Krioglobulinemia (łac. cryoglobulinemia) – występowanie w osoczu patologicznych białek (immunoglobulin, zwanych krioglobulinami), rozpuszczalnych w temperaturze 37 °C, wytrącających się w temperaturach poniżej 4 °C. Krioglobulinemia może występować samoistnie (głównie u kobiet w średnim wieku) lub towarzyszyć innym chorobom.

Krioglobulinemia
cryoglobulinemia
Ilustracja
Klasyfikacje
ICD-10

D89.1
Krioglobulinemia Plamica krioglobulinemiczna Krioglobulinemiczne zapalenie naczyń

Typy krioglobulinemii[1]
Typ krioglobulinemii Rodzaj białka Objawy Choroby towarzyszące Leczenie
Typ I (monoklonalna) immunoglobuliny IgM i IgG

rzadko IgA lub łańcuchy lekkie

Typ II, Krioglobulinemia mieszana (monoklonalna i poliklonalna) monoklonalne IgM i poliklonalne IgG
  • skaza krwotoczna
  • bóle stawów
  • zapalenie naczyń
  • podatność na zakażenia
  • zapalenie kłębuszków nerkowych
  • objawy neurologiczne
  • objaw Raynauda
  • martwica skóry
  • zaburzenia czynności wątroby
chemioterapia
interferon α2
Typ III (poliklonalna)

Przypisy edytuj

  1. Brouet JC., Clauvel JP., Danon F., Klein M., Seligmann M. Biologic and clinical significance of cryoglobulins. A report of 86 cases.. „Am J Med”. 5 (57), s. 775-88, listopad 1975. PMID: 4216269.