Marcel Briguiboul
Jean Pierre Marcel Numa Briguiboul (ur. 2 listopada 1837 w Sainte-Colombe-sur-l’Hers, zm. 20 marca 1892 w Nîmes) – francuski malarz i rzeźbiarz[1].
_Autoportrait_au_haut_de_forme_et_%C3%A0_la_pipe_par_Marcel_Briguiboul_-_Mus%C3%A9e_Goya.jpg) Autoportret w kapeluszu i z fajką | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość | |
| Dziedzina sztuki | |
Był uczniem Léona Cognieta i Charles’a Gleyre’a. W 1859 wstąpił do Szkoły Sztuk Pięknych w Paryżu, gdzie poznał artystów takich jak Jean-Paul Laurens, Auguste Renoir i Claude Monet. W 1861 wystawiał swoje prace w Salonie Paryskim: jego malarstwo znajdowało się pod wpływem Hiszpanii, orientalizmu, a także impresjonizmu i symbolizmu Renoira. W 1863 zdobył medal III klasy. W 1882 przeniósł się do Castres i Monte Carlo, nie wystawiając już prac w Salonie[1].
Malarz, później także jego jedyny syn Pierre (w 1893)[2] oraz wdowa po nim (w 1927) przekazali swój majątek i kolekcję sztuki Muzeum Goi w Castres. W jej skład wchodziły trzy dzieła Francisca Goi: Rada Kompanii Filipin, Portret Francisca del Mazo i Autoportret w okularach, które nadały muzeum prestiż i były przyczyną, dla której obrano w nim kierunek na sztukę hiszpańską[2]. Obrazy te Briguiboul kupił 7 maja 1881 w Madrycie od José Antonia Teradillosa[3].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Émile Bellier de La Chavignerie: Bellier et Auvray. Paris: H. Loones, 1882, s. 167.
- ↑ a b Musée Goya - Musée d’art hispanique. musees-midi-pyrenees.fr. [dostęp 2012-12-04]. (fr.).
- ↑ La Junta de Filipinas (boceto). fundaciongoyaenaragon.es. [dostęp 2018-04-14]. (hiszp.).