Michał Haratyk

Michał Haratyk
	; Michał Haratyk (2016)
Data i miejsce urodzenia	10 kwietnia 1992 ; Cieszyn
	Informacje klubowe
Klub	Sprint Bielsko Biała (2009); KS AZS AWF Kraków (2009-17); Sprint Bielsko-Biała (od 2018)
Dorobek medalowy
	Mistrzostwa Europy
	Halowe mistrzostwa Europy
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Michał Haratyk (ur. 10 kwietnia 1992 w Cieszynie^[1]) – polski lekkoatleta specjalizujący się w pchnięciu kulą.

Pchnięcie kulą uprawiał także jego starszy brat^[2] – Łukasz.

5 lutego 2016, podczas halowego mityngu Pedro's Cup w Łodzi, Michał Haratyk czterokrotnie poprawiał swój rekord życiowy, łącznie poprawiając go o 61 cm. W szóstej próbie tego konkursu osiągnął rezultat 21,35 m obejmując w ten sposób pozycję lidera światowych tabel^[3]. W marcu tego samego roku zajął 14. miejsce na halowych mistrzostwach świata w Portland. Wicemistrz Europy (2016). Uczestniczył w igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro (2016), w których zajął osiemnaste miejsce w eliminacjach i nie awansował do finału.

W 2017 nie przebrnął eliminacji podczas rozgrywanych w Belgradzie halowych mistrzostw Europy, zajmując 19. miejsce. W tym samym roku uplasował się na piątym miejscu w mistrzostwach świata w Londynie.

Mistrz Polski z 2017, 2018 i 2020, trzykrotny srebrny medalista mistrzostw Polski seniorów (2015, 2016 i 2019). Halowy wicemistrz Polski seniorów (2017) oraz mistrz kraju (2018, 2019, 2020 i 2021)^[4]^[5]. Mistrz kraju w kategorii młodzieżowców (2014).

13 czerwca 2018 pobił rekord Polski wynikiem 22,08 m. W tym samym roku został mistrzem Europy, a w 2019 halowym mistrzem Europy, ustanawiając swój rekord życiowy w hali.

28 lipca 2019 poprawił własny rekord kraju rezultatem 22,32 m. Wynik ten osiągnął w Warszawie i wyrównał go 6 dni później w Cetniewie.

Osiągnięcia edytuj

Rok	Impreza	Miejsce	Lokata	Wynik
2016	Halowe mistrzostwa świata	Portland	14. miejsce	19,48
	Mistrzostwa Europy	Amsterdam	2. miejsce	21,19
	Igrzyska olimpijskie	Rio de Janeiro	el. – 18. miejsce	19,97
2017	Halowe mistrzostwa Europy	Belgrad	el. – 19. miejsce	19,18
2017	Mistrzostwa świata	Londyn	5. miejsce	21,41
2018	Halowe mistrzostwa świata	Birmingham	10. miejsce	20,69
	Puchar Europy w rzutach	Leiria	2. miejsce	21,18
	Mistrzostwa Europy	Berlin	1. miejsce	21,72
	Puchar interkontynentalny	Ostrawa	3. miejsce	21,36
2019	Halowe mistrzostwa Europy	Glasgow	1. miejsce	21,65
	Superliga drużynowych mistrzostw Europy	Bydgoszcz	1. miejsce	21,83
	Mistrzostwa świata	Doha	el. – 16. miejsce	20,52
2021	Halowe mistrzostwa Europy	Toruń	2. miejsce	21,47
	Superliga drużynowych mistrzostw Europy	Chorzów	1. miejsce	21,34
	Igrzyska olimpijskie	Tokio	el. – 13. miejsce	20,86
2022	Halowe mistrzostwa świata	Belgrad	9. miejsce	20,88
	Mistrzostwa świata	Eugene	el. – 14. miejsce	20,13
	Mistrzostwa Europy	Monachium	5. miejsce	20,90
2023	Halowe mistrzostwa Europy	Stambuł	el. –	NM
	I dywizja drużynowych mistrzostw Europy^[6]	Chorzów	3. miejsce	20,89
	Mistrzostwa świata	Budapeszt	el. – 25. miejsce	19,51