Mistrzostwa Świata w Snookerze 2018

Mistrzostwa Świata w Snookerze 2018 (ang. 2018 Betfred.com World Snooker Championship) – 81. edycja mistrzostw świata, która odbyła się w dniach 21 kwietnia–7 maja 2018 w Crucible Theatre w Sheffield[1]. Był to dwudziesty i ostatni turniej rankingowy sezonu 2017/2018.

Mistrzostwa świata
2017 2018 2019
Ilustracja
Liczba uczestników

32

Miejsce

Anglia Crucible Theatre, Sheffield

Zwycięzca

Walia Mark Williams

II miejsce

Szkocja John Higgins

Najwyższy break

146 Szkocja John Higgins

Rozegrane mecze

31

Obrońca tytułu, Mark Selby odpadł w pierwszej rundzie rozgrywek po porażce 4:10 z Joe Perrym.

Mark Williams został po raz trzeci w karierze mistrzem świata, pokonując w finale 18:16 Johna Higginsa.

Organizacja turnieju edytuj

Nagrody edytuj

  • Zwycięzca: £ 425 000
  • Drugie miejsce: £ 180 000
  • Półfinalista: £ 85 000
  • Ćwierćfinalista: £ 42 500
  • Ostatnia 16: £ 27 500
  • Ostatnia 32: £ 18 000
  • Ostatnia 48: £ 13 500
  • Ostatnia 80: £ 9000
  • Najwyższy break w fazie telewizyjnej: £ 10 000
  • Najwyższy break poza fazą telewizyjną: £ 1000
  • Break maksymalny w fazie telewizyjnej: £ 40 000[2]
  • Break maksymalny poza fazą telewizyjną: £ 10 000
  • Łączna pula nagród: £ 1 968 000

Statystyki i wydarzenia turnieju edytuj

Kwalifikacje edytuj

  • Najmłodszym zawodnikiem biorącym udział w eliminacjach był Jackson Page (urodzony w sierpniu 2001), najstarszym – Jimmy White (urodzony w maju 1962).
  • W kwalifikacjach wzięli udział trzej byli mistrzowie świata: Graeme Dott (2006), Peter Ebdon (2002) i Ken Doherty (1997). Tylko Dottowi udało się przejść przez kwalifikacje.
  • Liang Wenbo w meczu pierwszej rundy kwalifikacji z Rodem Lawlerem był bliski zostania pierwszym w historii zawodnikiem, który wbił dwa breaki maksymalne w jednym meczu. Po osiągnięciu 147 punktów we frejmie 10, spudłował ostatnią czarną bilę w ostatniej partii meczu osiągając 140 punktów.

Pierwsza runda edytuj

1/8 finału edytuj

  • Ali Carter po raz pierwszy w karierze wygrał mecz w turnieju rankingowym przeciwko Ronniemu O’Sullivanowi.
  • Barry Hawkins po raz szósty z rzędu awansował do ćwierćfinału mistrzostw świata.
  • Zwycięstwo Johna Higginsa nad Jackiem Lisowskim 13:1 było pierwszym takim wynikiem w mistrzostwach od 2000 roku, kiedy Dominic Dale pokonał Davida Graya w takim samym stosunku.

Ćwierćfinały edytuj

  • Mark Williams awansował do półfinału mistrzostw po raz pierwszy od 2011 roku.
  • Kyren Wilson po raz pierwszy w karierze osiągnął półfinał czempionatu, udanie rewanżując się Markowi Allenowi za finał Masters 2018.

Półfinały edytuj

  • John Higgins awansował po raz drugi z rzędu, a siódmy w karierze do finału czempionatu.
  • Mark Williams po raz pierwszy objął prowadzenie w meczu z Barrym Hawkinsem przy stanie 16:15. Walijczyk osiągnął swój czwarty finał mistrzostw.

Finał edytuj

  • Brendan Moore po raz drugi poprowadził finał mistrzostw świata.
  • 425 tysięcy funtów przeznaczone dla zdobywcy tytułu to najwyższa w historii snookera nagroda. Poprzedni rekord wynosił 375 tys. i został ustanowiony na poprzednich mistrzostwach.
  • Mark Williams, wygrywając w finale pierwszy raz od 2003 roku pobił rekord Alexa Higginsa, który miał 10 lat przerwy pomiędzy zdobytymi tytułami mistrzowskimi. Williams został także drugim po Rayu Reardonie najstarszym mistrzem świata (w drugim dniu finału miał 43 lata i 47 dni).
  • Pojedynek finałowy był pierwszym finałem mistrzostw świata od 2010 roku bez udziału Anglika.

Zawodnicy edytuj

Zawodnicy rozstawieni edytuj

W turnieju na 1. pozycji rozstawiony został obrońca tytułu Mark Selby. Jest on równocześnie liderem listy rankingowej. Kolejnych 15 miejsc zostało obsadzonych według kolejności na liście rankingowej na sezon 2017/2018.

  • (w nawiasie okrągłym podano rundę, w której zawodnik zakończył udział w turnieju)
  1.   Mark Selby (1R)
  2.   Ronnie O’Sullivan (2R)
  3.   Ding Junhui (Ćwierćfinał)
  4.   Judd Trump (Ćwierćfinał)
  5.   John Higgins (Finał)
  6.   Barry Hawkins (Półfinał)
  7.   Mark Williams (Zwycięzca)
  8.   Shaun Murphy (1R)
  9.   Kyren Wilson (Półfinał)
  10.   Neil Robertson (1R)
  11.   Marco Fu (1R)
  12.   Stuart Bingham (1R)
  13.   Luca Brecel (1R)
  14.   Anthony McGill (2R)
  15.   Allister Carter (Ćwierćfinał)
  16.   Mark Allen (Ćwierćfinał)

Zawodnicy nierozstawieni edytuj

Poniżsi zawodnicy uzyskali awans do mistrzostw świata poprzez udział w kwalifikacjach:

  • (w nawiasie okrągłym numer zajmowany na liście rankingowej)
  • [w nawiasie kwadratowym etap, na którym zawodnik zakończył udział w turnieju]

Drabinka turniejowa edytuj

  Runda 1
(do 10 frejmów)
Runda 2
(do 13 frejmów)
Ćwierćfinały
(do 13 frejmów)
Półfinały
(do 17 frejmów)
Finał
(do 18 frejmów)
                                               
1    Mark Selby 4  
   Joe Perry 10  
     Joe Perry 8  
  16    Mark Allen 13  
16    Mark Allen 10
   Liam Highfield 5  
  16    Mark Allen 6  
  9    Kyren Wilson 13  
9    Kyren Wilson 10  
   Matthew Stevens 3  
  9    Kyren Wilson 13
     Jamie Jones 5  
8    Shaun Murphy 9
   Jamie Jones 10  
  9    Kyren Wilson 13  
  5    John Higgins 17  
5    John Higgins 10  
   Thepchaiya Un-Nooh 7  
  5    John Higgins 13
     Jack Lisowski 1  
12    Stuart Bingham 7
   Jack Lisowski 10  
  5    John Higgins 13
  4    Judd Trump 12  
13    Luca Brecel 6  
   Ricky Walden 10  
     Ricky Walden 9
  4    Judd Trump 13  
4    Judd Trump 10
   Chris Wakelin 9  
5    John Higgins 16
7    Mark Williams 18
3    Ding Junhui 10  
   Xiao Guodong 3  
  3    Ding Junhui 13  
  14    Anthony McGill 4  
14    Anthony McGill 10
   Ryan Day 8  
  3    Ding Junhui 5  
  6    Barry Hawkins 13  
11    Marco Fu 5  
   Lü Haotian 10  
     Lü Haotian 10
  6    Barry Hawkins 13  
6    Barry Hawkins 10
   Stuart Carrington 7  
  6    Barry Hawkins 15
  7    Mark Williams 17  
7    Mark Williams 10  
   Jimmy Robertson 5  
  7    Mark Williams 13
     Robert Milkins 7  
10    Neil Robertson 5
   Robert Milkins 10  
  7    Mark Williams 13
  15    Allister Carter 8  
15    Allister Carter 10  
   Graeme Dott 8  
  15    Allister Carter 13
  2    Ronnie O’Sullivan 9  
2    Ronnie O’Sullivan 10
   Stephen Maguire 7  

Finał edytuj

Finał: Lepszy z 35 frame’ów
Crucible Theatre, Sheffield – 6-7 maja 2018.
Sędzia:   Brendan Moore
  John Higgins 16 – 18   Mark Williams
6 maja

Sesja popołudniowa: 23–75, 15–65, 35–72, 60–70 (55), 120–4 (119), 0–133 (95), 98–0 (52), 82-21 (59)
Sesja wieczorna: 46–81 (72), 82–21 (59), 127–8 (127), 12–76, 85–9 (56), 123–15 (117), 0–123 (118), 35–64 (64), 43–80
7 maja
Sesja popołudniowa: 5–98 (61), 19–73 (56), 0–126 (69, 56), 7–63 (52), 92–29 (67), 76–65 (72, 65), 80–0 (80), 8–84
Sesja wieczorna: 131–1 (131), 68–58 (67, 58), 82–47 (82), 91–0 (52), 67–47 (62), 0–74, 15–104(100), 65–63 (65, 63), 0–71 (69)

131 Najwyższy break 118
4 100+ breaki 2
17 50+ breaki 14

Breaki stupunktowe fazy zasadniczej turnieju edytuj

W turnieju zostały wbite 84 breaki stupunktowe, o 2 mniej od rekordowych pod tym względem mistrzostw z lat 2015 i 2016.

Kwalifikacje edytuj

Mecze kwalifikacji zostały rozegrane w dniach 11–18 kwietnia 2018 w English Institute of Sport w angielskim Sheffield. Każdy mecz został rozegrany do 10 wygranych frejmów.

Runda 1 edytuj

Runda 2 edytuj

Runda 3 edytuj

Breaki stupunktowe kwalifikacji edytuj

W eliminacjach padło 111 breaków stupunktowych w wykonaniu 53 zawodników, w tym jeden break maksymalny.

Linki zewnętrzne edytuj

Przypisy edytuj

  1. Calendar 2017/2018. [dostęp 2018-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-06)]. (ang.).
  2. BOOST FOR WORLD 147 PRIZES. [dostęp 2018-04-17]. (ang.).