Muhammad II ibn Ahmad
 |
Ten artykuł od 2017-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Muhammad II ibn Ahmad (Abu al-Gharanik) (arab. محمد الثاني ابن أحمد) (? – zm. 875) był ósmym emirem z dynastii Aghlabidów w Ifrikiji w latach 864-875.
| |
| Emir Aghlabidów | |
| Okres |
od 864 |
|---|---|
| Następca | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data śmierci |
875 |
Objął tron po swym stryju Zijadacie Allahu II (863-864), odziedziczywszy po poprzednikach stabilne i dobrze prosperujące państwo. Jako esteta lubujący się w winie i polowaniach, dobrze się czuł, gdy oddawał się skrajnemu zbytkowi i przejawom przepychu. Jego królestwo dokonało podboju Malty (870), a wypady na stały ląd Włoch wystarczyły by wymusić trybut od papieża Jana VIII.
Pod koniec jego rządów karawana pielgrzymów z Mekki sprowadziła dżumę do Ifrikiji – to oraz nastanie głodu doprowadziło do poważnego wyludnienia i osłabienia królestwa.
Jego następcą został jego brat Ibrahim II ibn Ahmad (875-902).