Nūn
Nūn (ن) – dwudziesta piąta litera alfabetu arabskiego. Używana jest do oznaczenia dźwięku [n], tj. spółgłoski nosowej dziąsłowej dźwięcznej[1]. Pochodzi od fenickiej litery nun.
| |
| Informacje podstawowe | |
| Postać izolowana |
ن |
|---|---|
| Postać początkowa |
نـ |
| Postać środkowa |
ـنـ |
| Postać końcowa |
ـن |
| Podstawowy alfabet | |
| Pochodzenie | |
| Oparty na grafemie |
|
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |
W języku polskim litera nūn jest transkrybowana za pomocą litery N[2].
W arabskim systemie liczbowym literze nūn odpowiada liczba 50.
Postacie litery edytuj
| Postać: | izolowana | końcowa | środkowa | początkowa |
|---|---|---|---|---|
| Wygląd: |
ن | ـن | ـنـ | نـ |
Kodowanie edytuj
| Znak | ن | |
|---|---|---|
| Nazwa w Unikodzie | Arabic Letter Noon | |
| Kodowanie | dziesiętnie | szesnastkowo |
| Unicode | 1606 | U+0646 |
| UTF-8 | 217 134 | d9 86 |
| Odwołania znakowe SGML | ن | ن |
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Simon Ager: Arabic. omniglot.com. [dostęp 2019-08-17]. (ang.).
- ↑ Magdalena Lewicka, System arabskiej notacji i transliteracji, Uniwersytet Mikołaja Kopernika, s. 26.