Munja
Munja lub Munjamyŏng (문자, 문자명왕; zm. 519) – król (wang) Koguryŏ, największego z Trzech Królestw Korei, panujący w latach 491–519. Wnuk i następca wieloletniego króla Changsu.
| władca Koguryŏ | |
| Okres | |
|---|---|
| Poprzednik | |
| Następca |
Anjang |
| Dane biograficzne | |
| Data śmierci | |
| Ojciec |
Choda |
| Dzieci |
Anjang |
Życiorys edytuj
Munja był synem księcia Choda (조다), wnukiem króla Changsu. Changsu wyznaczył go na swojego następcę, ponieważ Choda zmarł wcześniej[1].
Panowanie edytuj
Kronika Trzech Królestw wspomina, że rodzina królewska upadłego państwa Puyŏ przybyła do Koguryŏ w roku 494[2], aby schronić się przed koczownikami Mohe[3]. Tym samym Koguryŏ opanowało Mandżurię aż po dzisiejszy Harbin. W międzyczasie zawiązał się sojusz państw Baekje i Silla dążący do osłabienia Koguryŏ[4]. Rządzący Baekje Muryŏng groził, że zaatakuje Koguryŏ, zwłaszcza w roku 505, mobilizując ponad 3000 żołnierzy. Koreańskie kroniki wspominają o prowokacyjnych działaniach Baekje kilka razy, które spotkały się z odpowiedzią Munjamyŏnga w 506 roku, ale do większej konfrontacji zbrojnej nie doszło z powodu nagłej klęski nieurodzaju[4].
Buddyzm w Korei zyskiwał dużą popularność po oficjalnym przyjęciu go przez Koguryŏ za panowania Sosurima. Podobnie jak jego poprzednicy, Munja także wspierał rozkwit buddyzmu[5], a także utrzymywał kontakty dyplomatyczne kontakty z Północną dynastią Wei[2].
Następcą Munjamyŏnga został jego najstarszy syn, Anjang[2].
Przypisy edytuj
- ↑ Yi Chong UkCh.U., 고구려 의 역사 [Koguryŏ ŭi yŏksa], P'aju: Kimyŏngsa, 2005, s. 369, OCLC 67543966 (kor.).
- ↑ a b c Kim Bu-sikB., M.N. Pak, Samguk sagi, t. 2, Moskwa: Vostochnaya literatura, 1995 (ros.).
- ↑ Sin Hyŏng SikH.S., 高句麗史, Ewha Womans University Press, 2003, s. 227, ISBN 978-89-7300-528-4 (kor.).
- ↑ a b Pak Yŏng-gyuY., 한권으로읽는 고구려왕조실록, 웅진닷컴, 2004, ISBN 978-89-01-04750-8 (kor.).
- ↑ Jin KwangK., 고구려 시대 의 불교 수용사 연구, Kyŏngsŏwŏn, 2008, ISBN 978-89-92062-78-7 (kor.).