Małgorzata Brandenburska

królowa Polski, żona Przemysła II

Małgorzata Brandenburska (ur. 1270 r., zm. 1315 r. w Ratzeburgu) – córka margrabiego brandenburskiego Albrechta III i Matyldy, córki króla duńskiego Krzysztofa I, trzecia żona Przemysła II, królowa Polski, od 1302 r. księżna Saksonii.

Małgorzata Brandenburska
Królowa Polski
Okres

od 26 czerwca 1295
do 8 lutego 1296

Jako żona

Przemysła II

Koronacja

26 czerwca 1295
Poznań

Poprzedniczka

Wyszesława Światosławówna / Rycheza Lotaryńska

Następczyni

Ryksa Elżbieta

księżna Saksonii
Okres

od 1302
do 1308

Jako żona

Albrechta III

Dane biograficzne
Data urodzenia

1270

Data i miejsce śmierci

1315
Ratzeburg

Miejsce spoczynku

katedra w Ratzeburgu

Ojciec

Albrecht III

Matka

Matylda Duńska

Mąż

Przemysł II

Mąż

Albrecht III

Ślub Małgorzaty z Przemysłem odbył się przed 13 kwietnia 1293. Koronacja pary małżeńskiej miała miejsce 26 czerwca 1295 r. w Gnieźnie. Po zabójstwie Przemysła, które miało miejsce 8 lutego 1296 r., królowa wyjechała z Polski. Część źródeł historycznych, w tym między innymi Kronika Henryka z Hertfordu, obarcza winą za zabójstwo króla dynastię askańską, z której pochodziła Małgorzata. Mimo to nie czyniono jej przeszkód aby wraz z pasierbicą Ryksą opuściła Polskę. Trzymanie pieczy nad małoletnią pasierbicą miało niebagatelne znaczenie. Jako córka Przemysła II była doskonałą partią dla każdego kandydata do korony polskiej. Prawdopodobnie by tę pieczę utrzymać Małgorzata pozostawiła zapisaną jej przez męża w Wielkopolsce oprawę wdowią i pospiesznie wywiozła córkę zamordowanego króla do swojej ojczyzny. W Brandenburgii zaręczyła się z księciem rostockim Mikołajem. Małżeństwo to nie doszło do skutku. Wyszła ponownie za mąż za księcia Saksonii-Lauenburg Albrechta III. Zmarła w 1315, została pochowana w katedrze w Ratzeburgu.