Methone (stolica tytularna)

tytularna stolica biskupia

Methone (łac. Dioecesis Mothonensis lub Methonensis) – stolica historycznej diecezji na Peloponezie, początkowo w metropolii Korynt, później Patras. Obecnie katolickie biskupstwo tytularne. Od 1968 diecezja Methone jest diecezją wakującą.

Methone
Państwo

Peloponez, Imperium osmańskie, Grecja

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Metropolia

Patras

Współczesne położenie
Państwo

 Grecja

Stolica tytularna
Data ustanowienia

XVI w.

Obecny biskup

sede vacante

Historia edytuj

Methone (również Methoni, Modon, Modoni, Metone; gr.: Μεθώνη) to miasto portowe w Messenii na południowo-zachodnim krańcu Peloponezu. W późnym antyku (V w.) powstało tu biskupstwo. W IX w. miasto było stolicą diecezji w metropolii Patrae (Patras).

Urzędowali w niej biskupi podlegający patriarsze Konstantynopola, czyli prawosławni (po rozłamie chrześcijaństwa na Kościół wschodni i zachodni). Najbardziej znanym biskupem Methone był Mikołaj, teolog z XII w. Był on też świadkiem opanowania i spustoszenia miasta przez Wenecjan w 1125 r. i przez Normanów w 1147 r.

Na początku XIII w., kiedy Peloponez znalazł się pod wpływami łacinników, miasto na trwałe znalazło się we władaniu Wenecji i przemianowano je na Modon. Utworzono też tu katolickie biskupstwo, które przetrwało, podobnie jak panowanie Wenecjan, do podboju tureckiego w 1500 r.

Na początku XVI w. biskup wileński Jan z Książąt Litewskich wystarał się dla biskupów pomocniczych swojej diecezji o tytuł biskupa Methone (biskupa metoneńskiego). W późniejszym okresie tytuł ten przestał być związany z diecezją wileńską.

Biskupi Modon edytuj

Tytularni biskupi Methone edytuj

Lp. Biskup Funkcja Od Do
1 Antonio de Ávila OP 9 marca 1506
2 Jerzy Chwalczewski biskup pomocniczy wileński 24 kwietnia 1536
3 Luigi Lippomano biskup koadiutor w diecezji Bergamo
biskup koadiutor w diecezji Werony (Włochy)
7 lutego 1539 9 sierpnia 1548
4 Jerzy Albinus biskup pomocniczy wileński 5 listopada 1550 1570
5 Cyprian Wiliski OP biskup pomocniczy wileński 3 marca 1572 1594
6 Mikołaj Pac biskup pomocniczy wileński 9 września 1602 29 marca 1610
7 Abraham Woyna biskup pomocniczy wileński 25 maja 1611 20 lipca 1626
8 Jerzy Tyszkiewicz biskup pomocniczy wileński 17 maja 1627 19 grudnia 1633
9 Stanisław Nieborski biskup pomocniczy wileński 9 stycznia 1634 27 maja 1644
10 Hieronim Władysław Sanguszko SJ biskup pomocniczy wileński 12 grudnia 1644 31 maja 1655
11 Aleksander Kazimierz Sapieha biskup pomocniczy wileński 2 sierpnia 1655 12 stycznia 1660
12 Gothard Jan Tyzenhauz biskup pomocniczy wileński 5 kwietnia 1661 17 września 1668
13 Bonawentura Madaliński biskup koadiutor płocki 16 listopada 1671 13 marca 1674
14 Angelus Grimaldi OP biskup pomocniczy w diecezji Albano (Włochy) 6 lutego 1679 10 kwietnia 1682
15 Alfonso Santacruz biskup pomocniczy w archidiecezji Toledo 15 lutego 1683 1698
16 Peter Cornelius Beyweg biskup pomocniczy spirski (Niemcy) 9 czerwca 1700 12 października 1744
17 Alexander Fé 22 sierpnia 1746 14 marca 1791
18 József Petheő biskup pomocniczy peczski (Pecz, Węgry) 24 lipca 1797 3 lipca 1809
19 Aloyse Kobès CSSp wikariusz apostolski w archidiecezji Libreville (Libreville, Gabon) 22 września 1848 11 października 1872
20 Francesco Melchiori OFM
arcybiskup tytularny pro hac vice (na tę okazję)
arcybiskup koadiutor w archidiecezji Tirany-Durrës (Albania) 28 września 1921 22 maja 1922
21 Giovanni Maria Camilleri OSA biskup emeryt diecezji Gozo (Malta) 21 stycznia 1924 7 listopada 1924
22 Salvatore Meo 19 lutego 1926 15 listopada 1936
23 Luciano Geraci prałat prałatury terytorialnej Santa Lucia del Mela (Włochy) 6 marca 1937 20 lipca 1946
24 James Aloysius McNulty biskup pomocniczy w archidiecezji Newark (USA) 2 sierpnia 1947 9 kwietnia 1953
25 Bertoldo Bühl OFM biskup emeryt diecezji Oruro (Oruro, Boliwia) 17 czerwca 1953 19 kwietnia 1968

Zobacz też edytuj

Biskupi pomocniczy wileńscy

Bibliografia edytuj