Ludwik Szczepański
Ludwik Szczepański, ps. Wincenty Ogórek (ur. 5 marca 1872 w Krakowie, zm. 19 lutego 1954 tamże) – polski literat, publicysta, dziennikarz, poeta, w młodości również taternik.
.jpg) Ludwik Szczepański (przed 1937) | |
| Data i miejsce urodzenia |
5 marca 1872 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
19 lutego 1954 |
| Dziedzina sztuki | |
| Epoka | |
| Ważne dzieła | |
| |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys edytuj
Był synem literata i publicysty Alfreda Szczepańskiego oraz ojcem znanych taterników Jana Alfreda Szczepańskiego i Alfreda Szczepańskiego. Studiował prawo na Uniwersytecie Wiedeńskim i Jagiellońskim. Przez większość życia zajmował się dziennikarstwem. Wydawał czasopisma: „Życie” (założone przez siebie), dwutygodnik satyryczny „Urwisz”, „Ilustracja Polska”, „Nowiny dla Wszystkich”. W dwudziestoleciu międzywojennym był pracownikiem „Ilustrowanego Kuriera Codziennego”. Zajmował się spirytyzmem, na temat którego pisał broszury. Był współzałożycielem Towarzystwa Metapsychicznego w Krakowie.
Jego ważniejsze dzieła to dwa tomiki poezji: Hymny (1897) i Srebrne noce. Lunatica (1897), utrzymane w młodopolskim nastroju dekadentyzmu i melancholii. Napisał też powieści Król powietrza (1908) i Przewrót (1911).
Został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kwatera M–płd-zach–po prawej Haitlingerów[1][2].
Odznaczenia edytuj
- Srebrny Wawrzyn Akademicki (5 listopada 1935)[3].
Przypisy edytuj
- ↑ Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Ludwik Szczepański. rakowice.eu. [dostęp 2018-07-24].
- ↑ Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych [online], zck-krakow.pl [dostęp 2020-05-28].
- ↑ M.P. z 1935 r. nr 257, poz. 306 „za szerzenie zamiłowania do literatury polskiej”.
Bibliografia edytuj
- Polski Słownik Biograficzny. T. 47. Warszawa–Kraków: 2011, s. 343–349.
- Artur Hutnikiewicz: Młoda Polska. Wyd. IX - 5 dodruk. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012, s. 432, seria: Wielka Historia Literatury Polskiej. ISBN 978-83-01-13850-9.