Montuemhat (egip. Montu jest na czele) – czwarty prorok Amona, zarządca Teb i gubernator Górnego Egiptu, żyjący na przełomie panowania XXV i XXVI dynastii (VII w. p.n.e.). Jego rodzicami byli Nesiptah, również zarządca Teb oraz Asenchebt[1]. Niektórzy sugerują, że jego rodzina posiadała nubijskie korzenie.

Montuemhat
ilustracja
Data urodzenia

VII w. p.n.e.

Data śmierci

VII w. p.n.e.

Zawód, zajęcie

gubernator

Y5
n
V13
wAa13
F4
A1
Montuemhat w hieroglifach

Objął faktycznie niezależne rządy w Górnym Egipcie jako zaufany człowiek króla Taharki, gdy ten przeniósł swoją siedzibę z Teb do Tanis w Delcie, w związku z groźbą najazdu Asyryjczyków. Domena podległa Montuemhatowi rozciągała się od wyspy Elefantyny po Hermopolis. Cieszył się ogromnym autorytetem, o czym świadczyć może duża liczba jego posągów oraz wspaniały grobowiec w Tebach Zachodnich. Źródła asyryjskie nazywają go królem, sam jednak nie wpisywał swojego imienia w kartusz.

W 671 p.n.e. po oblężeniu Teb przez Asyryjczyków, został zmuszony zapłacić haracz królowi Asarhaddonowi i złożyć mu hołd. Mimo to pozostał w Egipcie głównym przywódcą opozycji przeciw okupacji asyryjskiej.

Zmarł najprawdopodobniej około 14. roku panowania faraona Psametyka I (650 p.n.e.). Został pochowany w grobowcu numerowanym jako TT34 w nekropolii El-Assasif w Tebach Zachodnich.

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj

  • Bogusław Kwiatkowski, Poczet Faraonów, Warszawa 2002

Linki zewnętrzne edytuj