Laticaudarodzaj jadowitych węży morskich z rodziny zdradnicowatych (Elapidae).

Laticauda[1]
Laurenti, 1768[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – wiosłogon żmijowaty (L. colubrina)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

zauropsydy

Podgromada

diapsydy

Rząd

łuskonośne

Podrząd

węże

Infrarząd

Alethinophidia

Nadrodzina

Elapoidea

Rodzina

zdradnicowate

Rodzaj

Laticauda

Typ nomenklatoryczny

Laticauda scutata Laurenti, 1768 (= Coluber laticaudatus Linnaeus, 1758)

Synonimy
Gatunki

zobacz opis w tekście

Zasięg występowania edytuj

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w wodach południowej i wschodniej Azji, Archipelagu Malajskiego oraz Oceanu Spokojnego[5][6].

Systematyka edytuj

Etymologia edytuj

  • Laticauda: łac. latus „szeroki”[7]; cauda „ogon”[8].
  • Platurus: gr. πλατυς platus „szeroki”[9]; ουρα oura „ogon”[10]. Gatunek typowy: Platurus fasciatus Latreille, 1801 (= Hydrus colubrinus Schneider, 1799).
  • Pseudolaticauda: gr. ψευδος pseudos „fałszywy”[11]; rodzaj Laticauda Laurenti, 1768. Gatunek typowy: Platurus semifasciatus Reinhardt, 1837.

Podział systematyczny edytuj

Do rodzaju należą następujące gatunki[5]:

Przypisy edytuj

  1. Laticauda, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. J.N. Laurenti: Specimen medicum, exhibens synopsin reptilium emendatam cum experimentis circa venena et antidota reptilium austracorum, quod authoritate et consensu. Viennae: Joan. Thomae, 1768, s. 109. (łac.).
  3. P.A. Latreille: Plature, Platurus. W: C.S. Sonini & P.A. Latreille: Histoire naturelle des reptiles: avec figures dessinées d’apres nature. T. 4. Paris: Imprimerie de Crapelet, 1802, s. 183. (fr.).
  4. V.E. Kharin. Revision of sea snakes of subfamily Laticaudinae Cope, 1879 sensu lato (Serpentes, Hydrophiidae). „Trudy Zoologicheskogo Instituta. Akademiia nauk SSSR. Leningrad”. 124, s. 134, 1984. (ros.). 
  5. a b P. Uetz & J. Hallermann: Genus: Laticauda. The Reptile Database. [dostęp 2023-11-19]. (ang.).
  6. R. Midtgaard: Laticauda. RepFocus. [dostęp 2019-08-22]. (ang.).
  7. Jaeger 1944 ↓, s. 120.
  8. Jaeger 1944 ↓, s. 43.
  9. Jaeger 1944 ↓, s. 178.
  10. Jaeger 1944 ↓, s. 247.
  11. Jaeger 1944 ↓, s. xvii.
  12. a b c W. Jaroniewski: Jadowite węże świata. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1984, s. 48, 49. ISBN 83-02-00977-6.
  13. Praca zbiorowa: Zwierzęta: encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 411. ISBN 83-01-14344-4.

Bibliografia edytuj