Masakazu Imanari
Masakazu Imanari (jap. 五味隆典 Imanari Masakazu; ur. 10 lutego 1976 w Hadano) – japoński zawodnik mieszanych sztuk walki, mistrz świata Cage Rage z 2007 oraz trzykrotny mistrz DEEP z 2005, 2008 i 2016, posiadacz czarnego pasa w brazylijskim jiu-jitsu[2].
 Imanari podczas oficjalnego ważenia przed galą ONE FC, 31 marca 2011 | |
| Pseudonim |
Ashikan Judan[1] |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Obywatelstwo | |
| Wzrost |
165[1] cm |
| Masa ciała |
61[1] kg |
| Styl walki | |
| Kategoria wagowa | |
| Klub |
Team Roken[1] |
| Bilans walk zawodowych[a] | |
| Liczba walk |
57[1] |
| Zwycięstwa |
37 |
| Przez nokauty |
1 |
| Przez poddania |
26 |
| Przez decyzje |
10 |
| Porażki |
18 |
| Remisy |
2 |
| |
Imanari jest znany z niezwykle efektownej walki w parterze - jego specjalnością są dźwignie na nogę[3]. Na 26 poddań rywali, aż 16 to różne warianty dźwigni na nogi[1].
MMA edytuj
W mieszanych sztukach walki zadebiutował 29 września 2000 roku remisując z Ryoji Sai. W 2003 roku przegrał z Dokonjonosuke Mishimą przez TKO na gali DEEP[1]. W 2004 roku zadebiutował w czołowej organizacji w kraju i na świecie PRIDE FC przeciwko Luizowi Firmino z którym przegrał na punkty. W PRIDE stoczył jeszcze jeden pojedynek, również przegrany z Norwegiem Joachimem Hansenem[1].
Pod koniec 2005 wziął udział w turnieju DEEP który miał wyłonić mistrza w wadze piórkowej (do 66 kg). Imanari zwyciężył w całym turnieju pokonując m.in. Mike’a Browna oraz Yoshirō Maede w finale i został inauguracyjnym mistrzem[1]. Tytuł obronił rok później nokautując Takeshiego Yamazakiego kopnięciem z dołu, leżąc na plecach tzw pedeladą (jest to jak dotąd jedyne zwycięstwo Imanariego przez KO)[1].
Na początku 2007 związał się z czołową brytyjską organizacją Cage Rage. W swoim pierwszym pojedynku poza granicami rodzimej Japonii (10 lutego) stoczył walkę z Robbiem Olivierem, a stawką było mistrzostwo Cage Rage w wadze piórkowej[1]. Imanari błyskawicznie zapiął dźwignię na rękę Olivierowi który poddał się w 27. sekundzie pojedynku i stracił pas na rzecz Japończyka. Pas mistrzowski brytyjskiej organizacji zdołał obronić rok później na początku marca 2008, kiedy to poddał Brazylijczyka Jeana Silvę firmową dźwignią skrętową na nogę[1].
19 maja 2008 stracił pas DEEP w wadze piórkowej w rewanżowym starciu z Mishimą[1]. Po tej porażce zszedł kategorię niżej do koguciej (-61 kg), a już w sierpniu zdobył pas tejże kategorii wagowej poddając skrętówką Hiroshiego Umemurę - pasa udanie bronił dwukrotnie po czym zwakował go w 2011 roku. Od 2009 do 2011 poza walkami na lokalnych galach, toczył pojedynki również w czołowej organizacji w Japonii – DREAM i trzykrotnie brał udział w turniejach organizowanych przez nią (w 2011 został finalistą turnieju)[1].
W 2012 stoczył dwa pojedynki dla singapurskiego ONE FC wygrywając i przegrywając po jednym pojedynku. Aktualnie związany z DEEP. 17 grudnia 2016 na gali DEEP vs. WSOF-GC ponownie zdobył mistrzostwo DEEP w wadze piórkowej, pokonując Tatsunao Nagakurę niejednogłośnie na punkty[4]. Krótko po tym zwakował tytuł i związał się ponownie z organizacją ONE[1].
Osiągnięcia edytuj
- 2005: DEEP Featherweight Tournament – 1. miejsce w turnieju wagi piórkowej (-66 kg)
- 2005–2008: mistrz DEEP w wadze piórkowej
- 2007–2008: mistrz świata Cage Rage w wadze piórkowej
- 2008–2011: mistrz DEEP w wadze koguciej (-61 kg)
- 2011: DREAM Japan GP Final – 2. miejsce w turnieju wagi koguciej
- 2016–2017: mistrz DEEP w wadze piórkowej
Linki zewnętrzne edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t Statystyki i rekord MMA. tapology.com. [dostęp 2018-10-28]. (ang.).
- ↑ Top BJJ Fighters in MMA today. bjjheroes.com. (ang.).
- ↑ The Best Leglocks in MMA. bjj.org, 17.01.2012. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-24)]. (ang.).
- ↑ Wyniki DEEP Cage Impact 2016: DEEP vs. WSOF-GC. tapology.com, 17.12.2016. (ang.).