Mi-26
Mi-26 (ros. Ми-26, Kod NATO Halo) – ciężki śmigłowiec transportowy produkcji ZSRR i FR, zaprojektowany w Biurze im. M. Mila, produkowany przez Rostwiertoł. Użytkowanie cywilne oraz wojskowe.
 Mi-26T | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Konstruktor | |
| Typ | |
| Załoga |
5 (dwóch pilotów, nawigator, mechanik pokładowy, operator urządzeń desantowych) |
| Historia | |
| Data oblotu | |
| Lata produkcji |
od 1981 |
| Liczba egz. |
318 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
2 × Łotariew D-136 |
| Moc | |
| Wymiary | |
| Średnica wirnika |
32 m |
| Długość |
40,025 m |
| Długość kadłuba |
33,727 m |
| Szerokość kadłuba |
4,2 m |
| Wysokość |
do głowicy wirnika – 8,14 m |
| Masa | |
| Własna |
28 270 kg |
| Startowa |
normalna – 49 600 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
295 km/h |
| Prędkość przelotowa |
255 km/h |
| Pułap praktyczny |
4600 m |
| Pułap zawisu z wpływem ziemi |
4500 m |
| Pułap zawisu bez wpływu ziemi |
1800 m |
| Zasięg |
800 km (z dodatkowymi zbiornikami do 1900 km) |
| Dane operacyjne | |
| Liczba miejsc | |
| 79 (lub 68 spadochroniarzy) | |
| Przestrzeń ładunkowa | |
| długość – 12,00 m szerokość – 3,25 m wysokość – 2,91–3,17 m | |
| Użytkownicy | |
| Grecja, Indie, Korea Północna, Laos, Meksyk, Peru, Rosja, Wenezuela | |
| Rzuty | |
| |
Opis edytuj
Mi-26 jest śmigłowcem przeznaczonym do przenoszenia dużych ładunków o masie nieprzekraczającej 20 ton, na podwieszeniu zewnętrznym i wewnątrz pojemnego kadłuba. Wersje pasażerskie mieszczą do 120 osób. Ma również wersje do przewozu paliwa oraz medyczne. Pojazdy nie większe niż ciężarówka o masie do 5 ton mogą wjechać do wnętrza śmigłowca po rampie z tyłu kadłuba. Cięższe i większe ładunki podwiesza się na specjalnym haku. Przedział pilotów wyposażony jest w kamery TV pozwalające obserwować przestrzeń pod kadłubem oraz ładunek. Śmigłowiec ma układ klasyczny, z jednym wirnikiem głównym i śmigłem ogonowym. Posiada automatykę, pozwalającą na automatyczne zwiększenie mocy jednego silnika w razie uszkodzenia drugiego z nich. Mi-26 fabrycznie nie posiada uzbrojenia. Jest jedynym śmigłowcem na świecie mającym ośmiołopatowy wirnik nośny, wirnik jest największy na świecie, tak samo śmigło ogonowe. Głowica wirnika jest także wyzwaniem konstrukcyjnym z uwagi na liczbę elementów sterujących jakie zawiera oraz potężne moce jakie przekazuje.
Historia edytuj
Mi-26 powstał w 1977 roku na zamówienie SZ ZSRR. Był używany zarówno w wojsku, jak i w lotnictwie cywilnym. Był eksportowany do krajów byłego Związku Radzieckiego, ale także do Indii, Chin i innych krajów.
Jednym z najważniejszych zadań Mi-26 było zasypanie kopuły uszkodzonego wybuchem reaktora atomowego w podczas katastrofy elektrowni jądr. w Czarnobylu w celu ograniczenia emisji do atmosfery izotopów promieniotwórczych. Kabiny załóg śmigłowców zostały doraźnie osłonięte płytami ołowianymi, mimo to wielu lotników zmarło na chorobę popromienną.
Katastrofa Mi-26 edytuj
W 2002 roku czeczeńscy rebelianci trafili Mi-26 rakietą ziemia-powietrze, powodując roztrzaskanie się śmigłowca na polu minowym. W katastrofie zginęło 118 Rosjan. Dochodzenie dowiodło, iż śmigłowiec był w znacznym stopniu przeładowany. Przystosowany do przewożenia 80 pasażerów, tego dnia zabrał 147 osób. Działo się tak mimo ustanowionego w 1997 roku limitu na przewozy pasażerskie. Odpowiedzialny za przeładowanie Aleksandr Kudjakow został ukarany za naruszenie przepisów. Rzeczywistym powodem katastrofy było zestrzelenie, a nie przeciążenie (zob. Katastrofa Mi-26 w bazie Chankała).
Wersje edytuj
- W-29 – prototyp
- Mi-26 – wersja wojskowa
- Mi-26A – ulepszona wersja Mi-26
- Mi-26M – zaprojektowana do lepszych osiągów
- Mi-26MS – wersja medyczna
- Mi-26NEF-M – niszczyciel okrętów podwodnych
- Mi-26P – wersja pasażerska 63-miejscowa
- Mi-26PK – latający dźwig
- Mi-26T – wersja do transportu cywilnego
- Mi-26TC – wersja towarowa
- Mi-26TM – latający dźwig w wersji M
- Mi-26TP – wersja strażacka
- Mi-26TS – eksportowa wersja Mi-26T
- Mi-26TZ – wersja do przewozu paliwa. W czterech dodatkowych cysternach przewozi się 14 040 litrów paliwa lotniczego. Używa się go też jako latającej stacji benzynowej z 10 przewodami do tankowania, każdy o długości 20 metrów. Pojemniki mogą być łatwo usunięte, by przystosować śmigłowiec do transportu
- Mi-26T2W – wyposażona w cyfrową technikę najnowsza wersja śmigłowca, zamówiona przez Min. Obrony FR[1][2]
Linki zewnętrzne edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ https://www.altair.com.pl/news/view?news_id=26609
- ↑ Mi-26T2W dla MO FR – Altair Agencja Lotnicza [online], www.altair.com.pl [dostęp 2018-11-17] (ang.).