Lauren Bacall

amerykańska aktorka

Lauren Bacall (wym. bəˈkɔːl), właściwie Betty Joan Perske (ur. 16 września 1924 w Nowym Jorku, zm. 12 sierpnia 2014 tamże) – amerykańska aktorka i modelka pochodzenia żydowskiego. Jej nazwisko sceniczne to nieco zmieniona wersja panieńskiego nazwiska matki – Bacal. American Film Institute umieścił ją na dwudziestym miejscu na liście największych aktorek wszech czasów (The 50 Greatest American Screen Legends)[1].

Lauren Bacall
Ilustracja
Lauren Bacall (1945)
Imię i nazwisko

Betty Joan Perske

Data i miejsce urodzenia

16 września 1924
Nowy Jork

Data i miejsce śmierci

12 sierpnia 2014
Nowy Jork

Zawód

aktorka, modelka

Współmałżonek

Humphrey Bogart
(1945–1957; jego śmierć)
Jason Robards
(1961–1969; rozwód)

Lata aktywności

1942–2014

Faksymile
Bacall i Rock Hudson w filmie Pisane na wietrze (1956)

Życiorys edytuj

Urodziła się w rodzinie żydowskiej, jako jedyne dziecko Williama Perske (1889–1982), z zawodu sprzedawcy, którego rodzice byli emigrantami z polskiego Wołożyna, w zaborze rosyjskim, obecnie Białoruś i Nathalie Weinstein (później Bacal) (1901–1977), pracującej jako sekretarka, pochodzącej z Jassów w Królestwie Rumunii[2]. Przez ojca była spokrewniona z Szymonem Perskim, czyli Szimonem Peresem – prezydentem Izraela, laureatem Pokojowej Nagrody Nobla[3]. Kiedy miała 5 lat, rodzice rozwiedli się. Zamieszkała z matką i przyjęła jej poprzednie nazwisko Bacall. Uczęszczała do American Academy of Dramatic Arts w Nowym Jorku, co później zaowocowało występami w broadwayowskich produkcjach.

Do filmu trafiła w 1944 roku, dostała rolę w filmie Mieć i nie mieć, gdzie wcieliła się w postać Marie Browning. W obrazie tym partnerowała Humphreyowi Bogartowi. W 1945 roku poślubiła starszego o dwadzieścia pięć lat aktora. Mieli dwoje dzieci.

Film Mieć i nie mieć rozpoczął serię wspólnych obrazów pary Bogart-Bacall. Do 1953 zagrali wspólnie w filmach: Wielki sen, Koralowa wyspa, Mroczne przejście. W 1953 zagrała pierwszą rolę komediową u boku Marilyn Monroe i Betty Grable w Jak poślubić milionera. W 1957 Humphrey Bogart zmarł na raka krtani. Po śmierci męża nie odnosiła większych sukcesów, godnym odnotowania okazał się dopiero jej udział w Morderstwie w Orient Expresie w latach siedemdziesiątych.

W 1997 roku w wieku 73 lat otrzymała swoją pierwszą i jedyną nominację do Oscara za drugoplanową rolę w filmie Miłość ma dwie twarze. W roku 2010 Amerykańska Akademia Filmowa przyznała jej honorowego Oscara za całokształt twórczości. W 1980 otrzymała National Book Award za autobiografię Lauren Bacall by Myself[4].

Życie prywatne edytuj

W latach 1945–1957 była żoną Humphreya Bogarta. Jej drugim mężem był aktor Jason Robards (1961-1969). Ich syn, Sam Robards jest także aktorem. Zmarła 12 sierpnia 2014 z powodu udaru mózgu[5].

Filmografia edytuj

Nagrody edytuj

Przypisy edytuj

  1. AFI's 100 YEARS...100 STARS. American Film Institute. [dostęp 2018-12-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-13)]. (ang.).
  2. Lauren Bacall Biography. filmreference.com. [dostęp 2014-08-13]. (ang.).
  3. Tovah Lazaroff: Peres: Not such a bad record after all.. jpost.com, 11 października 2005. [dostęp 2014-08-13]. (ang.).
  4. Lauren Bacall by Myself. National Book Foundation. [dostęp 2019-07-09]. (ang.).
  5. Legendary actress Lauren Bacall has died at 89. usatoday.com, 13 sierpnia 2014. [dostęp 2014-08-13]. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj