Kunegunda Łokietkówna
Kunegunda Łokietkówna (ur. ok. 1295, zm. 9 kwietnia 1331 lub 1333) – królewna polska i księżna świdnicka, córka Władysława I Łokietka i Jadwigi, córki księcia kaliskiego Bolesława Pobożnego i księżniczki węgierskiej Jolenty Heleny.
| księżna świdnicka | |
| Okres | |
|---|---|
| księżna Saksonii | |
| Okres |
od 1328 |
| Jako żona | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data urodzenia |
ok. 1295 |
| Data śmierci |
9 kwietnia 1331 lub 1333 |
| Miejsce spoczynku | |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Rodzeństwo |
Elżbieta Łokietkówna, Kazimierz III Wielki |
| Mąż | |
| Dzieci |
Bolko II Mały |
| Mąż | |
Życiorys edytuj
Imię Kunegundy nawiązuje najprawdopodobniej do Kingi (Kunegundy), która była siostrą babki macierzystej księżniczki[1]. Około 1310[1] została żoną księcia świdnickiego Bernarda. Z małżeństwa Kunegundy i Bernarda pochodziło co najmniej siedmioro dzieci:
- Bolko II Mały – książę świdnicki,
- Konstancja – żona księcia głogowskiego Przemka,
- Elżbieta – żona księcia opolskiego Bolesława II,
- Henryk II – książę świdnicki,
- Beata – zmarła w młodości,
- co najmniej dwoje dzieci – zmarłe w dzieciństwie.
Po śmierci męża, zmarłego 6 maja 1326, Kunegunda sprawowała przez kilka lat regencję w księstwie z powodu małoletności synów[1]. Zapewne w 1329[2] wyszła za mąż za księcia saskiego Rudolfa I i opuściła księstwo świdnickie, zabierając ze sobą córkę Beatę[3]. Drugie małżeństwo Kunegundy było prawdopodobnie bezpotomne[4].
Kunegunda Łokietkówna zmarła 9 kwietnia, zgodnie z napisem nagrobnym, którego treść zachowała się w szesnastowiecznych odpisach. Data roczna jej śmierci budzi kontrowersje w historiografii. W niektórych zapiskach występuje rok 1331, zaś w innych 1333. Obecnie uważa się rok 1333 za prawdopodobniejszy[5]. Została pochowana w klasztorze franciszkańskim w Wittenberdze.
W kulturze edytuj
- Księżna Kunegunda grana przez Annę Grycewicz występuje w pierwszym sezonie serialu historycznego Korona królów.
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Jasiński 2001 ↓, s. 152
- ↑ 10 sierpnia 1328 Kunegunda przybywała jeszcze w księstwie świdnickim. Po raz pierwszy jako żona Rudolfa występuje w dokumencie papieskim z 30 kwietnia 1330. Jasiński 2001 ↓, s. 152
- ↑ Jasiński 2007 ↓, s. 325.
- ↑ Dawniej Kunegunda uchodziła za matkę Mieszka i Beatryczy. Obecnie uważa się Mieszka za postać fikcyjną, zaś Beatryczę za córkę Rudolfa z pierwszego małżeństwa Jasiński 2001 ↓, przyp. 832, s. 153
- ↑ Jasiński 2001 ↓, s. 153.
Bibliografia edytuj
- Kazimierz Jasiński: Rodowód Piastów śląskich. Wyd. II. Kraków: Wydawnictwo Avalon, 2007, s. 300, 316–326. ISBN 978-83-60448-28-1. (pol.).
- Kazimierz Jasiński: Rodowód Piastów małopolskich i kujawskich. Poznań Wrocław: Wydawnictwo Historyczne, 2001, s. 151–153. ISBN 83-913563-5-3. (pol.).