Księstwo Lukki (wł. Ducato di Lucca) – dawne państwo w północnej części dzisiejszych Włoch, istniejące w 18151847. Położone było w dzisiejszej prowincji Toskania, na południowych stokach Apeninu Toskańskiego, u wschodniego wybrzeża Zatoki Genueńskiej. Sąsiadowało z Księstwem Modeny i Reggio od północy oraz Wielkim Księstwem Toskanii od południa. Stolicą księstwa była Lukka. Formalnie było państwem niepodległym, jednak o ograniczonej suwerenności militarnej, ze stałym korpusem wojsk Austrii i działającym z poręczenia cesarza gubernatorem.

Księstwo Lukki
Ducato di Lucca
1815–1847
Flaga
Herb Księstwa Lukki
Flaga Herb
Dewiza: (łac.) Deus et Dies
(Bóg i Dzień)
Położenie Księstwa Lukki
Język urzędowy

włoski

Stolica

Lukka

Ustrój polityczny

monarchia absolutna

Typ państwa

państwo unitarne

Pierwszy władca

Maria Ludwika

Ostatni władca

Karol Ludwik

Status terytorium

państwo niepodległe, częściowo protektorat

Zależne od

Cesarstwo Austrii

Głowa terytorium

Gubernator Josef von Werklein

z poręczenia

cesarza Austrii Franciszka II (1815–1835),
Ferdynanda (1835–1847)

Liczba ludności (1839)
 • całkowita 
 • gęstość zaludnienia
 • narody i grupy etniczne


168198
{{{gęstość}}} osób/km²
Włosi

Waluta

Lira lukijska

legitymizacja

Księstwo Lukki i Piombino
9 czerwca 1815

inkorporacja

Wielkie Księstwo Toskanii
17 grudnia 1847

Religia dominująca

katolicyzm rzymski

Strefa czasowa

UTC +2

Mapa Księstwa Lukki
Księstwo Lukki (pomarańczowa granica) na mapie z epoki

Zostało utworzone z okręgu Lukki, wchodzącego w skład Księstwa Lukki i Piombino. Powołane dla byłej królowej Etrusków Marii Ludwiki (1782–1824) mocą traktatu zawartego na kongresie wiedeńskim 9 czerwca 1815. Po objęciu rządów przez jej syna Karola Ludwika (1799–1883) w Księstwie Parmy i Piacenzy, 17 grudnia 1847 zostało inkorporowane do Wielkiego Księstwa Toskanii. Poprzedziło to porozumienie trójstronne zawarte 5 października tego roku we Florencji pomiędzy władcą a Leopoldem II z Toskanii i Franciszkiem V z Modeny. Unifikacja Lukki w wielkim księstwie zakończyła się 25 lutego 1848, przywróceniem kary śmierci na terytorium całej Toskanii.

Książęta edytuj

Okres Imię Portret Księżna małżonka Dziedziczny

książę

Od Do
9 czerwca 1815 13 marca 1824 Maria Ludwika
(1782–1824)
  wdowa Karol Ludwik
(1799–1883)
13 marca 1824 17 grudnia 1847 Karol Ludwik
(1799–1883)
  Maria Teresa Sabaudzka
(1803–1879)
Ferdynand
(1823–1854)

Bibliografia edytuj