Lockheed C-141 Starlifter

C-141 Starlifter – wojskowy samolot transportowy wytwórni Lockheed. W latach 1965-1968 wyprodukowano 285 egzemplarzy, 284 dla USAF (dla zastąpienia Douglas C-124 Globemaster II) i jeden dla NASA. Między 1977 i 1982 270 samolotów zmodernizowano do wersji B, wydłużając ich kadłub o 7,11 m. W latach 90. 63 sztuki zmodernizowano do wersji C z nową awioniką. Samoloty służyły przez około 40 lat, ostatni został wycofany 5 maja 2006.

C-141B Starlifter
Ilustracja
C-141B Starlifter w locie
Dane podstawowe
Państwo

 Stany Zjednoczone

Producent

Lockheed Corporation

Typ

transportowy

Załoga

5-6

Historia
Data oblotu

17 grudnia 1963

Lata produkcji

1965-1968

Liczba egz.

285

Liczba wypadków
 • w tym katastrof


19

Dane techniczne
Napęd

4 × silnik turbowentylatorowy Pratt & Whitney TF33-P-7

Ciąg

90,1 kN

Wymiary
Rozpiętość

48,8 m

Długość

51,3 m

Wysokość

12 m

Powierzchnia nośna

300 m²

Osiągi
Prędkość maks.

912 km/h

Dane operacyjne
Przestrzeń ładunkowa
13 palet 463L, 28 900 kg
Użytkownicy
United States Air Force - 284, NASA - 1 C-141A
Od góry: C-141A i C-141B (1980).