Marzban (transliteracja ze średnioperskiego mlcpʾn'; w nowoperskim مرزبان) – perski tytuł, będący odpowiednikiem zachodniego margrabiego. Tytuł pochodzi z połączenia słów marz (granica) oraz bān (strażnik).

Do obowiązków marzbanów należały głównie obrona przygranicznych regionów tak przed siłami regularnymi (np. Imperium Rzymskiego) jak i koczownikami (np. Turkami orchońskimi). Mieli oni też pilnować szlaków handlowych, pełnić funkcje administracyjne itp.[1]

Sassanidzcy szachinszachowie przydzielali ten tytuł przedstawicielom rodzin szlacheckich. Tytuł miał charakter dziedziczny. Prawo pozwalało im na używanie srebrnego tronu, zaś dla najbardziej prestiżowych regionów jak Armenia – złoty. W czasie wojny można porównać ich uprawnienia z marszałkiem polowym, którym podlegali spahbodzi. Nie ma pewności, czy zarządzali oni zamkami na ich terenie.

Przypisy edytuj