La Dôle
La Dôle (1677 m n.p.m.) – szczyt w górach Jura, drugi co do wysokości szczyt tego pasma górskiego (po Mont Tendre), położony całkowicie na terytorium Szwajcarii. Wznosi się w południowej części tego pasma górskiego.
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie | |
| Pasmo | |
| Wysokość |
1677 m n.p.m. |
Położenie na mapie Alp  | |
 46°25′30″N 6°05′59″E/46,425000 6,099722
| |
La Dôle zbudowana jest z potężnych ławic wapieni, których czoła widoczne są doskonale na stromych, skalistych południowo-wschodnich zboczach szczytu. Zbocza północno-zachodnie są znacznie łagodniejsze, pokryte łąkami.
Na samym szczycie wznosi się charakterystyczna, widoczna z bardzo daleka budowla w kształcie białej kuli, mieszcząca radar lotniczy o strategicznym znaczeniu m.in. dla niedalekiego lotniska w Genewie. Obok niewielka budowla mieszcząca stację meteorologiczną Szwajcarskiego Instytutu Meteorologicznego (franc. L’Institut Suisse de Météorologie), bardziej znanego pod nazwą MétéoSuisse.
Od wschodu pod szczytem, na wysokości ok. 1440 m n.p.m., rozległa, dość równa hala z zabudowaniami gospodarstwa pasterskiego, zwanego Chalet de la Dôle (wyprowadza tu wąska droga jezdna znad Jeziora Genewskiego). Stąd na szczyt prowadzi kolej linowa, niedostępna dla ludności, przeznaczona do zaopatrzenia budowli na szczycie. Cały masyw jest w sezonie letnim intensywnie wypasany (bydło), a zwyczajnym widokiem są krowy pasące się pod samą kopułą radaru.
Szczyt La Dôle od dawna stanowi cel wycieczek turystycznych. Rozciąga się z niego jedna z ładniejszych panoram w tej części Szwajcarii. 26 października 1779 r. wierzchołek góry odwiedził słynny później poeta Johann Wolfgang Goethe. W jego spuściźnie literackiej zachował się opis wrażeń z kilkugodzinnego pobytu na szczycie i panoramy Alp, jaka się z niego otwierała. Dziś wejście turystyczne na szczyt jest całkowicie pozbawione trudności. Przez szczyt przebiega znakowany, dalekobieżny szlak turystyczny GR (franc. Grande Randonnée), z uwagi na doskonałe widoki na Jezioro Genewskie zwany Balcon du Léman. Widać stąd m.in. jezioro ze słynną genewską fontanną Jet d’Eau, a poza nim kilka grup górskich Alp z wyraźną dominantą Mont Blanc. Najkorzystniejsze dojście: wspomnianym szlakiem turystycznym z miejscowości Saint-Cergue przez szczyt La Barillette i przełączkę Col de Porte (1557 m n.p.m.).
Na północno-zachodnich zboczach góry zbudowano w ostatnich latach niewielki ośrodek narciarski, z jedną koleją krzesełkową i kilkoma dość długimi wyciągami narciarskimi. Charakteryzuje się dobrymi zwykle warunkami śniegowymi i tym, że dostęp do niego jest tylko z terytorium Francji (granica państwowa biegnie północno-zachodnimi podnóżami masywu).
Bibliografia edytuj
- Barański Mirosław: Jura prawdziwa, w: „Gazeta Górska” R. XVII, nr 5 (70), wiosna 2010. Wyd. Centralny Ośrodek Turystyki Górskiej PTTK w Krakowie, s. 32-35;
- Fuchs Arnold, Van Hoorick Edmond (fot.): Le Jura, Editions Silva, Zurich 1986.