Mięsień dwugłowy uda
Mięsień dwugłowy uda (łac. musculus biceps femoris) – w anatomii człowieka długi mięsień należący do grupy tylnej mięśni uda. Składa się z dwóch głów mających osobne przyczepy początkowe. Głowa krótka zaczyna się na wardze bocznej kresy chropawej i przegrodzie międzymięśniowej bocznej uda. Głowa długa przyczepia się do powierzchni tylnej guza kulszowego. W górnej części dołu podkolanowego obie głowy łączą się i wspólnym, silnym ścięgnem kończą się na bocznej powierzchni głowy kości strzałkowej. Część włókien ścięgna łączy się z więzadłem pobocznym strzałkowym i innymi więzadłami stawu kolanowego[1][2].
Mięsień jest unaczyniony przez tętnicę okalającą udo przyśrodkową, tętnice przeszywające oraz gałązki tętnicy podkolanowej. Głowę długą unerwia nerw piszczelowy (część przednia nerwu kulszowego), a głowę krótką nerw strzałkowy wspólny (część tylna nerwu kulszowego)[1][2].
Główną czynnością tego mięśnia jest zginanie stawu kolanowego, oprócz tego prostuje on udo w stawie biodrowym i słabo obraca udo w obie strony. Może unosić miednicę, gdy udo zostanie ustalone, a ponadto, dzięki głowie krótkiej, także ją obniżać[1][2].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 880–882, ISBN 978-83-200-4323-5.
- ↑ a b c Richard L. Drake, A. Wayne Vogl, Adam W.M. Mitchell, Gray anatomia. Podręcznik dla studentów. T. 1, wyd. IV, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2020, s. 115, ISBN 978-83-66548-14-5.
