Kosmos 434
Kosmos 434 (ros. Космос-434) – bezzałogowy lot kosmiczny w ramach programu Sojuz. Kosmos 434 był trzecim i ostatnim testowym lotem radzieckiego lądownika księżycowego „Łunnyj korabl” na orbitę okołoziemską; ostatecznie żaden jego egzemplarz nie wylądował na Księżycu[2].
| |
| Inne nazwy |
Т2К №3 |
|---|---|
| Indeks COSPAR |
1971-069A |
| Państwo | |
| Rakieta nośna | |
| Miejsce startu | |
| Orbita (docelowa, początkowa) | |
| Perygeum |
197 km[1] |
| Apogeum |
285 km[1] |
| Okres obiegu |
89 min[1] |
| Nachylenie |
51,6°[1] |
| Mimośród |
0,00664[1] |
| Czas trwania | |
| Początek misji |
12 sierpnia 1971 09:50 UTC |
| Powrót do atmosfery |
22 sierpnia 1981 |
| Wymiary | |
| Masa całkowita |
7000 kg[1] |
Testowa konfiguracja pojazdu nosiła oznaczenie T2K. Nogi lądownika zostały zastąpione przez urządzenia do przesyłania danych telemetrycznych na Ziemię. Program tej misji był identyczny jak poprzednich, Kosmos 379 i Kosmos 398: statek wykonał na orbicie okołoziemskiej manewry symulujące lądowanie i start z powierzchni Księżyca[1][2][3]. Dziesięć lat później Kosmos 434 miał wejść w atmosferę nad Australią, co wywołało obawy, związane z niedawnymi deorbitacjami innych satelitów: w Australii spadły fragmenty amerykańskiej stacji Skylab, a nad Kanadą rozpadł się radziecki satelita Kosmos 954 z paliwem jądrowym na pokładzie. Dla uspokojenia obaw przed katastrofą nuklearną przedstawiciele ZSRR przyznali, że Kosmos 434 to tylko eksperymentalny lądownik księżycowy[2][3].
Przypisy edytuj
Linki zewnętrzne edytuj
- David S.F. Portree, Mir Hardware Heritage, NASA RP-1357, 1995 (wersja PDF)