Leotychidas II (Leotychides, Latychidas) (545-469 p.n.e.) – władca Sparty w latach 491-476 p.n.e. Dowodził siłami spartańskimi w czasie I i II wojny perskiej od 490 do 478 p.n.e. Mylony bywa z synem Agisa II, noszącym to samo imię.

Leotychidas II
król Sparty
Okres

od 491 p.n.e.
do 476 p.n.e.

Dane biograficzne
Dynastia

Eurypontydzi

Data urodzenia

545 p.n.e.

Data śmierci

469 p.n.e.

Urodzony w Sparcie około 545 p.n.e. był potomkiem królewskiego rodu Eurypontydów. Do władzy doszedł głównie dzięki pomocy Kleomenesa I poprzez zrzucenie z tronu Demaratosa w 491 p.n.e. W tym samym roku Leotychidas dołączył do wyprawy Kleomenesa na Eginę, gdzie schwytano dziesięciu zakładników i oddano Atenom. Jednak po śmierci Kleomenesa w 488 p.n.e. prawie musiał się poddać. Wiosną 479 p.n.e. Leotychidas rozkazał greckiej flocie składającej się ze 110 okrętów w Eginie i później na Delos udzielić pomocy greckiemu powstaniu na Chios i Samos przeciwko Persji. Król pokonał perskie wojsko i flotę w bitwie pod Mykale u wschodnich wybrzeży Azji Mniejszej latem 479 p.n.e. W 476 p.n.e. Leotychidas wysłał ekspedycję przeciwko tesalskiemu rodowi panującemu Aleuadów, chcąc ukarać ich za współpracę z najeźdźcami perskimi, ale wycofał się, przekupiony przez nich. Po powrocie do Sparty był sądzony o przyjęcie łapówki i udał się do świątyni Ateny w Tegei. Został skazany na wygnanie, a jego dom spalono. Władcą Sparty został jego wnuk, Archidamos II. Leotychidas zmarł kilka lat później, około roku 469 p.n.e.

Zobacz też edytuj