Maksim Szostakowicz
Maksim Dmitrijewicz Szostakowicz, ros. Макси́м Дми́триевич Шостако́вич (ur. 10 maja 1938 w Leningradzie[1][2]) – rosyjski pianista i dyrygent. Syn Dmitrija Szostakowicza[1][2].
 Maksim Szostakowicz, 1967 | |
| Imię i nazwisko |
Maksim Dmitrijewicz Szostakowicz |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Pochodzenie | |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
Życiorys edytuj
Studiował w Konserwatorium Petersburskim u Nikołaja Rabinowicza (dyrygentura) oraz w Konserwatorium Moskiewskim u Jakowa Fliera (fortepian) i Aleksandra Gauka (dyrygentura)[1]. Uczył się też u Giennadija Rożdiestwienskiego i Igora Markevitcha[1]. W 1963 roku nawiązał współpracę z Państwową Orkiestrą Symfoniczną ZSRR[1][2]. Od 1966 roku był dyrygentem, a następnie w latach 1971–1981 pierwszym dyrygentem Wielkiej Orkiestry Symfonicznej Wszechzwiązkowego Radia i Telewizji w Moskwie, z którą w 1969 roku odbył tournée po Stanach Zjednoczonych[1][2]. W 1968 roku debiutował za granicą ZSRR wraz z London Philharmonic Orchestra[1]. W 1981 roku uciekł podczas podróży koncertowej do Niemiec Zachodnich i wyjechał do USA, gdzie osiadł na stałe[1][2]. Od 1983 do 1985 roku pełnił funkcję pierwszego dyrygenta orkiestry symfonicznej w Hongkongu[1][2]. Był dyrektorem artystycznym Hartford Symphony Orchestra (1985–1986) i New Orleans Symphony Orchestra (1986–1991)[1][2].
Zasłynął przede wszystkim jako interpretator utworów swojego ojca[1][2]. Był pierwszym wykonawcą zadedykowanego mu przez ojca II Koncertu fortepianowego (1957)[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g h i j k l Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 10. Część biograficzna sm–ś. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2007, s. 262. ISBN 978-83-224-0866-7.
- ↑ a b c d e f g h Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3319. ISBN 0-02-865530-3.