Maroko Hiszpańskie

Maroko Hiszpańskie (arab. الاحتلال الاسباني للمغرب, hiszp. Protectorado español de Marruecos) – dawna kolonia Hiszpanii w Afryce Północnej.

Maroko Hiszpańskie
‏الاحتلال الاسباني للم‎
Protectorado español de Marruecos
1912–1956
Flaga
Godło Maroka Hiszpańskiego
Flaga Godło
Język urzędowy

hiszpański i arabski

Stolica

Tetuan

Status terytorium

sułtanat, protektorat

Zależne od

 Hiszpania

Głowa terytorium

sułtan Muhammad V

Ostatni następca tronu

książę Hassan

Powierzchnia
 • całkowita


20 948 km²

Waluta

peseta hiszpańska (PTS)

Traktat feski

dający Hiszpanii prawo do administracji północnym Marokiem jako protektoratem.
1912

Zjednoczenie

z niepodległym sułtanatem Maroka
kwiecień 1956

Religia dominująca

islam

Strefa czasowa

UTC +1

Mapa Maroka Hiszpańskiego
Populacja (1950)[1]
Okręg Populacja
Gomara 131 692
Lucus 229 497
Quert 265 264
Rif 154 602
Yebala 229 062
Razem 1 010 117

W 1956 r., gdy Maroko uzyskało niepodległość, żyło w nim co najmniej 150 tys. Hiszpanów, z czego w Maroku Hiszpańskim 80 tys., w Maroku Francuskim 50 tys., a w mieście międzynarodowym Tánger 20 tys., zaś łączna populacja Maroka wynosiła 11,6 mln[2].

Historia edytuj

 
Hiszpańskie zmiany granic terytorialnych w Afryce Północno-Zachodniej na mocy traktatów z 1885, 1900, 1902, 1904 i 1912 r.

Na mocy Traktatu z Fezu w 1912 Hiszpania objęła protektoratem północne (w rejonie Cieśniny Gibraltarskiej) i południowe (na granicy z Saharą Hiszpańską) Maroko. Obie części były oddzielone od siebie terytoriami marokańskimi pod protektoratem francuskim (Maroko Francuskie). Stolicą kolonii było Tetuan. W latach 1921–1926 na północy trwała wojna z plemionami zamieszkującymi góry Rif, czego efektem była czasowa secesja tego obszaru pod nazwą Republika Rifu.

W 1955 populacja Maroka Hiszpańskiego, w tym ludność europejska, liczyła ok. 1 mln mieszkańców[3].

Gdy w 1956 Francuzi wycofali się z południowej części Maroka, Hiszpania przekazała Maroku swoje terytorium, zachowując jednak Ceutę, Melillę, Ifni i region Tarfaja. Szybko wybuchły walki z Marokiem o te terytoria. W 1958 Hiszpanie wycofali się z Tarfai, zaś w 1969 z Ifni. Ceuta i Melilla nadal należą do Hiszpanii.

Przypisy edytuj

  1. Resumen general de la población en el Protectorado español de Marruecos en 31 diciembre 195 0 [online] [dostęp 2023-12-18] (hiszp.).
  2. Marcos García Rey, Cuando eran los españoles los que emigraban a Marruecos [online], elconfidencial.com, 17 lutego 2018 [dostęp 2023-12-18] (hiszp.).
  3. Spanish Morocco | Encyclopedia.com [online], www.encyclopedia.com [dostęp 2020-03-27].