Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1934

II Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej odbyły się w dniach od 27 maja do 10 czerwca 1934 roku (częściowo wskutek udanych zabiegów Benito Mussoliniego) we Włoszech. O organizację turnieju finałowego starała się również Szwecja. Międzynarodowa Federacja Piłki Nożnej podjęła decyzję o wyborze gospodarza na kongresie w październiku 1932 roku w Sztokholmie. Były to pierwsze mistrzostwa, do których drużyny musiały się kwalifikować. Na kongresie ustalono pięć punktów uściślających zasady wyłaniania uczestników mistrzostw:

  1. w ciągu 12 miesięcy muszą odbyć się mecze eliminacyjne i finałowe
  2. liczba drużyn w finałach nie może być większa niż 16
  3. przy zgłoszeniu większej ilości chętnych należy przeprowadzić eliminacje
  4. mecze eliminacyjne należy rozlosować
  5. zasady rozgrywek podczas eliminacji pozostawić zainteresowanym federacjom, w porozumieniu z FIFA.
Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1934
Campionato Mondiale di Calcio
1930 1938
ilustracja
Dyscyplina

piłka nożna

Organizator

FIFA

Szczegóły turnieju
Gospodarz

 Włochy

Otwarcie

27 maja, Florencja

Zamknięcie (finał)

10 czerwca, Rzym

Liczba drużyn

16 (z 4 konfederacji)

Liczba aren

8 (w 8 miastach)

I miejsce

 Włochy

II miejsce

 Czechosłowacja

III miejsce

 III Rzesza

Statystyki turnieju
Liczba meczów

17

Liczba bramek

70 (4,12 na mecz)

Oglądalność

358 000 (21 059 na mecz)

Król strzelców

Czechosłowacja Oldřich Nejedly (5 goli)[a]

Strona internetowa
Państwa, uczestnicy mistrzostw świata 1934

W strefie południowoamerykańskiej awans bez gry uzyskały reprezentacja Brazylii i reprezentacja Argentyny. Obrońca tytułu, reprezentacja Urugwaju, nie wystartowała w ogóle. Po raz pierwszy pojawił się przedstawiciel Afryki – reprezentacja Egiptu. Do eliminacji przystąpiły 32 drużyny, a 16 z nich zagrało w turnieju finałowym. Reprezentacja Włoch została drugim w historii mistrzem świata pokonując 2−1 w meczu finałowym rozegranym 10 czerwca w Rzymie na Stadio del Partia Nazionale Fascista (obecnie Stadio Olimpico) reprezentację Czechosłowacji. Po raz pierwszy do wyłonienia zwycięzcy potrzebna była dogrywka. W turnieju zadebiutowały reprezentacje Austrii, Czechosłowacji, Egiptu, Hiszpanii, Holandii, Niemiec, Szwajcarii, Szwecji, Węgier i Włoch.

11 czerwca 1933 roku odbył się pierwszy, historyczny mecz eliminacyjny MŚ (w poprzednich mistrzostwach nie rozgrywano eliminacji): Szwecja 6-2 Estonia. Podczas turnieju miał miejsce pierwszy walkower w historii MŚ: reprezentacja Polski nie stawiła się na mecz rewanżowy z reprezentacją Czechosłowacji. Pierwsze bezpośrednie transmisje radiowe z meczów finałowych MŚ mają miejsce podczas tychże mistrzostw[1].

Odnotowano zaciętą walkę między reprezentacją Włoch i reprezentacją Hiszpanii w ćwierćfinale. Po remisie w obfitującym w faule meczu i dogrywce, rozegrano pojedynek barażowy, w którym zwyciężyli Włosi[1].

Mecz finałowy rozgrywany był na Stadionie Narodowej Partii Faszystowskiej, a cały turniej wykorzystany był przez gospodarzy do propagowania faszyzmu, podobnie jak w roku 1936 podczas XI Letnich Igrzysk Olimpijskich w Berlinie[1].

Eliminacje edytuj

W eliminacjach dało się zauważyć nieobecność kilku znaczących reprezentacji. Zdobywca poprzedniego tytułu - reprezentacja Urugwaju, odmówiła udziału w turnieju, z powodu braku występu w mistrzostwach świata w 1930 reprezentacji Włoch i wielu innych europejskich drużyn. W rezultacie mundial w 1934 roku był jedynym, w którym nie wzięli udziału obrońcy tytułu. Startu odmówiły także drużyny z Wielkiej Brytanii, które miały największe piłkarskie doświadczenie. Reprezentacja Włoch po raz pierwszy i jedyny nie miała zagwarantowanego miejsca w finałach jako gospodarz. Tylko 10 spośród wszystkich startujących, a zaledwie 4 finalistów, było spoza Europy. Eliminacje strefy Ameryki Północnej odbyły się w Rzymie na trzy dni przed turniejem. Udział wzięły tylko 2 drużyny: reprezentacja Stanów Zjednoczonych i przegrana reprezentacja Meksyku, która wróciła do domu po rozegraniu jednego spotkania.

Zakwalifikowane zespoły edytuj

Do finałowego turnieju zakwalifikowało się 16 drużyn. Włochy, pomimo że byli gospodarzami, również musieli wziąć udział w eliminacjach.

Konfederacja Reprezentacja Ostatni występ w MŚ Najlepszy wynik w MŚ Wynik
CAF(Afryka)   Egipt debiutant 1/8 finału
CONCACAF(Ameryka Centralna, Północna i Karaiby)   Stany Zjednoczone 1930 Półfinał (1930) 1/8 finału
CONMEBOL(America Południowa)   Argentyna 1930 II miejsce (1930) 1/8 finału
  Brazylia 1930 Faza Grupowa (1930) 1/8 finału
UEFA(Europa)   Austria debiutant IV miejsce
  Belgia 1930 Faza Grupowa (1930) 1/8 finału
  Czechosłowacja debiutant II miejsce
  Francja 1930 Faza Grupowa (1930) 1/8 finału
  Hiszpania debiutant Ćwierćfinał
  Holandia debiutant 1/8 finału
  III Rzesza debiutant III miejsce
  Rumunia 1930 Faza Grupowa (1930) 1/8 finału
  Szwajcaria debiutant Ćwierćfinał
  Szwecja debiutant Ćwierćfinał
  Węgry debiutant Ćwierćfinał
  Włochy debiutant Mistrz

Składy drużyn edytuj

Stadiony edytuj

Bolonia Genua Mediolan
Stadio Littorale Stadio Vittorio Marassi Stadio San Siro
Pojemność: 50 100 Pojemność: 36 703 Pojemność: 55 000
     
Florencja
Stadio Giovanni Berta
Pojemność: 47 290
 
Turyn
Stadio Benito Mussolini
Pojemność: 28 140
 
Neapol Rzym Triest
Stadio Giorgio Ascarelli Stadio del PNF Stadio Littorio
Pojemność: 40 000 Pojemność: 47 300 Pojemność: 8 000
     

Sędziowie edytuj

  •   Luis Baert - 1 spotkanie (jako sędzia główny)
  •   Rinaldo Barlassina - 3 spotkania
  •   Alois Beranek - 1 spotkanie
  •   Alfred Birlem - 1 spotkanie
  •   Ferruccio Bonivento - 0 spotkań
  •   Erwin Braun - 1 spotkanie
  •   Camillo Caironi - 0 spotkań
  •   Ettore Carminati - 0 spotkań
  •   Albino Carraro - 1 spotkanie
  •   Generoso Dattilo - 0 spotkań
  •   Ivan Eklind - 3 spotkania (w tym mecz finałowy)
  •   Pedro Escartin - 0 spotkań
  •   Mihaly Ivancsics - 0 spotkań
  •   John Langenus - 1 spotkanie
  •   Francesco Mattea - 2 spotkania
  •   Ermenegildo Melandri - 0 spotkań
  •   Rene Mercet - 2 spotkania
  •   Youssof Mohammed - 0 spotkań
  •   Johannes van Moorsel - 1 spotkanie
  •   Otello Sassi - 0 spotkań
  •   Giuseppe Scarpi - 0 spotkań
  •   Raffaele Scorzoni - 0 spotkań
  •   Giuseppe Turbiani - 0 spotkań


John Langenus był jedynym z grona 23 sędziów, który sędziował mecze na mistrzostwach w 1930 roku.

Faza pucharowa edytuj

Na podstawie[2]:

1/8 finału Ćwierćfinały Półfinały Finał
                           
             
   Włochy  7
 
   Stany Zjednoczone  1  
   Włochy  2
 
     Hiszpania  1  
   Hiszpania  3
 
   Brazylia  1  
   Włochy  1
 
     Austria  0  
   Austria  3
 
   Francja  2  
   Austria  2
 
     Węgry  1  
   Węgry  4
   Egipt  2  
   Włochy  2
 
     Czechosłowacja  1
   Czechosłowacja  2
 
   Rumunia  1  
   Czechosłowacja  3
 
     Szwajcaria  2  
   Szwajcaria  3
 
   Holandia  2  
   Czechosłowacja  3
 
     III Rzesza  1   Mecz o 3. miejsce
   III Rzesza  5
   
   Belgia  2  
   III Rzesza  2    III Rzesza  3
 
     Szwecja  1      Austria  2
   Szwecja  3
   Argentyna  2  


1/8 finału edytuj


27 maja 1934
16:30
III Rzesza  
Kobierski   25'
Siffling   49'
Conen   66'70'87'
5:2
(1:2)
  Belgia
  29'43' Voorhoof
Stadio Giovanni Berta, Florencja
Widzów: 8 000
Sędzia:   Francesco Mattea

27 maja 1934
16:30
Hiszpania  
Iraragorri   18' (k)25'
Lángara   29'
3:1
(3:0)
  Brazylia
  55' Leônidas
Stadio Luigi Ferraris, Genua
Widzów: 25 000
Sędzia:   Alfred Birlem

27 maja 1934
16:30
Węgry  
Teleki   11'
Toldi   31'61'
Vincze   54'
4:2
(2:2)
  Egipt
  39'43' Fawzi
Stadio Giorgio Ascarelli, Neapol
Widzów: 12 000
Sędzia:   Rinaldo Barlassina

27 maja 1934
16:30
Szwajcaria  
Kielholz   7'43'
Abegglen   69'
3:2
(2:1)
  Holandia
  19' Smit
  84' Vente
Stadio San Siro, Mediolan
Widzów: 40 000
Sędzia:   Ivan Eklind

27 maja 1934
16:30
Włochy  
Schiavio   18'29'64'
Orsi   20'69'
Ferrari   63'
Meazza   90'
7:1
(3:0)
  Stany Zjednoczone
  57' Donelli
Stadio Nazionale, Rzym
Widzów: 13 000
Sędzia:   Rene Mercet

27 maja 1934
16:30
Czechosłowacja  
Puč   50'
Nejedlý   67'
2:1
(0:1)
  Rumunia
  11' Dobay
Stadio Littorio, Triest
Widzów: 8 000
Sędzia:   Jean Langenus

27 maja 1934
16:30
Szwecja  
Jonasson   9'67'
Kroon   79'
3:2
(1:1)
  Argentyna
  4' Belis
  48' Galateo
Stadio Littorale, Bolonia
Widzów: 15 000
Sędzia:   Eugen Braun

27 maja 1934
16:30
Austria  
Sindelar   44'
Schall   93'
Bican   109'
3:2 dogr.
(1:1)
  Francja
  18' Nicolas
  116' (k.) Verriest
Stadio Benito Mussolini, Turyn
Widzów: 20 000
Sędzia:   Johannes van Moorsel

Ćwierćfinały edytuj

Informacje o publiczności pochodzą z Transfermarkt[3].


31 maja 1934
16:30
III Rzesza  
Hohmann   57' (74)
2:1
(0:0)
  Szwecja
  85' Dunker
Stadio San Siro, Mediolan
Widzów: 3 000
Sędzia:   Rinaldo Barlassina

31 maja 1934
16:30
Czechosłowacja  
Svoboda   36'55'
Nejedlý   84'
3:2
(1:1)
  Szwajcaria
  18' Kielholz
  64' Jäggi
Stadio Benito Mussolini, Turyn
Widzów: 12 000
Sędzia:   Alois Beranek

31 maja 1934
16:30
Austria  
Horvath   27'
Zischek   71'
2:1
(1:0)
  Węgry
  80' (k) Sárosi
Stadio Littorale, Bolonia
Widzów: 23 000
Sędzia:   Francesco Mattea

31 maja 1934
16:30
Włochy  
Ferrari   45'
1:1
(1:1)
Hiszpania  
  31' Regueiro
Stadio Giovanni Berta, Florencja
Widzów: 35 000
Sędzia:   Louis Baert

Dodatkowy mecz rozstrzygający pomiędzy gospodarzami a Hiszpanią został rozegrany następnego dnia - 1 czerwca.


1 czerwca 1934
16:30
Włochy  
Meazza   12'
1:0
(1:0)
Hiszpania   Stadio Giovanni Berta, Florencja
Widzów: 43 000
Sędzia:   René Mercet

Półfinały edytuj


3 czerwca 1934
16:30
  Czechosłowacja
Nejedlý   19'71'80'
3:1
(1:0)
III Rzesza  
  62' Noack
Stadio Nazionale, Rzym
Widzów: 15 000
Sędzia:   Rinaldo Barlassina

3 czerwca 1934
16:30
Włochy  
Guaita   10'
1:0
(1:0)
Austria   Stadio San Siro, Mediolan
Widzów: 35 000
Sędzia:   Ivan Eklind

Mecz o III miejsce edytuj


7 czerwca 1934
18:00
III Rzesza  
Lehner   1'40'
Conen   15'
3:2
(1:0)
Austria  
  35' Horvath
  63' Sesta
Stadio Giorgio Ascarelli, Neapol
Widzów: 7 000
Sędzia:   Albino Carraro

Finał edytuj


10 czerwca 1934
17:00
Włochy  
Orsi   81'
Schiavio   95'
2:1 dogr.
(0:0)
Czechosłowacja  
  76' Puč
Stadio Nazionale, Rzym
Widzów: 50 000
Sędzia:   Ivan Eklind

Składy finału: edytuj

  Włochy   Czechosłowacja
Gianpiero Combi (C) František Plánička (C)
Eraldo Monzeglio Ladislav Ženíšek
Luigi Allemandi Josef Čtyřoký
Attilio Ferraris Josef Košťálek
Luis Monti Štefan Čambal
Luigi Bertolini Rudolf Krčil
Enrique Guaita František Junek
Giuseppe Meazza František Svoboda
Angelo Schiavio Jiří Sobotka
Giovanni Ferrari Oldřich Nejedlý
Raimundo Orsi Antonín Puč


 

MISTRZ ŚWIATA 1934

 

WŁOCHY
 1. TYTUŁ MISTRZA ŚWIATA

Strzelcy edytuj

5 goli edytuj

4 gole edytuj

3 gole edytuj

2 gole edytuj

1 gol edytuj

Hat-tricki edytuj

Klasyfikacja końcowa edytuj

Miejsce Reprezentacja Punkty Bramki +/− Bramki zdobyte
Strefa medalowa
    Włochy 12 +9 12
    Czechosłowacja 9 +3 9
    III Rzesza 9 +3 11
4.   Austria 6 0 7
Wyeliminowane w ćwierćfinale
5.   Węgry 3 +1 5
6.   Hiszpania 3 +1 4
7.   Szwajcaria 3 0 5
8.   Szwecja 3 0 4
Wyeliminowane w 1/8 finału
9.   Argentyna 0 -1 2
10.   Francja 0 -1 2
11.   Holandia 0 -1 2
12.   Rumunia 0 -1 1
13.   Egipt 0 -2 2
14.   Brazylia 0 -2 1
15.   Belgia 0 -3 2
16.   Stany Zjednoczone 0 -6 1

Zobacz też edytuj

Uwagi edytuj

  1. FIFA początkowo uznawała, że Nejedlý strzelił 4 bramki wraz z piłkarzem Niemiec Edmundem Conenem oraz Włochem Angelo Schiavio. Jednak FIFA zrewidowała te stwierdzenia i w listopadzie 2006 r. postanowiła, że Nejedlý strzelił 5 goli. Został ogłoszony samodzielnym królem strzelców Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej we Włoszech w 1934 r.

Przypisy edytuj

  1. a b c Echa Stadionów - Historia Mistrzostw Świata 1930-1994. Nr 1-2(11-12), ss. 57-58, marzec 1998. ISSN 1427-5392
  2. 1934 FIFA World Cup Italy™ [online], www.fifa.com [dostęp 2023-07-10] (ang.).
  3. World Cup 1934 - Groups & Matchdays [online], www.transfermarkt.com [dostęp 2023-07-10] (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj