Mięsień zwieracz cewki moczowej
Mięsień zwieracz cewki moczowej, zwieracz cewki moczowej, zwieracz zewnętrzny cewki moczowej, zwieracz części błoniastej cewki moczowej (łac. musculus sphincter urethrae, musculus sphincter urethrae externus, musculus sphincter urethrae membranaceae, rhabdosphincter) – w anatomii człowieka mięsień budujący przeponę moczowo-płciową, u płci męskiej i żeńskiej nieco odmienny[1][2][3]. U mężczyzn leży naokoło części błoniastej cewki moczowej, dochodząc do końca gruczołu krokowego; u kobiet natomiast otacza nie tylko samą cewkę, ale także znajdującą się do tyłu od niej pochwę, w związku z czym mówi się o zwieraczu cewkowo-pochwowym (łac. musculus sphincter urethrovaginalis), inaczej zwieraczu moczowo-płciowym (łac. musculus sphincter urogenitalis)[1].
Mięsień ten powstaje oddzielnie jako niepołączony z innymi, w miarę rozwoju dziecka łączy się z mięśniem poprzecznym głębokim krocza[1].
Unerwiony jest przez gałęzie nerwu sromowego – nerw grzbietowy prącia lub nerw grzbietowy łechtaczki (S2–S3), a unaczyniony przez gałązki naczyń zaopatrujących gruczoł krokowy (tętnic pęcherzowych dolnych i tętnicy odbytniczej dolnej)[1][4].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d Bochenek i Reicher 2018 ↓, s. 696.
- ↑ Bochenek i Reicher 2018 ↓, s. 690–692.
- ↑ Bochenek i Reicher 2018 ↓, s. 533.
- ↑ Bochenek i Reicher 2018 ↓, s. 607.
Bibliografia edytuj
- Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom II. Trzewa, wyd. X, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, ISBN 978-83-200-4501-7.
