Marcjan Michał Białłozor

Marcjan Michał Białłozor herbu Wieniawa[1] OSBM (ur. w 1629, zm. 18 czerwca 1707) – duchowny unicki.

Marcjan Michał Białłozor
Herb duchownego
Kraj działania

I Rzeczpospolita

Data urodzenia

1629

Data śmierci

18 czerwca 1707

Biskup pińsko-turowski
Okres sprawowania

1665-1697

Greckokatolicki arcybiskup połocki
Okres sprawowania

1697-1707

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

unicki

Nominacja biskupia

1662

Sakra biskupia

brak danych

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

brak danych

Syn Stanisława Montwida herbu Wieniawa, kasztelana mścisławskiego i Anny Kolendzianki herbu Bełty[2]. Jego krewnym był arcybiskup Gabriel Kolenda.

Studiował w Kolegium Jezuitów w Braniewie i w Kolegium Greckim św. Atanazego w Rzymie. W 1662 mianowany koadiutorem pińsko-turowskim, a od 1665 ordynariuszem. Archimandryta klasztoru bazylianów Męczenników Św. Borysa i Gleba w Grodnie w 1664 roku[3]. W 1697 przeniesiony na urząd arcybiskupa połockiego. Zwalczał wpływy prawosławia na Białorusi, szczególnie protestował przeciwko wydaniu przywileju na katedrę mohylewską i mścisławską Serapionowi (Polchowskiemu)[4].

Przypisy edytuj

  1. Herbarz polski, t. I, Warszawa 1899, s. 194.
  2. Dorota Wereda, Biskupi unickiej metropolii kijowskiej w XVIII wieku. Siedlce–Lublin, 2013, s. 337.
  3. Scriptores rerum polonicarum . Tomus IV . Archiwum komisyi historycznej . Tom I, Kraków 1878 , s. 359.
  4. Mironowicz A.: Diecezja białoruska w XVII i XVIII wieku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, 2008, s. 161. ISBN 978-83-7431-150-2.

Bibliografia edytuj

Literatura dodatkowa edytuj