Masakra w Rechnitz
Masakra w Rechnitz – zamordowanie około 180 robotników przymusowych w dniach 24–25 marca 1945 roku w Rechnitz (Austria).
W nocy z 24 na 25 marca 1945 roku po zakończeniu przyjęcia dla lokalnych notabli NSDAP i SS, wydanego przez hrabinę Margit von Batthyany z mężem z rodziny Batthyány na zamku w Rechnitz, gdzie dokonano zabójstwa około 180 (dokładnej liczby nie ustalono) robotników przymusowych – węgierskich Żydów, przetrzymywanych w stodole przyzamkowej. Zostali oni pochowani w grobach przygotowanych przez grupę 15 robotników, których zabito następnego dnia wieczorem[1][2]. Zabójcami byli Franz Podezin (szef miejscowej placówki NSDAP i Gestapo) oraz dziewięć innych osób, uczestników przyjęcia na zamku.
Po wojnie na miejscu zbrodni postawiono pomnik, znany jako Krzyż Stadlober w Rechnitz[3]. Opieszałe prowadzenie dochodzenia przez władze austriackie w sprawie zbrodni umożliwiło ucieczkę Franzowi Podezinowi do RPA. Małżonkowie Batthyány nie zostali oskarżeni, baronowa przeniosła się do Szwajcarii i tam zmarła. Hodowała konie, zajmowała się sztuką, w Austrii polowała. Nikt jej nie niepokoił, dochodzenie w sprawie masakry szybko umorzono[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Monika Muskała, Katarzyna Brejwo: Austria (nie) rozlicza się z faszyzmu. wyborcza.pl/duzyformat, 17 lipca 2017. [dostęp 2017-07-18]. (pol.).
- ↑ Agnieszka Hreczuk, Austriackie cienie nazizmu. Nie wszyscy Austriacy chcą wracać do wstydliwej przeszłości, wp.pl, 27-04-2015
- ↑ Kreuzstadl. [dostęp 2017-07-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-03)].