Księstwo bierutowskie
Księstwo bierutowskie (niem. Herzogtum Bernstadt, cz. Bernštatské knížectví) – księstwo śląskie z siedzibą w dzisiejszym Bierutowie na Dolnym Śląsku. Powstało przez oddzielenie od księstwa oleśnickiego. Początkowo znajdowało się we władaniu oleśnickiej linii Piastów Śląskich, aż do jej wygaśnięcia - ostatni przedstawiciel, książę Konrad X Biały, zmarł 21 września 1492. W 1495 księstwa bierutowskie i oleśnickie znalazły się we władaniu książąt ziębickich z rodu Podiebradów. W 1647 księstwo bierutowskie przeszło pod panowanie Wirtembergów. W 1742 zostało włączone do księstwa oleśnickiego.
| 1412–1745 | |||
| |||
| Stolica | |||
|---|---|---|---|
| Głowa państwa |
książę Karol Wirtemberski | ||
| Podział księstwa oleśnickiego |
1412 | ||
| Włączenie do księstwa oleśnickiego |
1742 | ||
Książęta Bierutowscy edytuj
Piastowie śląscy edytuj
- Konrad IV Starszy (1412–1447), biskup wrocławski od 1417
- Konrad VII Biały (1447–1450), brat, książę oleśnicki od 1412
- Konrad IX Czarny (1450–1471), bratanek, książę oleśnicki
- Konrad X Biały (1471–1492), brat, książę oleśnicki
Linia wygasa i księstwo przechodzi pod władanie Czech.
Podiebradowie edytuj
- Henryk I Starszy z Podiebradów (1495–1498), książę ziębicki od 1462
- Karol I Podiebradowicz (1498–1536), syn, książę ziębicki i oleśnicki
- Henryk II Podiebradowicz (1536–1548), syn, książę ziębicki i oleśnicki do 1542
- Henryk III Podiebradowicz (1548–1587), syn
- Jan Podiebradowicz (1548–1565), wujek Henryka III, książę ziębicki i oleśnicki jako regent
Księstwo zostaje sprzedane.
Ród Schindel edytuj
- Heinrich von Schindel, książę bierutowski 1574
- Katarzyna von Schindel, księżna bierutowska od 1576
- Jonas von Schindel, ostatni członek rodu von Schindel noszący tytuł księcia bierutowskiego (do 1603)
Księstwo zostaje sprzedane i trafia ponownie do Podiebradów.
Podiebradowie edytuj
- Karol II Podiebradowicz (1604–1617), bart Henryka III, książę oleśnicki od 1565
- Henryk Wacław Podiebradowicz (1617–1639), syn
- Karol Fryderyk I Podiebradowicz (1639–1647), brat, książę oleśnicki od 1617
Linia wygasa i księstwo przechodzi pod władanie Czech.
Wirtembergowie edytuj
- Sylwiusz Wirtemberski (1648–1664), zięć Karola Fryderyka I Podiebradowicza
- Chrystian legnicki, 1664–1669, regent
- Krystian Wirtemberski (1669–1697), syn Sylwiusza Wirtemberskiego, książę oleśnicki od 1697
- Karol Wirtemberski (1697–1745), bratanek
Linia książąt bierutowskich wygasa i ziemie wracają do księstwa oleśnickiego.
Zobacz też edytuj
Bibliografia edytuj
- Hugo Weczerka: Handbuch der historischen Stätten: Schlesien, Kröner, Stuttgart, 1977, ISBN 3-520-31601-3, str. 18–20, 594–552, 602–603 oraz tablice genealogiczne. (niem.)
- Rudolf Žáček: Dějiny Slezska v datech, Nakladatelství Libri, Prague, 2004, ISBN 80-7277-172-8, str. 169, 410, 434–436 (czes.)