Wikipedia

Lotokotowate

Lotokotowate[14] (Cynocephalidae) – rodzina ssaków z rzędu latawców (Dermoptera). Lotokotowate nie są lemurami i nie latają, lecz szybują. Ze względu na podobieństwa zaliczane były dawniej do nietoperzy.

Lotokotowate
Cynocephalidae
Simpson, 1945[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodziny – łasicolot malajski (Galeopterus variegatus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

latawce

Rodzina

lotokotowate

Typ nomenklatoryczny

Cynocephalus Boddaert, 1768

Rodzaje

3 rodzaje (w tym 1 wymarły) – zobacz opis w tekście

Zasięg występowania
Mapa występowania
Występowanie:
Kolor czerwony – lotokot malajski
Kolor zielony – lotokot filipiński
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons
Hasło w Wikisłowniku

Zasięg występowania edytuj

Przedstawiciele tej rodziny zamieszkują lasy deszczowe południowo-wschodniej Azji łącznie z Filipinami[15][16].

Charakterystyka edytuj

Ssaki te są dość zagadkową grupą zwierząt. Są to zwierzęta wielkości kota (30–40 cm długości), nadrzewne i roślinożerne. Osiągają 1–2 kg masy ciała. Ich cechą charakterystyczną jest obszerny fałd skórny rozpięty między kończynami i stanowiący powierzchnię nośną, którą wykorzystują przy przeskakiwaniu z drzewa na drzewo. Ten fałd skórny tworzą dwie warstwy owłosionej skóry. Dzięki takiemu przystosowaniu lotokotowate są zdolne do wykonywania lotów ślizgowych na odległość kilkudziesięciu metrów przy niewielkiej utracie wysokości. Rekordowy lot wynosił 136 m[17]. Lotokotowate prowadzą nocny tryb życia. Dzień spędzają w dziuplach. Ciąża trwa 2 miesiące. Samica rodzi 1–2 młode.

Systematyka edytuj

Lotokotowate stanowią grupę siostrzaną z tupajowatymi i są blisko spokrewnione z naczelnymi[18].

Do rodziny należą dwa występujące współcześnie rodzaje wraz z gatunkami[19][20][14][15]:

Opisano również rodzaj wymarły[21]:

Uwagi edytuj

  1. ↑ Typ nomenklatoryczny: Galeopus Rafinesque, 1815 (= Cynocephalus Boddaert, 1768).
  2. ↑ Typ nomenklatoryczny: Galeopithecus Pallas, 1783 (= Cynocephalus Boddaert, 1768).
  3. ↑ Typ nomenklatoryczny: Pleuropterus Burnett, 1829 (= Cynocephalus Boddaert, 1768).
  4. ↑ a b Definiacja taksonu nie opiera się na nazwie rodzajowej.
  5. ↑ Typ nomenklatoryczny: Colugo J.E. Gray, 1870 (= Cynocephalus Boddaert, 1768).
  6. ↑ Typ nomenklatoryczny: Galeopterus O. Thomas, 1908.

Przypisy edytuj

  1. ↑ G.G. Simpson. The principles of classification and a classification of mammals. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 85, s. 300, 1945. (ang.). 
  2. ↑ C.S. Rafinesque: Analyse de la nature, or, Tableau de l’univers et des corps organisés. Palerme: Aux dépens de l’auteur, 1815, s. 54. (fr.).
  3. ↑ G.A. Goldfuss: Handbuch der Zoologie. Cz. 2. Nürnburg: Johann Leonhard Schrag, 1820, s. xxiii, 463. (niem.).
  4. ↑ J.E. Gray. On the Natural Arrangment of Vertebrose Animals. „The London Medical Repository”. 15, s. 300, 1821. (ang.). 
  5. ↑ G.T. Burnett. Illustrations of the Alipeda (Alipeds), or Bats and their allies; being the arrangement of the Cheiroptera, Volitantia, or wing-footed Beasts, indicated in Outline. „Quarterly Journal of Science, Literature and the Arts”. 27, s. 268, 1829. (ang.). 
  6. ↑ Ch.L. Bonaparte: Saggio di una distribuzione metodica degli animali vertebrati. Roma: Antonio Boulzaler, 1831, s. 125. (wł.).
  7. ↑ R.-P. Lesson: Species des Mammifères bimanes et quadrumanes; suivi d’un mémoire sur les Oryctéropes. Paris: J.B. Baillière, 1840, s. 256. (fr.).
  8. ↑ E. Haeckel: Generelle morphologie der organismen. Allgemeine grundzüge der organischen formen-wissenschaft, mechanisch begründet durch die von Charles Darwin reformirte descendenztheorie. Cz. 2. Berlin: G. Reimer, 1866, s. clix. (niem.).
  9. ↑ J.V. Carus: Handbuch der Zoologie. Cz. 1: Wirbelthiere, Mollusken und Molluscoiden. Leipzig: Wilhelm Engelmann, 1868, s. 118. (niem.).
  10. ↑ É.L. Trouessart. Synopsis sytematicus et geographicus mammalium. „Revue et magasin de zoologie pure et appliquée”. 3e série. 7, s. 224, 1879. (fr.). 
  11. ↑ G.S. Miller. The nomenclature of the flying-lemurs. „Proceedings of the Biological Society of Washington”. 19, s. 41, 1906. (ang.). 
  12. ↑ O. Thomas. The nomenclature of the flying-lemurs. „The Annals and Magazine of Natural History”. Eight series. 1 (3), s. 254, 1908. (ang.). 
  13. ↑ D.E. Russell, P. Louis & D.E. Savage: Chiroptera and Dermoptera of the French Early Eocene. Berkeley: University of California Press, 1973, s. 42. ISBN 978-0-520-09423-9. (ang.).
  14. ↑ a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 28. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  15. ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 132. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  16. ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (red.): Family Cynocephalidae. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-11-01].
  17. ↑ Kowalski K., 1971.
  18. ↑ Robin MD Beck i inni, A higher-level MRP supertree of placental mammals, „BMC Evol Biol”, 6, 2006, s. 93, DOI: 10.1186/1471-2148-6-93, PMID: 17101039, PMCID: PMC1654192 [dostęp 2007-12-23] (ang.).
  19. ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-09-01]. (ang.).
  20. ↑ Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 85. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  21. ↑ S. Ducrocq, É. Buffetaut, H. Buffetaut-Tong, J.-J. Jaeger, Y. Jongkanjanasoontorn & V. Suteethorn. First fossil flying lemur: A dermopteran from the Late Eocene of Thailand. „Palaeontology”. 35 (2), s. 373, 1992. (ang.). 

Bibliografia edytuj

  • K. Kowalski: Ssaki, zarys teriologii. Warszawa: PWN, 1971.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Lotokotowate&oldid=71171287”