Marina Anisina
Marina Wiaczesławowna Anisina, ros. Марина Вячеславовна Анисина (ur. 30 sierpnia 1975 w Moskwie) – rosyjska łyżwiarka figurowa reprezentująca Francję, startująca w parach tanecznych z Gwendalem Peizeratem. Mistrzyni olimpijska z Salt Lake City (2002) i brązowa medalistka olimpijska z Nagano (1998), mistrzyni świata (2000), dwukrotna mistrzyni Europy (2000, 2002), zwyciężczyni finału Grand Prix (1999) oraz sześciokrotna mistrzyni Francji. Zakończyła karierę amatorską w 2002 roku.
.jpg) Gwendal Peizerat i Marina Anisina (2012) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Reprezentacja | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
163 cm | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Konkurencja | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Partner sportowy |
Gwendal Peizerat (FRA) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Trener | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Klub |
CSG Lyon | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Zakończenie kariery |
2002 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Życie prywatne edytuj
Marina Anisina ma pochodzenie ukraińskie ze strony matki, jest potomkiem kozaków dońskich. Marina zostając łyżwiarką figurową poszła w ślady swojej matki Iriny Czerniajewej, która reprezentowała ZSRR na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1972. Za to jej ojciec Wiaczesław Anisin był hokeistą i również reprezentował ZSRR. Ma młodszego brata Michaiła, który tak jak ojciec, jest hokeistą rosyjskim.
W 2007 r. wyszła za mąż za ukraińsko-rosyjskiego aktora Nikitę Dzhigurda, którego poznała podczas występów w rosyjskim show Gwiazdy tańczą na lodzie[1]. W 2009 r. na świat przyszedł ich syn MicAngel, a rok później córka Eva Vlada. W 2015 r. ogłosili, że znów spodziewają się dziecka, jednak Marina poroniła. W październiku 2016 r. Marina złożyła pozew o rozwód, który otrzymała miesiąc później[2][3].
Kariera edytuj
Anisina rozpoczęła treningi łyżwiarskie w wieku 4 lat[4]. Jej matka, która doświadczyła wielu kontuzji w konkurencji par sportowych, odradziła córce pójście w jej ślady, dlatego Marina zdecydowała się występować w parach tanecznych[5]. Jej pierwszym partnerem był Siergiej Sachnowski.
Kariera juniorska edytuj
W latach 1989–1992 występowała z Ilją Awierbuchem i wspólnie reprezentowali Związek Radziecki, a następnie Rosję. Odnosili wspólnie sukcesy w kategorii juniorów na arenie międzynarodowej. Dwukrotnie zostali mistrzami świata juniorów – w 1990 r. i 1992 r. Ich współpraca zapowiadała się na owocną, jednak Awierbuch zakochał się w Irinie Łobaczowej i zostawił Anisinę, by jeździć z ukochaną (Łobaczowa i Awierbuch byli później małżeństwem).
Kariera seniorska edytuj
Pozostawiona bez partnera Anisina napisała listy z propozycją współpracy do dwóch łyżwiarzy, których znała z występów na zawodach juniorskich. Jeden z listów zaadresowany był do Gwendala Peizerata, który tańczył wówczas z Mariną Morel, a drugi do Kanadyjczyka Victora Kraatza. Na początku, obydwa pozostały bez odpowiedzi. Jednakże, gdy z powodów zdrowotnych Morel zmuszona była zakończyć karierę sportową, Peizerat zdecydował się odpisać na list Anisiny. Rezultatem tej wymiany korespondencji był wyjazd Anisiny do Francji i rozpoczęcie wspólnych treningów. W 1993 r. Anisina rozpoczęła współpracę z Peizeratem. Marina chciała, aby Gwendal wyjechał z nią trenować do Rosji, jednak po sprzeciwie jego rodziny Marina zdecydowała się pozostać w Lyonie. Rozpoczęła również naukę języka francuskiego, a Gwendal starał się godzić treningi z kontynuowaniem edukacji. Pierwszy rok ich wspólnej jazdy był obfity we wzloty i upadki, para była blisko zerwania współpracy[6]. Ich trenerka Muriel Boucher-Zazoui przyznała, że byli przeciwieństwami pod względem charakterów, ale ich współpraca od początku wyglądała obiecująco[5].
Od pierwszego sezonu 1993/94 Anisina i Peizerat szybko zaczęli odnosić sukcesy, a gdy Rosjanka otrzymała francuski paszport, stał się on dla pary przepustką umożliwiającą start w igrzyskach olimpijskich w 1998 r., gdyż Anisina otrzymała obywatelstwo zbyt późno, aby wziąć udział w Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1994[7]. Przez dziewięć kolejnych sezonów nie schodzili z podium Trophée Eric Bompard oraz zdobywali kolejne medale podczas innych zawodów z cyklu Grand Prix. W latach 1996–2001 zdobyli sześć tytułów mistrzowskich we Francji. Od 1997 r. regularnie stawali na podium mistrzostw Europy i świata. Na igrzyskach olimpijskich w 1998 r. w Nagano wywalczyli brązowy medal przegrywając jedynie z rosyjskimi duetami Oksana Griszczuk/Jewgienij Płatow oraz Anżelika Kryłowa/Oleg Owsiannikow.
W 1999 r. obronili wicemistrzostwo na dwóch najważniejszych imprezach sezonu. W sezonie 1999/00 byli niepokonani, wywalczyli złoty medal na mistrzostwach świata i mistrzostwach Europy. Rok 2001 okazał się powrotem do srebrnych medali, ale kolejny sezon olimpijski należał już tylko do nich, gdyż przegrali jedynie podczas finału Grand Prix w Kitchener. Sezon olimpijski rozpoczęli od tytułu mistrzów Europy w Lozannie, następnie wzięli udział w swoich drugich igrzyskach olimpijskich w Salt Lake City. Tym razem byli najlepsi i wywalczyli tytuł mistrzów olimpijskich[8]. Byli pierwszą parą taneczną z Francji, która zdobyła mistrzostwo olimpijskie. Największym sukcesem w karierze zakończyli amatorską karierę i od tego momentu brali udział jedynie w rewiach łyżwiarskich. Ich znakiem rozpoznawczym podczas występów było podnoszenie, w którym to Marina podnosi Gwendala.
Po zakończeniu kariery edytuj
Kilka lat po zakończeniu występów amatorskich Anisina i Peizerat brali udział w rewiach łyżwiarskich m.in. Stars on Ice[9]. Anisina trenowała również młodych łyżwiarzy we francuskim klubie S.O.G.M.A. 13 w Marsylii. Oprócz tego zajmowała się choreografią dla innych łyżwiarzy.
Osiągnięcia edytuj
Z Peizeratem (Francja) edytuj
| Zawody | 93–94 | 94–95 | 95–96 | 96–97 | 97–98 | 98–99 | 99–00 | 00–01 | 01–02 | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Międzynarodowe | |||||||||||||||||
| Igrzyska olimpijskie | 3 | 1 | |||||||||||||||
| Mistrzostwa świata | 10 | 6 | 4 | 5 | 2 | 2 | 1 | 2 | |||||||||
| Mistrzostwa Europy | 12 | 5 | 4 | 4 | 3 | 2 | 1 | 2 | 1 | ||||||||
| GP Finał Grand Prix | 3 | 3 | 2 | 1 | 2 | ||||||||||||
| GP Sparkassen Cup on Ice | 1 | 2 | |||||||||||||||
| GP NHK Trophy | 5 | 3 | 1 | 2 | 1 | 1 | 1 | 1 | |||||||||
| GP Skate America | 2 | 1 | |||||||||||||||
| GP Skate Canada International | 2 | 2 | 1 | ||||||||||||||
| GP Trophée Lalique | 3 | 1 | 2 | 1 | 2 | 1 | 1 | 1 | 1 | ||||||||
| Memoriał Ondreja Nepeli | 1 | ||||||||||||||||
| Piruetten | 5 | ||||||||||||||||
| Krajowe | |||||||||||||||||
| Mistrzostwa Francji | 2 | 2 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | |||||||||
Z Awierbuchem (ZSRR, Rosja) edytuj
| Zawody | 89–90 | 90–91 | 91–92 | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Międzynarodowe: Kategorie młodzieżowe | ||||||||||||||||||
| Mistrzostwa świata juniorów | 1 | 4 | 1 | |||||||||||||||
Przypisy edytuj
- ↑ Julia Kuprina: Marina Anissina and Nikita Dzhigurda got married. 2008-02-26. [dostęp 2018-04-19]. (ang.).
- ↑ Marina Anisina divorce Nikita Dzhigurda. capelino.com. [dostęp 2018-04-19]. (ang.).
- ↑ Nikita Dzhigurda disgraced wife all over the country, saying that she's an alcoholic. Celebrity News, 2016-11-18. [dostęp 2018-04-19]. (ang.).
- ↑ J. Barry Mittan: Fire on the Ice - Marina Anissina and Gwendal Peizerat. jbmittan.com, 1996. [dostęp 2018-05-01]. (ang.).
- ↑ a b Martine Lecaudey: Anissina-Peizerat enfin au sommet. Ladepeche, 2000-04-01. [dostęp 2018-05-01]. (fr.).
- ↑ Anissina-Peizerat, un couple de glace. Le Point, 2002-03-01. [dostęp 2018-05-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-15)]. (fr.).
- ↑ Amy Shipley: Off Ice, Anissina Keeps Her Cool. The Washington Post, 2002-08-11. [dostęp 2018-05-01]. (ang.).
- ↑ A memorable gold for Gwendal Peizerat and Marina Anissina. olympic.org. [dostęp 2018-05-01]. (ang.).
- ↑ Kathleen Bangs: Peizerat still 'Peaking'. Golden Skate, 2003-09-15. [dostęp 2018-05-01]. (ang.).
Bibliografia edytuj
- Sports Reference – Marina Anissina. Sports Reference. [dostęp 2018-09-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-10-24)]. (ang.).