Mierczyce
Mierczyce (niem. Mertschütz, po II wojnie światowej: Mierożyce) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie jaworskim, w gminie Wądroże Wielkie, w dolinie rzeki Wierzbiak.
| wieś | |
_ID_591534.jpg) Pałac w Mierczycach | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Wysokość |
150 m n.p.m. |
| Liczba ludności (31.03.2011) |
672[2] |
| Strefa numeracyjna |
76 |
| Kod pocztowy |
59-430[3] |
| Tablice rejestracyjne |
DJA |
| SIMC |
0368243 |
Położenie na mapie gminy Wądroże Wielkie  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu jaworskiego  | |
 51°05′33″N 16°18′47″E/51,092500 16,313056[1]
| |
| Strona internetowa | |
Podział administracyjny edytuj
W latach 1954–1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Mierczyce, po jej zniesieniu w gromadzie Wądroże Wielkie. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa legnickiego.
Demografia edytuj
Jest największą miejscowością gminy Wądroże Wielkie. Według Narodowego Spisu Powszechnego liczyła 672 mieszkańców (31.03.2011).
Zabytki edytuj
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są obiekty[4]:
Kościół Wniebowzięcia NMP edytuj
Wczesnogotycki kościół (obecnie parafialny pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny) wzmiankowany był już w 1335 roku jako "ecclesia de Marticz". Pod koniec XV w. dobudowano wieżę i przebudowano zakończenie prezbiterium. W XVIII w. protestanci dobudowali zakrystię i przybudówkę, nadając mu barokowy charakter.
Jest to jednonawowa budowla murowana z kamienia łamanego z prostokątną nawą (12,35 x 8,95 m) przekrytą stropem i nakrytą dachem dwuspadowym krytym dachówką. Węższe (5,8 m), oskarpowane, pięciobocznie zamknięte, przesklepione prezbiterium również nakryte dachem jedno kalenicowym. Na osi wieża założona w późnym średniowieczu na planie kwadratu, górą przechodząca w oktagonon, zwieńczona barokowym hełmem z dwoma prześwitami. W kruchcie ostrołukowy portal z II połowy XIII w. wykonany z ciosów piaskowca.
Z gotyckiego kościoła zachowały się mury nawy i częściowo prezbiterium. W południowej ścianie nawy jest osadzony piaskowcowy portal ostrołukowy (pozwala on datować pierwotny kościół na koniec XIII w.) z parą kolumienek ze spłaszczonymi bazami na wysokim ośmiobocznym cokole, z profilowanymi uskokami. W kościele zostały odrestaurowane i udostępnione dwa balkony po obu stronach ołtarza i trwają prace rekonstrukcji drugiego chóru, który został zlikwidowany po drugiej wojnie światowej. Na kościelnej wieży znajdują się także zegary. Przy kościele znajduje się również cmentarz przykościelny, z XIII w.
Pałac edytuj
Obecne barokowe założenie pałacowo-parkowe powstało w miejscu renesansowego dworu obronnego z XVII w. Ówczesny właściciel dóbr mierczyckich, Hans Friedrich von Schweinichen obudował pałac otoczony fosą o park w stylu ogrodu francuskiego. Pałac był przebudowywany w roku 1880 oraz współcześnie w roku 1978. Jest to dwukondygnacyjna budowla otoczona fosą, której brzegi odmurowane są kamieniem. Przez fosę przerzucono od frontu dwa kamienne, narożne mosty. Niegdyś na pałacu znajdowała się wysoka wieża. Obecnie pałac jest w rękach prywatnych.
Folwark edytuj
- dwie oficyny mieszkalno-gospodarcze (nr 118 i 119)
- trzy obory
- stodoła (I-III)
- budynek gospodarczy (warsztat).
Grodzisko edytuj
Stanowisko rozpoznane jest w niewielkim stopniu choć zainteresowanie nim sięga już XIXw., kiedy to odnotowano pierwsze prace o charakterze archeologicznym, następne miały miejsce w okresie międzywojennym oraz kilka sezonów badań w latach 50-60. Nigdy nie były to jednak prace zakrojone na duża skalę, stąd nikły stopień wiedzy o grodzisku. W wyniku tych prac ustalono iż grodzisko założone zostało przez ludność tzw. kultury łużyckiej, na starszych warstwach osadniczych z okresu Neolitu i zamieszkiwane było w okresie wczesno Halsztackim tj. około (650-550 p.n.e.). W tym okresie osada otoczona została wałem zbudowanym z gliny, piasku oraz dużej ilości drobnych kamieni pochodzenia calcowego. Następnie przez stulecia grodzisko było opuszczone i ponownie zamieszkane dopiero we wczesnym średniowieczu tj. VIII-IXw.
Transport edytuj
W miejscowość znajduje się stacja leżąca na trasie działającej przez ponad sto lat (od 1902 roku), a dziś zamkniętej i zdegradowanej drogi żelaznej łączącej poprzez stację węzłową w mieście Jawor granitowe zagłębie rejonów Strzegomia i Borowa z portem rzecznym w nadodrzańskich Malczycach. Dworzec osobowo-towarowy Mierczyce znajduje się na 20,505 km tejże linii.
Urodzeni w Mierczycach edytuj
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 79890
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 786 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 36. [dostęp 2012-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (29 marca 2017)].
Linki zewnętrzne edytuj
- Panoramio. panoramio.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-19)].
- Godzisko w Mierczycach wadrozewielkie.pl (2024-01-29)