Lil Jon
Lil Jon, właściwie Jonathan Mortimer Smith (ur. 17 stycznia 1971 w Atlancie[1]) – amerykański raper i producent muzyczny, aktor. Znany jako pionier podgatunku hip-hopu zwanego crunk[2], kombinacji południowego rapu z elementami muzyki bass. Członek zespołu Lil Jon & the East Side Boyz[3]. Laureat American Music Award[4]. W 2005 zdobył Nagrodę Grammy w kategorii najlepsza współpraca rapera z wokalistami za piosenkę „Yeah!”[4], nagraną z Usherem i gościnnym udziałem Ludacrisa.
| |
| Imię i nazwisko |
Jonathan Mortimer Smith |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
17 stycznia 1971 |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód |
raper, producent muzyczny |
| Aktywność |
od 1991 |
| Wydawnictwo |
BME Recordings |
| Zespoły | |
| Lil Jon & the East Side Boyz | |
| Strona internetowa | |
Życiorys edytuj
Wczesne lata edytuj
Urodził się i wychował w Atlancie, gdzie w 1988 ukończył Liceum im. Fredericka Douglassa[5] w Atlancie. W wieku jedenastu lat został klubowym DJ-em.
Kariera muzyczna edytuj
Został odkryty przez Jermaine'a Dupriego, który zatrudnił go w swojej wytwórni So So Def. Prowadził show w radiu V103. Zaczął produkować remiksy dla takich artystów jak Usher, Too $hort, Xscape i Total. W latach 1993-2000 pracował dla So So Def. W 1996 podjął współpracę z Big Samem (prawdziwe nazwisko Sam Norris) i Lil Bo (Wendell Neal), znanymi jako East Side Boyz[4] by nagrać album Get Crunk, Who U Wit: Da Album. Album ten zawierał singel „Who U Wit”, który stał się klubowym hitem w Atlancie i wkrótce także na całym południu USA. Utwór ten zapoczątkował też gatunek muzyczny o nazwie crunk.
Lil Jon & the East Side Boyz powrócili w 2001 z albumem Put Yo Hood Up[4]. Singel z tego albumu, „Bia Bia” zawierający wsparcie Ludacrisa, Too $horta i Chyny Whyte, stał się klubowym hitem w Stanach Zjednoczonych[4].
W 2002 zespół wydał album Kings Of Crunk. Pierwszym singlem był „I Don't Give A Fuck” (przy wsparciu Mystikala i Krayzie Bone'a). Jakkolwiek to „Get Low” stał się masowym hitem. Osiągnął miejsce w pierwszej piątce światowego rankingu R&B. „Get Low” jest piosenką, którą słyszymy na początku w grze Need for Speed: Underground. Bazując na sukcesie „Get Low” album osiągnął miejsce w pierwszej dwudziestce najlepiej sprzedających się płyt. We wrześniu 2003 wydał kompilację CD i DVD pt. Part II zawierającą remix „Get Low”. Wyprodukował też utwór „Salt Shaker” dla Ying Yang Twins[4].
W 2004 wyprodukował kolejny przebój dla Ushera pt. „Yeah!”. W tym samym roku wyprodukował też utwór „Goodies” dla Ciary i „Freek-A-Leek” dla Peteya Pablo.
W listopadzie 2004 ukazał się album Crunk Juice, który zawierał gościnne występy takich wykonawców, jak Lil Scrappy, Ice Cube, R. Kelly, Snoop Dogg czy Ludacris[4].
8 czerwca 2010 wydał swój pierwszy solowy album Crunk Rock. Jon pracował nad albumem pięć lat.
Kariera filmowa edytuj
Wystąpił w filmach u boku Snoopa Dogga: komedii Soul Plane: Wysokie loty (Soul Plane, 2004)[6] z Kevinem Hartem, Tomem Arnoldem i Methodem Manem oraz dramacie muzycznym Boss'n Up (2005). Trafił do obsady parodii Jasona Friedberga Komedia romantyczna (Date Movie, 2006)[7] z Carmen Electrą i komedii Davida Zuckera Straszny film 4 (Scary Movie 4, 2006)[7] z Anną Faris.
Gościł w programach telewizyjnych: Chappelle’s Show (2004)[7] i Hell’s Kitchen (2016)[7]. Podkładał głos w serialu animowanym Klasa 3000 (2007)[7].
Jego utwór „Get Low” znalazł się w grze Need for Speed: Underground (2003)[7]. Był jedną z ukrytych postaci w grze komputerowej Tony Hawk’s American Wasteland (2005)[7].
Był drugim reżyserem produkcji pornograficznej: Afro-Centric Lil Jon And The Eastside Boyz American Sex Series (2004)[8] z Ice La Fox, Vivid Entertainment Lil Jon's Vivid Vegas Party (2005)[8] z Tommym Gunnem, a także pojawił się gościnnie w filmie porno Distinctive Movies High Rollaz Heavy Hittaz Going Crazy (2005)[8] u boku Mike’a Tysona i Vivid Entertainment Club Lil Jon (2011)[8].
W 2014 otrzymał MTV Video Music Awards za reżyserię teledysku DJ Snake’a do piosenki „Turn Down for What” (2013).
Życie prywatne edytuj
Od 2004 Lil Jon jest żonaty z Nicole[9], mają syna, Nathana (znanego również jako DJ Slade; ur. 1998)[10].
Dyskografia edytuj
Albumy solowe edytuj
Lil Jon & the East Side Boyz edytuj
- Get Crunk, Who U Wit: Da Album (1997)
- We Still Crunk! (2000)
- Put Yo Hood Up (2001)
- Kings of Crunk (2002)
- Part II (2003)
- Crunk Juice (2004)
Single edytuj
- „Who You Wit” (1997)
- „Shawty Freak A Lil Sumtin” (1998)
- „I Like Dem Girlz” (2000)
- „Bia Bia” (gościnnie Ludacris, Too $hort, Big Kap & Chyna Whyte) (2001)
- „Put Yo Hood Up” (2001)
- „I Don't Give a Fuck” (gościnnie Mystikal, Krayzie Bone) (2002)
- „Get Low” (gościnnie Ying Yang Twins) (2003)
- „Salt Shaker” (gościnnie Ying Yang Twins) (2003)
- „What U Gon' Do” (gościnnie Lil Scrappy) (2004)
- „Lovers & Friends” (gościnnie Usher, Ludacris) (2004)
- „Get Crunk” (gościnnie Bo Hagon) (2004)
- „Real Nigga Roll Call” (gościnnie Ice Cube) (2004)
- „Act A Fool” (gościnnie Master P) (2004)
- „Snap Yo Fingers” (gościnnie E-40, Sean P) (2006)
- „Act a Fool” (gościnnie Three 6 Mafia) (2006)
- „I Do” (gościnnie Snoop Dogg, Swizz Beatz) (2009)
- „Give It All U Got” (gościnnie Kee, Tinchy Stryder) (2009)
- „Turbulance” (gościnnie Steve Aoki, Laidback Luke) (2010)
Przypisy edytuj
- ↑ Personalidade: Lil Jon (EUA). InterFilmes.com. [dostęp 2011-02-12]. (port.).
- ↑ Lil Jon w bazie Discogs.com (ang.)
- ↑ Lil Jon Pictures. FanPix.Net. [dostęp 2017-01-12]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g Jason Birchmeier: Lil Jon Biography. AllMusic. [dostęp 2017-01-12]. (ang.).
- ↑ Lil Jon w bazie Notable Names Database (ang.)
- ↑ Lil Jon w bazie Filmweb
- ↑ a b c d e f g Lil Jon w bazie IMDb (ang.)
- ↑ a b c d Lil Jon w serwisie IAFD
- ↑ Lil Jon. Listal. [dostęp 2011-02-12]. (ang.).
- ↑ Jason Birchmeier: Lil Jon & His Wife & Son Have Family Dinner At Katsuya. theybf.com. [dostęp 2017-01-12]. (ang.).