Marutowie (od Marut: wiatr, tchnienie i siła życiowa[1] ) – w religii wedyjskiej grupa siedmiu (w Dewipuranie), jedenastu (w Mahabharacie) lub więcej bogów wiatru, sprzymierzonych z Indrą. Byli uważani za strażników Somy i opiekunów rolników. Jednym z imion Hanumana, syna boga wiatru Waju jest Maruti[2].

Bóg wiatru i burzy

Przypisy edytuj

  1. Słownik terminów sanskryckich i imion własnych. W: Śri Anirwan: Joga wewnętrzna (Antarjoga). Magda Złotowska (tłum. z języka bengalskiego). Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Czarna Owca, 2023, s. 129. ISBN 978-83-8252-591-5. Cytat: Matrybhawa.
  2. Marutowie. W: Louis Frédéric: Słownik cywilizacji indyjskiej. Przemysław Piekarski (red.nauk.). Wyd. 1. T. 2. Katowice: Wydawnictwo „Książnica”, 1998, s. 45–46, seria: Słowniki Encyklopedyczne „Książnicy”. ISBN 83-7132-370-0.