
| Norwegia | – | – | 5 | 1 | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | |||||||||||||||||||||||||||||
| Dania | – | – | 1 | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | 3 | |||||||||||||||||||||||||||||
| Finlandia | – | – | 3 | 3 | – | – | 3 | – | – | – | – | – | – | – | – | |||||||||||||||||||||||||||||
| Austria | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | 5 | – | – | 1 | 5 | |||||||||||||||||||||||||||||
| Francja | 1 | – | – | – | – | 3 | – | – | 5 | 3 | – | 1 | – | – | 1 | |||||||||||||||||||||||||||||
| Wielka Brytania | – | 1 | 5 | – | 3 | 1 | 1 | 1 | – | – | – | – | 5 | – | – | |||||||||||||||||||||||||||||
| Niemcy | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | |||||||||||||||||||||||||||||
| Monako | 3 | – | – | – | – | – | 5 | – | – | – | – | 3 | 1 | 3 | – | |||||||||||||||||||||||||||||
| Portugalia | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | |||||||||||||||||||||||||||||
| Włochy | 5 | 5 | – | – | 5 | 5 | – | 5 | 3 | 3 | 5 | 5 | 3 | 5 | – | |||||||||||||||||||||||||||||
| Jugosławia | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | |||||||||||||||||||||||||||||
| Szwajcaria | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | |||||||||||||||||||||||||||||
| Belgia | – | – | – | – | – | – | – | – | – | 1 | 1 | – | – | – | – | |||||||||||||||||||||||||||||
| Hiszpania | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | – | 1 | – | – | – | |||||||||||||||||||||||||||||
| KRAJE UPORZĄDKOWANE WEDŁUG KOLEJNOŚCI WYSTĘPÓW | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Międzynarodowi nadawcy i głosowanie edytuj
Spis poniżej przedstawia kolejność głosowania poszczególnych krajów w 1963 wraz z nazwiskami sekretarzy, którzy przekazywali punkty od swojego państwa. Każdy krajowy nadawca mógł zatrudnić komentatora koncertu, który relacjonował w ojczystym języku przebieg konkursu.
| Lp. | Kraj | Sekretarz | Komentator | Nadawca |
|---|---|---|---|---|
| 01 |  Luksemburg
|
b.d. | Jacques Navadic | Télé-Luxembourg |
| 02 |  Holandia
|
Pim Jacobs | Ageeth Scherphuis | NTS[20] |
| 03 |  Norwegia
|
Sverre Christophersen | Odd Grythe | NRK |
| 04 |  Dania
|
TBD | TBD | DR TV |
| 05 |  Finlandia
|
Poppe Berg[21] | Aarno Walli | Suomen Televisio[22] |
| 06 |  Austria
|
Ernst Grissemann | Emil Kollpacher | ORF |
| 07 |  Francja
|
Claude Darget | Robert Beauvais | Première Chaîne RTF[23] |
| 08 |  Wielka Brytania
|
Michael Aspel | David Jacobs | BBC TV |
| Tom Sloan | BBC Light Programme | |||
| 09 |  Niemcy
|
Lia Wöhr | Hermann Rockmann | ARD Deutsches Fernsehen |
| 10 |  Monako
|
TBC | Robert Beauvais | Télé Monte Carlo |
| 11 |  Portugalia
|
Maria Manuela Furtado | Gomes Ferreira[24] | RTP |
| 12 |  Włochy
|
Rosanna Vaudetti | Renato Tagliani | Programma Nazionale |
| 13 |  Jugosławia
|
TBD | Miloje Orlović | Televizija Beograd |
| Gordana Bonetti | Televizija Zagreb | |||
| Tomaž Terček | Televizija Ljubljana | |||
| 14 |  Szwajcaria
|
Alexandre Burger | Theodor Haller | TV DRS |
| Georges Hardy | TSR | |||
| Giovanni Bertini | TSI | |||
| 15 |  Belgia
|
André Hagon | Herreman | RTB[23] |
| Herman Verelst | BRT | |||
| 16 |  Hiszpania
|
TBD | Federico Gallo | TVE[25] |
| – |  Szwecja
|
brak reprezentanta | Sven Lindahl | Sveriges Radio-TV[26] |
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d Eurovision Song Contest 1964. [w:] Europejska Unia Nadawców [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-05-06]. (ang.).
- ↑ Online & Onsite Sightseeing – Copenhagen. copenhagenet.dk. [dostęp 2013-05-06]. (duń.).
- ↑ Sangen om dig Bjørn Tidmand. www.4lyrics.eu. [dostęp 2013-05-06].
- ↑ Oração Antonio Calvário. www.4lyrics.eu. [dostęp 2013-05-06].
- ↑ Warum nur, warum? Udo Jürgens. www.4lyrics.eu. [dostęp 2013-05-06].
- ↑ Près de ma rivière Robert Cogoi. www.4lyrics.eu. [dostęp 2013-05-06].
- ↑ Laiskotellen Lasse Mårtenson. www.4lyrics.eu. [dostęp 2013-05-06].
- ↑ Le chant de Mallory Rachel. www.4lyrics.eu. [dostęp 2013-05-06].
- ↑ Život je sklopio krug Sabahudin Kurt. www.4lyrics.eu. [dostęp 2013-05-06].
- ↑ Caracola Los TNT. www.4lyrics.eu. [dostęp 2013-05-06].
- ↑ Jij bent mijn leven Anneke Grönloh. www.4lyrics.eu. [dostęp 2013-05-06].
- ↑ Dès que le printemps revient Hugues Aufray. www.4lyrics.eu. [dostęp 2013-05-06].
- ↑ Man gewöhnt sich so schnell an das Schöne Nora. www.4lyrics.eu. [dostęp 2013-05-06].
- ↑ Où sont-elles passées Romuald. www.4lyrics.eu. [dostęp 2013-05-06].
- ↑ Spiral Arne Bendiksen. www.4lyrics.eu. [dostęp 2013-05-06].
- ↑ I miei pensieri Anita Traversi. www.4lyrics.eu. [dostęp 2013-05-06].
- ↑ I Love the Little Things Matt Monro. www.4lyrics.eu. [dostęp 2013-05-06].
- ↑ Non ho l’età Gigliola Cinquetti. www.4lyrics.eu. [dostęp 2013-05-06].
- ↑ 1964 – 9th edition. diggiloo.net. [dostęp 2013-05-06]. (ang.).
- ↑ Dokumentaire over Schiermonnikoog. [w:] De Leeuwarder Courant [on-line]. dekrantvanoen.nl, 1964-03-23. [dostęp 2013-05-06]. (niderl.).
- ↑ Selostajat ja taustalaulajat läpi vuosien? • Viisukuppila. Viisukuppila.fi. [dostęp 2013-05-06].
- ↑ Selostajat ja taustalaulajat läpi vuosien? • Viisukuppila. Viisukuppila.fi. [dostęp 2013-05-06].
- ↑ a b Christian Masson: 1964 – Copenhague. Songcontest.free.fr. [dostęp 2013-05-06]. (fr.).
- ↑ Diário de Lisboa, 22 marca 1964.
- ↑ FORO FESTIVAL DE EUROVISIÓN • Ver Tema – Uribarri comentarista Eurovision 2010. Eurosongcontest.phpbb3.es. [dostęp 2013-05-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-17)].
- ↑ Leif Thorsson. Melodifestivalen genom tiderna (2006), s. 48. Sztokholm: Premium Publishing AB. ISBN 91-89136-29-2.