Natalia Partyka

polska tenisistka stołowa

Natalia Dorota Partyka (ur. 27 lipca 1989 w Gdańsku) – polska tenisistka stołowa. Pięciokrotna mistrzyni paraolimpijska – z Aten (2004), Pekinu (2008), Londynu (2012), Rio de Janeiro (2016) i Tokio (2020). Czterokrotna uczestniczka igrzysk olimpijskich: w Pekinie (2008), Londynie (2012), Rio de Janeiro (2016) i Tokio (2020). Reprezentantka kadry narodowej seniorek.

Natalia Partyka
Ilustracja
Natalia Partyka
Data i miejsce urodzenia

27 lipca 1989
Gdańsk

Informacje klubowe
Klub

SKST Hodonin

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Mistrzostwa Europy
srebro Stuttgart 2009 drużynowo
brąz Petersburg 2008 gra podwójna
brąz Ostrawa 2010 drużynowo
brąz Lizbona 2014 drużynowo
brąz Nantes 2019 drużynowo
Igrzyska europejskie
brąz Mińsk 2019 drużynowo
Igrzyska paraolimpijskie
złoto Tokio 2020 gra zespołowa (C9-10)
złoto Rio de Janeiro 2016 gra zespołowa (C6-10)
złoto Rio de Janeiro 2016 gra pojedyncza (C10)
złoto Londyn 2012 gra pojedyncza (C10)
złoto Pekin 2008 gra pojedyncza (C10)
złoto Ateny 2004 gra pojedyncza (C10)
srebro Pekin 2008 gra zespołowa (C6-10)
srebro Ateny 2004 gra zespołowa (C6-10)
brąz Tokio 2020 gra pojedyncza (C10)
brąz Londyn 2012 gra zespołowa (C6-10)
Mistrzostwa świata
złoto Pekin 2014 gra pojedyncza (C10)
złoto Gwangju 2010 gra pojedyncza (C10)
złoto Gwangju 2010 Open
srebro Montreux 2006 gra pojedyncza (C10)
złoto Montreux 2006 Open
Odznaczenia
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Pomimo swej niepełnosprawności (urodziła się bez prawego przedramienia) rywalizuje w zawodach z zawodniczkami pełnosprawnymi i niepełnosprawnymi. Natalia Partyka oraz zawodniczka z RPA Natalie du Toit są jedynymi olimpijkami, które wystąpiły podczas IO w Pekinie 2008, jak i Paraolimpiady 2008[1].

Obecnie jest zawodniczką SKST Hodonin. Zajmuje 59. miejsce w światowym, 31. w europejskim i 2. w narodowym rankingu ITTF[2].

  • Styl gry: leworęczny, obustronny atak topspinowy, z nastawieniem na forhend blisko stołu

Osiągnięcia edytuj

  • Zakwalifikowanie się na Igrzyska Olimpijskie w Pekinie (2008)[3], Londynie (2012)[4], Rio de Janeiro (2016) i Tokio (2020).
  • Mistrzyni Świata w grze pojedynczej w kategorii niepełnosprawnych w klasie C10 w 2010, 2014
  • Srebrna medalistka mistrzostw Europy drużynowo w 2009
  • Brązowa medalistka mistrzostw Europy w grze podwójnej w parze z Xu Jie w 2008
  • Zdobywczyni Pucharu ETTU z drużyną KTS Tarnobrzeg (2015)
  • Wicemistrzyni Champions League ETTU z drużyną KTS Tarnobrzeg (2016)
  • Drużynowa Mistrzyni Polski w sezonach 2014/2015 i 2015/2016 (z KTS Tarnobrzeg)
  • Brązowa medalistka mistrzostw Europy drużynowo w 2010, 2014 i 2019
  • 4-krotna mistrzyni paraolimpijska w grze pojedynczej w klasie C10 w 2004, 2008, 2012 i 2016
  • Mistrzyni paraolimpijska w grze drużynowej z reprezentacją Polski w 2016
  • 2-krotna srebrna medalistka paraolimpijska w grze drużynowej z reprezentacją Polski w 2004 i w 2008
  • 3-krotna srebrna medalistka mistrzostw Polski w grze pojedynczej z zawodniczkami pełnosprawnymi (2007, 2008, 2009)
  • 8-krotna mistrzyni Polski w grze podwójnej z zawodniczkami pełnosprawnymi 2008, 2009, 2012, 2014, 2016, 2017, 2018, 2019
  • Mistrzyni Polski w grze pojedynczej w kategorii młodzieżowiec w 2008
  • Złota medalistka mistrzostw Europy kadetek w grze pojedynczej z zawodniczkami pełnosprawnymi w 2004
  • 4. miejsce drużynowo z reprezentacją Polską na Igrzyskach Paraolimpijskich w Sydney w 2000
  • 5. miejsce w grze pojedynczej na Igrzyskach Paraolimpijskich w Sydney w 2000
  • Wielokrotna mistrzyni Polski w grze pojedynczej w kategorii niepełnosprawnych

Ordery, odznaczenia i wyróżnienia edytuj

  • Postanowieniem prezydenta RP Bronisława Komorowskiego z 1 lutego 2013 została odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne osiągnięcia sportowe, za promowanie Polski na arenie międzynarodowej[5], którym udekorowano ją 3 maja 2013 r. podczas uroczystości na Zamku Królewskim z okazji Święta Narodowego 3 Maja[6].
  • Postanowieniem prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego z 15 grudnia 2008 została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne osiągnięcia sportowe[7].
  • Medal Świętego Brata Alberta za wspieranie osób niepełnosprawnych (2013)[8]
  • Statuetka „Championa” w 74. Plebiscycie „PS” i TVP na Sportowca Roku 2008
  • 2 lipca 2017 r. została uhonorowana gwiazdą w Alei Gwiazd Sportu we Władysławowie[9]
  • Postanowieniem prezydenta RP Andrzeja Dudy z 21 października 2016 została odznaczona Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne osiągnięcia sportowe, za promowanie Polski na arenie międzynarodowej[10]. Dekoracja odbyła się 3 grudnia 2017 w pałacu prezydenckim w Warszawie[11].
  • Postanowieniem prezydenta RP Andrzeja Dudy z a 28 września 2021 została odznaczona Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski za wybitne osiągnięcia sportowe oraz zasługi w działalności na rzecz krzewienia i propagowania idei olimpijskiej[12]

Przypisy edytuj

  1. http://nataliapartyka.pl/osiagniecia Igrzyska Paraolimpijskie Pekin 2008 – złoty medal w singlu i srebrny w drużynie; Udział w IO Pekin 2008 (turniej drużynowy)
  2. old.ittf.com. [dostęp 2016-05-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-05)].
  3. Polski Komitet Olimpijski. [dostęp 2020-04-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-24)].
  4. http://www.sport.pl/londyn2012/1,109590,11534338,Londyn_2012__Natalia_Partyka_wywalczyla_olimpijska.html [dostęp 2012-06-28]
  5. M.P. z 2013 r. poz. 397
  6. Odznaczenia z okazji Święta Narodowego 3 Maja. prezydent.pl, 3 maja 2013. [dostęp 2013-05-03].
  7. M.P. z 2009 r. nr 29, poz. 407.
  8. Medal Św. Brata Alberta / Fundacja Św. Brata Alberta [online], albert.krakow.pl [dostęp 2022-09-01].
  9. Kolejni sportowcy uhonorowani w Alei Gwiazd we Władysławowie. dzieje.pl, 2017-07-02. [dostęp 2017-07-04].
  10. M.P. z 2016 r. poz. 1225.
  11. Prezydent odznaczył paraolimpijczyków. prezydent.pl/, 2017-12-03. [dostęp 2017-12-06].
  12. M.P. z 2022 r. poz. 78.

Linki zewnętrzne edytuj