Kuraszowski Wierch, czasami nazywany Kurosówką (1038 m) – szczyt w polskiej części Pogórza Spiskiego[1]. W wielu przewodnikach i mapach turystycznych, a także w opracowaniach naukowych jest uznawany za najwyższy szczyt polskiej części Pogórza Spiskiego, jednakże według dokładnej mapy Geoportalu (skala 1:5000) w tym samym grzbiecie, nieco na południe od niego jest jeszcze drugi szczyt – Dudasowski Wierch o tej samej niemal wysokości. Geoportal dla Kuraszowskiego Wierchu podaje wysokość 1037,6 m, dla Dudasowskiego Wierchu 1037,8 m[2]. Oba te szczyty przebija też wysokością, znajdujący się w głównym paśmie Magury Spiskiej na granicy polsko-słowackiej, Górków Wierch (1046 m).

Kuraszowski Wierch
Ilustracja
Państwo

 Polska

Pasmo

Pogórze Spisko-Gubałowskie

Wysokość

1038 m n.p.m.

Położenie na mapie Pienin
Mapa konturowa Pienin, na dole po lewej znajduje się czarny trójkącik z opisem „Kuraszowski Wierch”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Kuraszowski Wierch”
Ziemia49°21′55,3″N 20°11′53,8″E/49,365361 20,198278

Kuraszowski Wierch wznosi się nad miejscowościami Łapszanka, Łapsze Wyżne i Łapsze Niżne. Znajduje się w grzbiecie, który rozpoczyna się po wschodniej stronie Przełęczy nad Łapszanką (943 m) szczytem Holowiec (1035 m) i poprzez Dudasowski Wierch, Kuraszowski Wierch, Na Wierch (896 m) i bezleśne wzgórze Bliźnia (746 m) ciągnie się w północno-zachodnim kierunku do Łapsz Wyżnych[3]. Stoki zachodnie tego grzbietu opadają do doliny potoku Łapszanka. Spod Kuraszowskiego Wierchu do doliny Łapszanki spływa Gielatowski Potok mający źródła na wysokości 965 m w południowo-zachodnich jego stokach. Stoki wschodnie Kuraszowskiego Wierchu opadają do doliny potoku Kotarne (dopływ Łapszanki)[2].

Kuraszowski Wierch jest częściowo zalesiony, ale w dużym stopniu jest bezleśny i bezleśne obszary sięgają pod sam jego wierzchołek. Z tego też względu z jego stoków w wielu miejscach rozciągają się panoramy widokowe[2].

Pod koniec 1944 Niemcy za pomocą przymusowo spędzonej do pracy miejscowej ludności wykonali okopy ciągnące się od Trybsza przez Łapsze Wyżne i Kuraszowski Wierch. W 1945 bronili się w nich przed armią radziecką kilka dni. Okopy te w niektórych miejscach zachowały się do dzisiaj na grzbiecie Holowiec – Kuraszowski Wierch – Na Wierch[4].

Przypisy edytuj

  1. Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 1998. ISBN 83-01-12479-2.
  2. a b c Geoportal. [dostęp 2010-07-15].
  3. Podhale. Spisz. Orawa. 1:50 000. Mapa turystyczna. Kraków: Sygnatura, 2004. ISBN 978-83-7499-004-2.
  4. Na podstawie tablicy informacyjnej na Przełęczy nad Łapszanką.

Linki zewnętrzne edytuj