Moselstadion – wielofunkcyjny stadion w Trewirze, w Niemczech. Został otwarty 6 lipca 1930 roku. Może pomieścić 10 256 widzów. Swoje spotkania rozgrywają na nim piłkarze klubu Eintracht Trier.

Moselstadion
Ilustracja
Moselstadion
Poprzednia nazwa

Sportanlage Auf der D’ham
Hermann-Göring-Stadion

Państwo

 Niemcy

Kraj związkowy

 Nadrenia-Palatynat

Data otwarcia

6 lipca 1930

Klub

Eintracht Trier

Pojemność stadionu

10 256 widzów

Położenie na mapie Nadrenii-Palatynatu
Mapa konturowa Nadrenii-Palatynatu, po lewej znajduje się punkt z opisem „Moselstadion”
Położenie na mapie Niemiec
Mapa konturowa Niemiec, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Moselstadion”
Ziemia49°46′06,0″N 6°38′52,5″E/49,768333 6,647917

Historia edytuj

Stadion, jako część większego kompleksu sportowego pod nazwą Sportanlage Auf der D’ham, został uroczyście otwarty 6 lipca 1930 roku. Na obiekcie swoje spotkania rozgrywali m.in. piłkarze klubu SV Westmark Trier 05 (uznawanego za prekursora obecnego Eintrachtu Trier). Jednym z największych rywali tej dryżyny był wówczas zespół SV Eintracht Trier 06[1]. W czasach III Rzeszy stadionowi nadano imię Hermanna Göringa (Hermann-Göring-Stadion)[2].

Po II wojnie światowej obiekt przemianowano na Moselstadion (nazwa pochodzi od rzeki Mozeli), a SV Westmark Trier 05 powrócił do swej dawnej nazwy SV Trier 05. W 1948 roku doszło do fuzji tego klubu z SV Eintracht Trier 06, co dało początek obecnemu Eintrachtowi Trier. W latach 1948–1962 zespół ten występował w Oberlidze. Po spadku, w sezonie 1962/1963 klub występował w 2. Lidze Südwest, a od kolejnego sezonu, po reorganizacji rozgrywek, w Regionallidze (następnie w Rheinlandlidze). W 1976 roku drużyna awansowała do 2. Bundesligi, gdzie grała do 1981 roku. Po raz drugi i ostatni zespół występował w 2. Bundeslidze w latach 2002–2005. Wcześniej, w sezonie 1997/1998 klub dotarł do półfinału Pucharu Niemiec[1]. W meczu o finał, 18 lutego 1998 roku, Eintracht Trier zmierzył się na własnym stadionie z MSV Duisburg. W spotkaniu transmitowanym przez telewizję (przed meczem na stadionie oddano do użytku sztuczne oświetlenie) po dogrywce był remis 1:1, a zespół z Duisburga awansował do finału dopiero po długiej serii rzutów karnych (decydującym był przestrzelony karny wykonywany przez bramkarza gospodarzy)[2][3].

W latach 1988 i 1989 Eintracht Trier zdobywał tytuły amatorskiego mistrza Niemiec[4]. Finał amatorskich rozgrywek sezonu 1988/1989 odbył się 17 czerwca 1989 roku na Moselstadion, przy udziale 5500 widzów (Eintracht Trier – SpVgg Bad Homburg 1:1 pd., k. 5:4)[5]. Na Moselstadion odbywały się również mecze narodowych reprezentacji młodzieżowych, a 6 sierpnia 2003 roku rozegrano na nim spotkanie towarzyskie reprezentacji kobiet (NiemcyNigeria 3:0)[6]. Na obiekcie przeprowadzane są także zawody lekkoatletyczne[7].

Trybuna główna obiektu powstała w latach 60. XX wieku. W latach 80. XX wieku stadion przeszedł dalsze modernizacje, m.in. został wyposażony w tartanową bieżnię lekkoatletyczną (1984)[2]. W 1998 roku oddano do użytku maszty oświetleniowe. W latach 2002–2003 zmodernizowano i powiększono trybunę główną stadionu[8].

Przypisy edytuj

  1. a b Vereinsgeschichte. eintracht-trier.com. [dostęp 2020-08-17]. (niem.).
  2. a b c Eintracht-Helden, Bischöfe und die Walter-Elf. www.volksfreund.de, 23 lipca 2013. [dostęp 2020-08-17]. (niem.).
  3. DFB-Pokal 1997/1998 - Halbfinale - Mi., 18.02.1998 - 20:00 Uhr. www.fussballdaten.de. [dostęp 2020-08-17]. (niem.).
  4. Deutsche Amateurmeister. www.dfb.de. [dostęp 2020-08-17]. (niem.).
  5. SpVgg 05 Bad Homburg. www.die-fans.de. [dostęp 2020-08-17]. (niem.).
  6. Spiele. www.sport.de. [dostęp 2020-08-17]. (niem.).
  7. Moselstadion. www.leichtathletik-datenbank.de. [dostęp 2020-08-17]. (niem.).
  8. Das Moselstadion. eintracht-trier.com. [dostęp 2020-08-17]. (niem.).